Υπό τον τίτλο «Τυποεκδοτική τέλος» η «Εφημερίδα των
Συντακτών» αναφέρει τα εξής: «Έκλεισε οριστικά η εκδοτική επιχείρηση του
ΚΚΕ, η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Το Σάββατο τύπωσε για τελευταία φορά
τον «Ριζοσπάστη». Η επιχείρηση πήρε την κατιούσα από την αρχή της
οικονομικής κρίσης, αν και προηγουμένως θεωρούνταν μία από τις
μεγαλύτερες στην εκτυπωτική βιομηχανία. Το 2009 απασχολούσε 320
εργαζόμενους και 100 σε εξωτερικά συνεργεία.
Από το 2010 άρχισαν μαζικά κύματα απολύσεων, με αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να εκτυπώνεται από ελάχιστους μόνο η κομματική εφημερίδα. Το κλείσιμο είχε σχεδιαστεί για τον Δεκέμβριο του 2014, αλλά αναβλήθηκε καθώς προέκυψαν κάποιες ελπίδες για πώλησή της. Τώρα η τύχη των κτιριακών της εγκαταστάσεων και του μηχανολογικού της εξοπλισμού βρίσκεται στα χέρια των πιστωτών της και ουσιαστικά στα χέρια της Εθνικής Τράπεζας».
Την ίδια στιγμή, βεβαίως, στην κομματική φυλλάδα του ΚΚΕ, τον «Ριζοσπάστη»...
μπορεί να μην διαβάσαμε το παραμικρό για τους ανθρώπους που απέλυσε το μαγαζάκι του ανεπάγγελτου και παιδιού του κομματικού σωλήνα Κουτσούμπα, αλλά με το γνωστό απύθμενο θράσος και την ανάλογη πολιτική αλητεία που διέπει τους μαγαζάτορες του Περισσού διαβάζουμε συνεχώς δακρύβρεχτα άρθρα για όλους τους άλλους απολυμένους.
Ο ηθικός και πολιτικός εξευτελισμός του ΚΚΕ έχει καθημερινές προβολές, οι οποίες ποικίλλουν ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία. Κωμωδία, γιατί το να ομιλούν για «εργατική τάξη» άτομα τα οποία δεν έχουν εργαστεί ποτέ στην ζωή τους, όπως ο μοσχοαναθρεμμένος (εκ της Μόσχας, όχι του μοσχαριού.) Κουτσούμπας και ο μονίμως φρεσκοξυρισμένος Παφίλης, καθώς και η μεγαλοαστή της Εκάλης Κανέλλη, προκαλεί (εκτός από την αηδία και την αγανάκτηση) και τον γέλωτα. Τραγωδία, γιατί φαίνεται ότι ο κομμουνισμός, ακόμα και στα δικά του μαγαζάκια, χρησιμοποιεί τις ίδιες απάνθρωπες και αντεργατικές μεθόδους με τον καπιταλισμό, αποδεικνύοντας έτσι ότι τα δύο αυτά συστήματα αποτελούν τις δύο όψεις ενός κοινού νομίσματος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Από το 2010 άρχισαν μαζικά κύματα απολύσεων, με αποτέλεσμα το τελευταίο διάστημα να εκτυπώνεται από ελάχιστους μόνο η κομματική εφημερίδα. Το κλείσιμο είχε σχεδιαστεί για τον Δεκέμβριο του 2014, αλλά αναβλήθηκε καθώς προέκυψαν κάποιες ελπίδες για πώλησή της. Τώρα η τύχη των κτιριακών της εγκαταστάσεων και του μηχανολογικού της εξοπλισμού βρίσκεται στα χέρια των πιστωτών της και ουσιαστικά στα χέρια της Εθνικής Τράπεζας».
Την ίδια στιγμή, βεβαίως, στην κομματική φυλλάδα του ΚΚΕ, τον «Ριζοσπάστη»...
μπορεί να μην διαβάσαμε το παραμικρό για τους ανθρώπους που απέλυσε το μαγαζάκι του ανεπάγγελτου και παιδιού του κομματικού σωλήνα Κουτσούμπα, αλλά με το γνωστό απύθμενο θράσος και την ανάλογη πολιτική αλητεία που διέπει τους μαγαζάτορες του Περισσού διαβάζουμε συνεχώς δακρύβρεχτα άρθρα για όλους τους άλλους απολυμένους.
Ο ηθικός και πολιτικός εξευτελισμός του ΚΚΕ έχει καθημερινές προβολές, οι οποίες ποικίλλουν ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία. Κωμωδία, γιατί το να ομιλούν για «εργατική τάξη» άτομα τα οποία δεν έχουν εργαστεί ποτέ στην ζωή τους, όπως ο μοσχοαναθρεμμένος (εκ της Μόσχας, όχι του μοσχαριού.) Κουτσούμπας και ο μονίμως φρεσκοξυρισμένος Παφίλης, καθώς και η μεγαλοαστή της Εκάλης Κανέλλη, προκαλεί (εκτός από την αηδία και την αγανάκτηση) και τον γέλωτα. Τραγωδία, γιατί φαίνεται ότι ο κομμουνισμός, ακόμα και στα δικά του μαγαζάκια, χρησιμοποιεί τις ίδιες απάνθρωπες και αντεργατικές μεθόδους με τον καπιταλισμό, αποδεικνύοντας έτσι ότι τα δύο αυτά συστήματα αποτελούν τις δύο όψεις ενός κοινού νομίσματος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών