Νίκος Καζαντζάκης
Η Νίκη της Χρυσής Αυγής στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 εγγράφεται στην Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος ως ένα ανεπανάληπτο επίτευγμα και ταυτόχρονα ως ένα φαινόμενο παράδοξο και ανεξήγητο, τουλάχιστον με βάση τα κριτήρια της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης. Χωρίς καμία προβολή, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς φωνή και ελεύθερο βήμα, με την ηγετική μας ομάδα «αποδεκατισμένη» από τις παρανομίες του καθεστώτος και με την συστημική τρομοκρατία να έχει ξεπεράσει κάθε όριο, πετύχαμε μία καθαρή Νίκη και υπερκαλύψαμε όλους τους πολιτικούς μας στόχους.
Ο Γιώργος Τράγκας (ή Φράγκας) είπε μία πολύ αληθινή κουβέντα στην εκπομπή του Χατζηνικολάου: «Δεν περίμενα με τίποτα να είναι τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή». Το ίδιο ακριβώς έλεγαν από το πρωί ως το βράδυ τον τελευταίο μήνα όλα τα κανάλια, όλα τα ραδιόφωνα, όλες οι.....
φυλλάδες και όλοι οι παπαγάλοι του καθεστώτος. Το έλεγαν δε, με τόσο πάθος και εμμονή, που στο τέλος το πίστεψαν και οι ίδιοι, και το βράδυ της Κυριακής έφτασαν στα πρόθυρα του εγκεφαλικού. Αρκεί να θυμηθούμε τα νεύρα της γεροντομπεμπέκας Στάη , τα μούτρα του Σρόιτερ, το παραλήρημα της Κανέλλη και – κυρίως – το υπόκωφο και συγκεκαλυμμένο κλάμμα των «δεξιών» του κολεγίου και της μασωνίας (Βορίδη, Δένδια κλπ). Νόμιζαν, οι αδαείς, πως θα μας εξαφάνιζαν με τις φυλακές και και τις ταλαιπωρίες. Δεν πίστευαν πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, που προτιμούν να υποστούν την πιο άθλια μεταχείριση από ένα διεφθαρμένο καθεστώς, απ’ το να απωλέσουν την προσωπική τους αξιοπρέπεια.
Η προεκλογική περίοδος που βιώσαμε τις τελευταίες εβδομάδες μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, σίγουρα ήταν η πιο έντονη της ζωής μας και σίγουρα άξιζε τον κόπο. Μπορεί και το 2012 να αντιμετωπίσαμε αλλοπρόσαλες καταστάσεις (σε προσωπικό επίπεδο μου έτυχαν κατά σειρά: επεισόδιο με Κανέλλη, ανθρωποκυνηγητό από Ασφάλεια, βαλιτσάκια της ΕΥΠ να ψάχνουν το κινητό μου και άλλα ευτράπελα). Σε τίποτα όμως δεν μπορούν να συγκριθούν εκείνες οι αξέχαστες μέρες με το έπος αυτού του Ιανουαρίου. Υποψήφιοι βουλευτές κλειδωμένοι όλη μέρα σε τέσσερις τοίχους, κοντράραμε ένα ολόκληρο Σύστημα με μοναδικό όπλο μία τηλεκάρτα. Βγάλαμε λόγους από καρτοτηλέφωνα υπό παρακολούθηση. Γράψαμε το πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος σε άθλια χειρόγραφα που έφταναν στην εκλογική μας επιτροπή μέσω των συνηγόρων και των συγγενών που μας επισκέπτονταν. Η φωνή μας ακούστηκε ζωντανά σε συγκεντρώσεις χιλιάδων πολιτών, που αισθάνονταν, αλλά δεν έβλεπαν την παρουσία μας. Γίναμε στην κυριολεξία τα «φαντάσματα της ψευτοδημοκρατίας τους». Με την Νίκη της 25ης Ιανουαρίου τα φαντάσματα αυτά ξαναπαίρνουν σάρκα και οστά και επιστρέφουν στα βουλευτικά έδρανα. Είναι πλέον αδύνατο να συνεχιστεί η παράνομη κράτησή μας με την πανίσχυρη και νωπή λαϊκή εντολή που λάβαμε ως εκπρόσωποι του Εθνικού Κινήματος της Χρυσής Αυγής.
Για να ευθυμήσουμε, θα αναφερθώ σε ένα αστείο περιστατικό των τελευταίων ημερών. Πολλές φορές, όταν βιώνεις δύσκολες καταστάσεις, ο αυτοσαρκασμός είναι ένα καλό δείγμα ψυχικής αντοχής. Το Σάββατο λοιπόν, μετά το πέρας της προεκλογικής περιόδου, όλα τα κανάλια πρόβαλαν τους διεφθαρμένους πολιτικούς αρχηγούς να «δεξιώνονται» τα τσιράκια τους και τους παπαγάλους που κάλυπταν τις περιοδείες τους. Έλεγαν για παράδειγμα: «ο Αλέξης Τσίπρας παρέθεσε γεύμα στους συνεργάτες του σε ουζερί στον Λυκαβηττό» κ.ο.κ. Εκείνη την ώρα έτυχε να τρώμε τα σουβλάκια που μας είχαν φέρει στο τελευταίο επισκεπτήριο. Λίγο αργότερα έκανα πλάκα στον Αρχηγό ότι μας έπαιξαν για πρώτη φορά στις ειδήσεις μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα, λέγοντας: «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος παρέθεσε γεύμα στους βουλευτές του, με σουβλάκια από συνοικιακό ψητοπωλείο του Κορυδαλλού και παράλληλα συζήτησαν την πορεία του κόμματος»…
Θα κλείσω με τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη, που ταιριάζουν απόλυτα στον Αγώνα που δίνει τα τελευταία δυόμιση χρόνια ο Λαϊκός Σύνδεσμος: «Νίκησα; Νικήθηκα; Τούτο μονάχα ξέρω… είμαι γεμάτος πληγές και στέκομαι όρθιος». Το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου ήταν σίγουρα μία μεγάλη Νίκη. Ποια θα ήταν όμως η πολιτική πραγματικότητα στην Πατρίδα μας, αν το Σύστημα δεν είχε εξαπολύσει την παράνομη και ολομέτωπη επίθεση κατά του Λαϊκού Συνδέσμου, μία επίθεση που εξελίσσεται μέχρι σήμερα, δεκαπέντε ολόκληρους μήνες μετά την εκδήλωσή της; Αν η άνοδος του Κινήματος δεν είχε διακοπεί απότομα με τις άθλιες διώξεις, τις φυλακίσεις και τις δολοφονίες, τότε σίγουρα οι εθνικές εκλογές θα είχαν γίνει αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, λόγω συντριβής της ΝΔ. Ο Λαϊκός Σύνδεσμος θα ήταν αξιωματική αντιπολίτευση και θα διοικούσε μεγάλους δήμους της χώρας. Με τα «αν» βέβαια δεν γράφεται η Ιστορία. Και η Χρυσή Αυγή σήμερα είναι βέβαιο πως γράφει Ιστορία. Γεμάτοι πληγές, στεκόμαστε όρθιοι και συνεχίζουμε, πιστοί στις Ιδέες μας, αφοσιωμένοι στον Αγώνα για μία μεγάλη και ελεύθερη Ελλάδα.
Φυλακές Κορυδαλλού,
26 Ιανουαρίου 2015
Για αυτό σας αγαπάμε βρε μάγκες, για αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήτω η Ελλάς!
Ζήτω η Χρυσή Αυγή των Ελλήνων!