Εφημερίδα «Εστία»: Μύθος ο επιχειρούμενος «επαναπατρισμός» των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής προς τη Ν.Δ

Πληθαίνουν οι φωνές εκείνες οι οποίες μιλάνε για το αυτονόητο, εις ό,τι αφορά τον επιχειρούμενο «επαναπατρισμό» των ψηφοφόρων της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ πίσω στη Ν.Δ. Μετά την «Καθημερινή» και η εφημερίδα «Εστία», με κείμενο το οποίο έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μυθεύματα «επαναπατρισμού»», υποστηρίζει την άποψη ότι οι ψηφοφόροι της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αποτελούν οριστικά χαμένη θέση για τη Ν.Δ. Ο αρθρογράφος της «Εστίας» Α.Π Δημόπουλος τονίζει χαρακτηριστικά στο κείμενό του τα εξής:

«Η θεωρία της «δεξιάς» στροφής αποτελεί ομοίως ετοιμόρροπο πολιτικό συλλογισμό- γιατί στην καρδιά του εγκαταβιώνει, ακριβώς, μία διττή φαντασίωση «επαναπατρισμού». Το ένα σκέλος της αφορά την «Χρυσή Αυγή». Το άλλο αφορά την λεγόμενη «αντιμνημονιακή» δεξιά. Πρόκειται για έναν συλλογισμό εσφαλμένης ή μάλλον «φαντασιακής», κατά την ορολογία του Edward Said, πολιτικής γεωγραφίας. Η Ατλαντίδα δεν είναι, απλώς, εκεί. Ακόμα και να ήταν, κανείς δεν θα ήταν έτοιμος να μεταβεί. Γιατί;

Στην περίπτωση της «Χρυσής Αυγής» το πράγμα θα όφειλε να ήταν προφανές. Κανείς από τους οπαδούς της «Χρυσής Αυγής» δεν φαίνεται έτοιμος να βάλει πλώρη για την «πατρίδα» της «μεγάλης κεντροδεξιάς». Ο πρώτος λόγος, είναι, φυσικά, εγγενής. Για πολλούς έξ’ όσων η «Χρυσή Αυγή» κατέστη η νέα...
πολιτική τους πατρίδα, η «κεντροδεξιά» δεν υπήρξε ποτέ η παλιά τους πατρίδα. Κόμματα όπως αυτό της «Χρυσής Αυγής», όπως άλλωστε και όλα τα ανάλογα πολιτικά μορφώματα στην Ευρώπη, είναι, από την άποψη της γενεαλογίας των οπαδών τους, γνήσια πολυσυλλεκτικά. Ένα μέρος προέρχεται όντως από την εργατική (ή την άνεργη) Αριστερά. Όμως το σημαντικότερο είναι η ηλικιακή τους σύνθεση. Πρόκειται για κόμματα με δυσανάλογη υποστήριξη στον χώρο των νέων ηλικιών, δηλαδή προσελκύουν ψηφοφόρους που δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν κομματική πατρίδα. Για τον λόγο αυτό, η επιστροφή στην πατρίδα της «κεντροδεξιάς» αποτελεί κενό περιεχομένου «αφήγημα» για ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της «Χρυσής Αυγής».
Υπάρχει όμως και δεύτερος λόγος που καθιστά απαγορευμένο τον «επαναπατρισμό». Ακόμα και εάν η «Χρυσή Αυγή» αποτελείτο από μετανάστες της «κεντροδεξιάς» πατρίδας, κανείς δεν θα ήθελε να παλλινοστήσει. Γιατί; Γιατί μία πεντάλεπτη συνομιλία με οποιονδήποτε εξ’ αυτών αρκεί για να καταδείξει, ότι, στην συνείδησή τους, τουλάχιστον, η «κεντροδεξιά» αποτελεί την αρχιτέκτονα μίας στημένης πολιτικής δίωξης που αποπειράθηκε να τους φιμώσει. Να παλιννοστήσουν πού- εκεί που τους κυνήγησαν; Όχι, παλιννοστείς, γιατί το θέλεις, όχι γιατί εκβιάζεσαι να παλιννοστήσεις. Όσοι έχουν αμφιβολίες για την στάση αυτή, δεν έχουν παρά να αναλογιστούν, το αποτέλεσμα των τελευταίων ευρωεκλογών. Όσοι προέβλεπαν, ότι η ποινική εμπλοκή της «Χρυσής Αυγής» θα οδηγούσε σε πολιτική της εξαφάνιση, διαψεύστηκαν οικτρά. Συνέβη, ακριβώς, το αντίθετο. Ναι, η «Χρυσή Αυγή» αισθάνεται ως Ταϊβάν- δεν επιστρέφει στην Κίνα, ενδιαφέρεται απλώς να «ανταποδώσει» όσα υπέστη από τους «Μάο», που όπως πιστεύει, προσπάθησαν, να την στραγγαλίσουν. 

