ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΑΝ ΚΑΙ ΟΙ «ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ» ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80, ΙΔΙΑ ΕΙΝ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Στις αρχές της δεκαετίας του 80, ένα πολύ έξυπνο σύνθημα, δονούσε τους κεντρικούς Αθηναϊκούς δρόμους, όταν ο «αντιεξουσιαστικός» χώρος κατόρθωνε να ξυπνήσει από το μεθύσι και το τρίφυλλο της προηγούμενης βραδιάς, να ξεκολλήσει από τη ραστώνη του και να διαδηλώσει. Ίσως γι αυτό όλες οι συγκεντρώσεις και πορείες τους, γίνονταν αργά το απόγευμα, την ώρα που οι «κοινωνικοί επαναστάτες» θα είχαν «ξενερώσει».

Το σύνθημα λοιπόν έλεγε «Ίδια ειν΄ τ΄  αφεντικά δεξιά κι αριστερά».

Αναλύοντάς το διαπιστώνουμε, ότι....

δεν είναι μόνο αληθές και έξυπνο, αλλά και διαχρονικό.

Αν θυμάστε λοιπόν, ο κύριος Τσίπρας, μέσα στη σωρεία των υποσχέσεών του, έδωσε στον λαό και αυτή του τέλους του παλαιού νεποτισμού και της διαφθοράς των τελευταίων δεκαετιών. Μάλιστα ως υπερφίαλος και μεγαλόστομος προέβαλλε ένα δήθεν ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, επισημαίνοντας ότι η κατάσταση στην Ελλάδα πρέπει να γίνει δίκαιη.

Όμως το περιοδικό Focus σε άρθρο του με τον τίτλο, «Για φίλους και συγγενείς» αναφέρεται στον διορισμό συγγενικών και εμπίστων προσώπων σε κάποιες σημαντικές θέσεις. Για του λόγου το αληθές, λαμβάνοντας ως πηγή το περιοδικό,  θα αναφέρουμε κάποια ονόματα.

Καταρχάς τον ξάδελφο του πρωθυπουργού, κύριο Γιώργο Τσίπρα που διορίστηκε στη θέση του γενικού γραμματέα, στο υπουργείο Εξωτερικών. Κατόπιν τους Γιάννη Μπενίση, Παναγιώτη Δούρου και Ιφιγένεια Καμτσίδου, συγγενείς βουλευτών και μεγαλοστελεχών. Τέλος τα δυο ανιψιά της  ανεπανάληπτης για την κουπ της, αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας, κυρίας Σίας Αναγνωστοπούλου. Την ανιψιά της Ελισάβετ Σίσκου σε θέση συμβούλου παρά τον υπουργό Δικαιοσύνης και εδώ θα ανοίξουμε μια παρένθεση για να επισημάνουμε, ότι τουλάχιστον αυτός ο διορισμός, έγινε δικαίως, διότι η νεαρά είχε όλα τα απαραίτητα προσόντα και αυτό δεν αποτελεί ειρωνεία. Πριν την ανάληψη των καθηκόντων της εργάζονταν σε καφέ,  επομένως, σ’ ένα  υπουργείο, εντελώς καφενείο, όπως κατάντησε το Δικαιοσύνης ο κύριος Παρασκευόπουλος,  θεωρούμε ότι θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί εποικοδομητικά τις γνώσεις και τις εμπειρίες της. Επίσης τον αδελφό της Στέφανο στη θέση διοικητικού υπαλλήλου, στο «τσιφλίκι-υπουργείο» της θείας.    

Επιπλέον το περιοδικό αναφέρεται στα πλεονεκτήματα που απολαμβάνουν οι «ηθικά άμεμπτοι» σύντροφοι και στο προβλεπόμενο πόθεν έσχες των εισοδημάτων τους, με κύρια παραδείγματα τους προκλητικούς φοροφυγάδες κυρίους Σταθάκη και Φλαμπουράρη, οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί ως ιερές αγελάδες, που δεν αγγίζει ούτε κράτος, ούτε δικαιοσύνη.  

Φυσικά ο κύριος Τσίπρας δεν ξέχασε και αυτούς που πάνω τους στήριξε την προεκλογική του προπαγάνδα και τη δήθεν κοινωνική του πολιτική, όπως οι καθαρίστριες που μετά τις εκλογές επαναπροσελήφθησαν και κάποιες από αυτές πήραν προαγωγή και ανέλαβαν θέσεις διοικητικών υπαλλήλων σε δικαστικές υπηρεσίες. Ευτυχώς που δεν τοποθετήθηκαν σε επίκαιρες θέσεις σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας.

Πόσο λοιπόν δίκιο, έχουν μέσα από την άγνοιά τους, οι αντιεξουσιαστές στο προαναφερόμενο σύνθημα.

Ο κύριος Τσίπρας, ως πρωθυπουργός ένα χρόνο μετά δεν έκανε τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο, από το ακολουθεί κατά πόδας, την πολιτική των προκατόχων του, σε οικονομικό και κοινωνικό τομέα, επιδεικνύοντας μια ανεπαρκή ηθική που επιβεβαιώνει ότι τελικά δεν έχει σημασία η ιδεολογία, όσο το ήθος και η ακεραιότητα του κυβερνόντος. Διότι αν δεν τα διαθέτει, ακόμη και η αριστερή ιδεολογία και πρακτική που υποτίθεται ότι αγωνίζεται για το τέλος του παλαιού, ή τη διατράνωση του νέου και για την κοινωνική δικαιοσύνη, διαιωνίζει την πολιτική αθλιότητα και τον τυχοδιωκτισμό.

Αγαπητοί, αν δεν υπάρχει Πίστη στις Ιδέες και τα Ιδανικά, αν ο κυβερνήτης δεν λειτουργεί με γνώμονα το κοινό καλό και τα συμφέροντα του λαού, τότε ίδια είν τ’ αφεντικά δεξιά και αριστερά.