Η λέξη και έννοια «διαπλοκή» μπήκε στον
δημόσιο πολιτικό διάλογο της χώρας, στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Τότε,επί πρωθυπουργίας Κων/νου Μητσοτάκη υπήρξε μια σφοδρή σύγκρουση της
κυβέρνησης Μητσοτάκη με το εκδοτικό συγκρότημα Αλαφούζου. Το εκδοτικό
συγκρότημα αντιπολιτεύονταν σκληρά την κυβέρνηση της ΝΔ,και ο Μητσοτάκης
μίλησε τότε για «διαπλοκή» οικονομικών παραγόντων και επιχειρηματιών,
με στόχο την ανατροπή του. Βέβαια αυτές οι λεκτικές αντιπαραθέσεις
παρέμειναν λεκτικές,και σε λίγο καιρό,συγκρότημα Αλαφούζου,και
Μητσοτάκης,έγιναν πάλι φίλοι.
Ακολούθησε ο Κ.Καραμανλής,όταν εν μέσω διπλού γύρου με πίτα, σπαλομπριζόλας,και γιαουρτλού κεμπάμπ στου ‘Μπαϊρακτάρη», κήρυξε ανένδοτο πόλεμο στην διαπλοκή,και εισάγει τον όρο «νταβατζήδες». «Οι νταβατζήδες -διακηρύσσει-,δεν μπορούν να κυβερνούν αυτή τη χώρα. Θα τους πολεμήσω,είπε,και ένα βαθύ ρέψιμο οργής,και κρεμμυδιού από...
τον γύρο με πίτα, βγήκε από μέσα του. Φυσικά μετά από λίγο έπιασαν στασίδι τα στελέχη του στα ΜΜΕ των νταβατζήδων. Ο ίδιος δεν πήγαινε συχνά, ίσως να ένοιωθε από τότε κουρασμένος,και προσπαθούσε να ανακτήσει δυνάμεις,με παϊδάκια και άλλες γαστριμαργικές λιχουδιές.
Οι νταβατζήδες συνέχισαν το «έργο» τους,και επί ημερών του κουρασμένου πολεμάρχου Καραμανλή υπογράφηκαν οι αποικιοκρατικές συμβάσεις για την κατασκευή των Εθνικών οδών,και των διοδίων.
Ακολούθησε ο Παπανδρέου.Θα χτυπούσε και αυτός αλύπητα ,νταβατζήδες, διαπλοκή,και ότι κινείται γενικώς. Σαν «πολίτης του κόσμου» όμως, γυρνούσε από χώρα σε χώρα για να κάνει διαλέξεις,και δεν πρόλαβε έτσι να χτυπήσει και αυτός τους διαπλεκόμενους. Στο διάστημα όμως και της δικής του διακυβέρνησης,οι διαπλεκόμενοι εξακολουθούσαν να κάνουν πάρτι.
Ακολούθησε αυτός ο «γίγαντας» της πολιτικής σκέψης,ο Αντώνης Σαμαράς. Αυτός (προεκλογικά πάντα), το προχώρησε πιο πολύ το πράγμα. «Την συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ -έλεγε- την θέλουν τα οικονομικά συμφέροντα και οι νταβατζήδες, Για αυτό και εγώ (ο Αντωνάκης δηλαδή) θα αντισταθώ και θα πω όχι». Όχι μόνο «όχι» δεν είπε,αλλά συμβιβάστηκε μαζί τους στον υπερθετικό βαθμό. Τόσο πολύ δε, «εκτίμησαν» τον συμβιβασμό του αυτό οι νταβατζήδες,που τόση στήριξη σε κυβέρνηση δεν είχε ματαδεί από τα ΜΜΕ, κυβέρνηση στην Ελλάδα. Τι «καταλληλότερος», τι «εξυπνότερος», τι «ικανός», τι «οραματιστής»,τα πάντα όλα που λέει και ο Αλέφαντος.
Τον Ιανουάριο μας προέκυψαν οι «επαναστάτες» του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί, ήδη από την προεκλογική περίοδο ετοίμαζαν πολιτικές αγχόνες, σχεδίαζαν λαϊκά δικαστήρια, και ίσως να οραματίζονταν, λαϊκά πλήθη να εισβάλλουν στους τηλεοπτικούς σταθμούς,και να παραδίδουν μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοδημοσιογράφους σε κάποιου είδους λαϊκή πολιτοφυλακή,που θα φρόντιζε για τα περεταίρω.
Η προσγείωση ήρθε απότομα. Ο Τσίπρας σήμερα έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ,»συμφερόντων του ομίλου Μπόμπολα, και μάλιστα μια μέρα,που νέοι σταθμοί διοδίων(συμφερόντων Μπόμπολα επίσης) εγκαινιάζονταν στο πέταλο του Μαλλιακού. Με τις υγείες σαν «σύντροφοι». Η επανάσταση κράτησε μόνο λίγες εβδομάδες,και αυτή η «επανάσταση» ήταν μόνο στα λόγια.Θα πέσει πάλι το παραμύθι βέβαια, ότι «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για αντιπαράθεση με την διαπλοκή»,ότι κάποια στιγμή «εντός της τετραετίας» θα συμβεί και η σύγκρουση,και ζήσανε αυτοί καλά,και ο λαός χειρότερα. Όσο για τον «έτερο Καππαδόκη» της συγκυβέρνησης, τον Καμμένο,αυτός ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες,ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι θα ξανά-λειτουργήσει την ΜΟΜΑ.Σήμερα πήρε την απάντηση. Τελικά είτε είμαστε στην δεκαετία του 1990,είτε στο 2015,το πολιτικό προσωπικό της χώρας, ταυτίζεται πλήρως με την διαπλοκή που το ίδιο καταγγέλλει. Διαπλοκή όμως και πολιτικό σύστημα, έχουν ακόμη ένα κοινό σημείο. Το μίσος τους για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,γιατί ξέρουν ότι οι εθνικιστές δεν χαρίζονται,ούτε και χαριεντίζονται με κανέναν. Και πως ότι λένε το εννοούν.Και αυτό είναι που τρέμουν..