Τι μένει λοιπόν, εάν αφαιρέσεις το ποσοστό της «Χρυσής Αυγής» από τον αρχικό δημιουργικό υπολογισμό; Όχι, πολλά, αλλά ακόμα και το σκέλος της πρόσθεσης της λεγόμενης «αντιμνημονιακής» δεξιάς πάσχει τα μάλα. Ναι, δεν είναι πολλά αυτά που χωρίζουν «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς» δεξιούς, αλλά αυτά που τους χωρίζουν είναι «λίγα και καλά»- η ψυχολογική και πολιτική αποξένωση είναι όντως μεγάλη. Γιατί δεν είναι μόνο η πεποίθηση των «αντιμνημονιακών», ότι η «κεντροδεξιά» πειθαρχεί τυφλά στις οδηγίες ξένων κέντρων αποφάσεων αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην ευημερία των πολιτών- από μόνο του ένα πολιτικό casus belli. Αλλά, επιπροσθέτως, οι περισσότεροι  από αυτούς ανήκουν στην μεσαία τάξη, που πλήρωσε δυσανάλογα μόνη της την κρίση, φτωχοποιούμενη, ώστε να μην θιγεί η πελατεία της αριστεράς και να μην μειωθεί το κράτος. Ειλικρινά, δεν είναι καθόλου εύκολο, να «επαναπατρίσεις» όσους έβαλες να πληρώνουν, δίκην υπερφορολόγησης, «ενοίκιο» για το ιδιόκτητο σπίτι τους και σε όσους επέβαλες ταξικά τιμωρητικές περικοπές μισθών και συντάξεων, γιατί ήταν άτυχοι να είναι «αστοί»- πολύ απλά, οι Κουβανοί της Florida δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Κούβα».

Το συγκεκριμένο άρθρο, πραγματικά, μιλάει από μόνο του. Οι «φωστήρες» της Ν.Δ, οι οποίοι θεωρούν τους ψηφοφόρους της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ πολιτικά απαίδευτους και μικρόνοες που με ένα απλό νεύμα του χεριού τους θα επιστρέψουν πίσω, υποτιμούν τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπειά τους (μιλάμε, φυσικά, γι αυτήν των ψηφοφόρων και όχι την ανύπαρκτη δική τους). Όσοι ψηφίζουν και υποστηρίζουν ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έχουν «μπετοναρισμένη» την άποψή τους αυτή και δεν πρόκειται ούτε κατά διάνοια να επιστρέψουν στο ετοιμόρροπο κόμμα της Ν.Δ. Όπως πολύ σωστά υποστηρίζει ο αρθρογράφος νιώθουν κι αυτοί πλέον μέρος (και μέλος) της απαράδεκτης ποινικής δίωξης που εξασκείται εναντίον ενός Νόμιμου Πολιτικού Κόμματος, το οποίο και επισήμως αποτελεί τον Τρίτο Κομματικό Φορέα σε ψήφους. Δεν είναι δυνατόν να στηρίξουν αυτούς που στοχοποιούν και δαιμονοποιούν ποινικά και ηθικά την κομματική τους επιλογή. Αυτούς που με τις αλλοπρόσαλλες πολιτικές τους διέλυσαν την οικονομία της Χώρας και βάλθηκαν να τους αρπάξουν τους κόπους μιας ζωής προς όφελος των διεθνών τοκογλύφων. Η πορεία, επομένως, είναι μη αναστρέψιμη. Όχι μόνο δεν πρόκειται να επιστρέψει κανείς ψηφοφόρος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ προς τη Ν.Δ, αλλά πολύ χειρότερα για το ερείπιο του Σαμαρά θα αφυδατωθεί κι άλλο εκλογικά στην επόμενη αναμέτρηση, με ακόμα μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων να ακολουθούν κι αυτοί το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών.

Γιώργος Μάστορας