Οι Εθνικιστές δεν προσκυνούν και δεν ξεχνούν τον Ισαάκ και τον Σολωμό - Φωτορεπορτάζ

Δεν πέρασαν και πολλά χρόνια από το φρικτό εκείνο καλοκαίρι του 1996, όπου οι δύο ηρωομάρτυρες του Ελληνισμού, Ισάακ και Σολωμός, άφηναν την τελευταία πνοή φρικτά δολοφονημένοι από τους βάρβαρους. Οι δύο λεβέντες βίωσαν από πρώτο χέρι το τι πάει να πει Ελληνοτουρκική φιλία, αποδεικνύοντας σε όλους τους καλοθελητές πως κάτι τέτοιο ούτε στα πιο τρελά όνειρα κάποιων δεν μπορεί να υπάρξει.
Αν και δεν πέρασαν και πολλά χρόνια, η θυσία των δύο παλληκαριών ξεχάστηκε και θάφτηκε κάτω από το χαλί της πολιτικής του "καλού παιδιού".
Οι Εθνικιστές σε πείσμα των καιρών, με δυναμική παρουσία για ακόμα μία χρονιά, βροντοφώναξαν ότι δεν θα αφήσουν αυτή την θυσία να ξεχαστεί.

Από πολύ νωρίς τα μέλη του...
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.) έκαναν αισθητή την παρουσία τους έξω από την Εκκλησία όπου τελείτο το μνημόσυνο των δύο ηρωομαρτύρων.

 
Ακολούθως και μετά την λήξη της λειτουργίας τα μέλη μας πορεύτηκαν προς το  κοιμητήριο όπου βρίσκονται οι τάφοι του Ισαάκ και του Σολωμού, διασχίζοντας όλο το κέντρο της πόλης του Παραλιμνίου. Τα συνθήματα των Ελλήνων Εθνικιστών ξυπνούσαν χαμένες συνειδήσεις, αναγκάζοντας του κατοίκους να βγαίνουν από τα σπίτια τους και να χειροκροτούν τα μέλη μας, με δάκρυα στα μάτια.



Φτάνοντας στο κοιμητήριο, αποτίσαμε την δέουσα τιμή στους δύο ήρωες, αλλά και στα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας της «Ήλιος» όπως επίσης και σε πεσόντες του 1974, που συνέπιπταν τα μνημόσυνα τους.



Ακολούθως τα μέλη μας πορεύτηκαν προς το οδόφραγμα, λίγα μέτρα πριν το σημείο όπου ο Τάσος και ο Σολωμός, δολοφονήθηκαν άνανδρα από τα ανθρωπόμορφα κτήνη.



Αντιπροσωπεία του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος, εισήλθε εντός της νεκράς ζώνης με την συνοδεία των Ηνωμένων Εθνών και κατέθεσε στεφάνι λίγα μέτρα από το σημείο, όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή τα δύο παλληκάρια το ’96, λίγα μέτρα από το τούρκικο φυλάκιο.

Η εκδήλωση έληξε με τον Εθνικό Ύμνο και τον όρκο όλων, ότι όσο υπάρχει έστω και ένας Έλληνας Εθνικιστής η θυσία αυτή δεν θα ξεχαστεί και δεν θα επιτρέψουμε να πάει χαμένη. Ο Αγώνας θα συνεχιστεί αμείωτος μέχρι να υψωθεί η Ελληνική σημαία στο φυλάκιο των Τούρκων, τελειώνοντας το έργο του Σολωμού, αλλά και σε κάθε κατεχόμενη πόλη και χωριό μας.

πηγή