Τ.Ο ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Ακολούθησε ο Κ.Καραμανλής,όταν εν μέσω διπλού γύρου με πίτα, σπαλομπριζόλας,και γιαουρτλού κεμπάμπ στου ‘Μπαϊρακτάρη», κήρυξε ανένδοτο πόλεμο στην διαπλοκή,και εισάγει τον όρο «νταβατζήδες». «Οι νταβατζήδες -διακηρύσσει-,δεν μπορούν να κυβερνούν αυτή τη χώρα. Θα τους πολεμήσω,είπε,και ένα βαθύ ρέψιμο οργής,και κρεμμυδιού από...
τον γύρο με πίτα, βγήκε από μέσα του. Φυσικά μετά από λίγο έπιασαν στασίδι τα στελέχη του στα ΜΜΕ των νταβατζήδων. Ο ίδιος δεν πήγαινε συχνά, ίσως να ένοιωθε από τότε κουρασμένος,και προσπαθούσε να ανακτήσει δυνάμεις,με παϊδάκια και άλλες γαστριμαργικές λιχουδιές.
Οι νταβατζήδες συνέχισαν το «έργο» τους,και επί ημερών του κουρασμένου πολεμάρχου Καραμανλή υπογράφηκαν οι αποικιοκρατικές συμβάσεις για την κατασκευή των Εθνικών οδών,και των διοδίων.
Ακολούθησε ο Παπανδρέου.Θα χτυπούσε και αυτός αλύπητα ,νταβατζήδες, διαπλοκή,και ότι κινείται γενικώς. Σαν «πολίτης του κόσμου» όμως, γυρνούσε από χώρα σε χώρα για να κάνει διαλέξεις,και δεν πρόλαβε έτσι να χτυπήσει και αυτός τους διαπλεκόμενους. Στο διάστημα όμως και της δικής του διακυβέρνησης,οι διαπλεκόμενοι εξακολουθούσαν να κάνουν πάρτι.
Ακολούθησε αυτός ο «γίγαντας» της πολιτικής σκέψης,ο Αντώνης Σαμαράς. Αυτός (προεκλογικά πάντα), το προχώρησε πιο πολύ το πράγμα. «Την συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ -έλεγε- την θέλουν τα οικονομικά συμφέροντα και οι νταβατζήδες, Για αυτό και εγώ (ο Αντωνάκης δηλαδή) θα αντισταθώ και θα πω όχι». Όχι μόνο «όχι» δεν είπε,αλλά συμβιβάστηκε μαζί τους στον υπερθετικό βαθμό. Τόσο πολύ δε, «εκτίμησαν» τον συμβιβασμό του αυτό οι νταβατζήδες,που τόση στήριξη σε κυβέρνηση δεν είχε ματαδεί από τα ΜΜΕ, κυβέρνηση στην Ελλάδα. Τι «καταλληλότερος», τι «εξυπνότερος», τι «ικανός», τι «οραματιστής»,τα πάντα όλα που λέει και ο Αλέφαντος.
Τον Ιανουάριο μας προέκυψαν οι «επαναστάτες» του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί, ήδη από την προεκλογική περίοδο ετοίμαζαν πολιτικές αγχόνες, σχεδίαζαν λαϊκά δικαστήρια, και ίσως να οραματίζονταν, λαϊκά πλήθη να εισβάλλουν στους τηλεοπτικούς σταθμούς,και να παραδίδουν μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοδημοσιογράφους σε κάποιου είδους λαϊκή πολιτοφυλακή,που θα φρόντιζε για τα περεταίρω.
Η προσγείωση ήρθε απότομα. Ο Τσίπρας σήμερα έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ,»συμφερόντων του ομίλου Μπόμπολα, και μάλιστα μια μέρα,που νέοι σταθμοί διοδίων(συμφερόντων Μπόμπολα επίσης) εγκαινιάζονταν στο πέταλο του Μαλλιακού. Με τις υγείες σαν «σύντροφοι». Η επανάσταση κράτησε μόνο λίγες εβδομάδες,και αυτή η «επανάσταση» ήταν μόνο στα λόγια.Θα πέσει πάλι το παραμύθι βέβαια, ότι «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για αντιπαράθεση με την διαπλοκή»,ότι κάποια στιγμή «εντός της τετραετίας» θα συμβεί και η σύγκρουση,και ζήσανε αυτοί καλά,και ο λαός χειρότερα. Όσο για τον «έτερο Καππαδόκη» της συγκυβέρνησης, τον Καμμένο,αυτός ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες,ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι θα ξανά-λειτουργήσει την ΜΟΜΑ.Σήμερα πήρε την απάντηση. Τελικά είτε είμαστε στην δεκαετία του 1990,είτε στο 2015,το πολιτικό προσωπικό της χώρας, ταυτίζεται πλήρως με την διαπλοκή που το ίδιο καταγγέλλει. Διαπλοκή όμως και πολιτικό σύστημα, έχουν ακόμη ένα κοινό σημείο. Το μίσος τους για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ,γιατί ξέρουν ότι οι εθνικιστές δεν χαρίζονται,ούτε και χαριεντίζονται με κανέναν. Και πως ότι λένε το εννοούν.Και αυτό είναι που τρέμουν..
Τ.Ο ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών