Η καταστροφολογία του Σαμαρά επιχειρεί μάταια να αποκρύψει τον επερχόμενο «μεγάλο συνασπισμό» με τον Τσίπρα

Ο πανικός της μηνομοανικής συγκυβέρνησης, η οποία έχει αντιληφθεί ότι έχει ανοίξει το έδαφος κάτω από τα πόδια της, είναι τόσο έκδηλος έτσι ώστε ακόμη και τα δύο συνεταιράκια της αδηφάγου εξουσίας να μην μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.

Ο «εταίρος πλήρους ευθύνης» Βενιζέλος από την μια μεριά ανοίγει το θέμα των πρόωρων εκλογών, με την εμμονή του για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, ενώ από τη άλλη ο Σαμαράς, στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις και συζητήσεις με βουλευτές του κόμματός του, προσπαθεί να το κλείσει. Όπως και να έχει αυτό που βγαίνει στην επιφάνεια είναι το γεγονός ότι στην κυβέρνηση τρέμουν τις εκλογές και προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν για να τις αποφύγουν, καταφεύγοντας για μια ακόμη φορά στην μέθοδο της κινδυνολογίας.

«Όποιος μιλάει για εκλογές αυτή την στιγμή δεν ξέρει από πολιτική ή δεν θέλει το συμφέρον του τόπου ή εξυπηρετεί δικά του συμφέροντα» δήλωσε με στόμφο ο Σαμαράς, κάνοντας σαφές ότι η κυβέρνηση τρέμει το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας. Με ατάκες του στυλ...
«εάν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μείνει ευρώ στις τράπεζες» η κυβέρνηση δείχνει ότι πάσχει σοβαρά από έλλειψη υπαρκτών επιχειρημάτων. Θεωρούν ότι θα μπορέσουν να τρομοκρατήσουν για μια ακόμη φορά τον κόσμο, όπως άλλωστε είχαν κάνει και στις εκλογές του 2012. Μόνο που η πορεία των πραγμάτων από τότε έδειξε ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, η οποία προειδοποιεί για την αρνητική κατάσταση που θα προκύψει εφόσον έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα, δεν έχει αφήσει και πολλά περιθώρια καταστροφής για τον Τσίπρα και την παρέα του.

Με τα χαράτσια, τον ΕΝΦΙΑ την αύξηση της ανεργίας και την συνεχιζόμενη «κινεζοποίηση» των εναπομεινάντων εργαζομένων, η κυβέρνηση ξεπέρασε σε πολεμική εναντίον της ιδιοκτησίας και του εισοδήματος των Ελλήνων του ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες του. Συν τοις άλλοις, το παρελθόν του Σαμαρά, ο οποίος τον Απρίλιο του 2012 με απύθμενο θράσος δήλωσε ότι «αποκλείω ρητά και κατηγορηματικά κάθε περίπτωση συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ» με την γνωστή κατάληξη λίγο αργότερα, δείχνει ότι δεν θα έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή την φορά στα πλαίσια ενός νέου «μεγάλου συνασπισμού».

Ανεξαρτήτως του αν ο ίδιος ο Σαμαράς θα παραμείνει στην αρχηγική καρέκλα της ΝΔ ή θα πεταχτεί ως στυμμένη λεμονόκουπα η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μονόδρομο για τα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων. Η έλλειψη συνεννόησης, όμως, μεταξύ του καταστροφικού διδύμου Σαμαρά – Βενιζέλου επιδεινώνει την ήδη επιβαρυντική κατάσταση της ετοιμοθάνατης αυτής κυβέρνησης.

Γιώργος Μάστορας