ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΑ ΡΟΥΣΒΕΛΤ ΣΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΙΑΣ ΠΡΟΕΞΑΓΓΕΛΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ

Άρθρο του Α. Κωνσταντίνου στην εφημερίδα «Εμπρός»

Η επιστολή αυτή, γραμμένη μετά την σοβιετική επέμβαση στον πόλεμο, δεν είναι περιστασιακή, καθώς γράφηκε μετά την κοινή δήλωση Τσώρτσιλ και Ρούσβελτ (1941), η οποία είναι η βάση του «Χάρτη του Ατλαντικού». Μπο­ρούμε να ιδούμε την αμείλικτη μετεξέλι­ξή της, όπως βλέπουμε σήμερα να εφαρμόζονται στην πράξη οι παραδοχές – αρχές που περιελάμβανε.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1943, ο Ρούσβελτ έγραψε μια μυστική επιστολή στον Στάλιν, στην οποία του εξηγούσε το σχέδιό του για....

την «τετραρχία του σύμπαντος» (αυτά ήσαν ακριβώς τα λόγια του Ρούσβελτ). Η επιστολή μεταφέρθηκε στην Μόσχα από δύο μέλη του «Εθνικού Συμβουλίου του Νέου Ισραήλ», τους Ζαμπρούσκυ και Βάις, κατ’ ουσίαν ιδιωτικούς εκπροσώπους του Ρούσβελτ, παράλληλη αποστολή των οποίων ήταν να πείσουν τον Στάλιν να υποστηρίξει την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.

Το «Εθνικό Συμβούλιο του Νέου Ισρα­ήλ» (National Council of Young Israel – NCYI) ή «Νέο Ισραήλ» («Γισραέλ Χατζαΐρ») είναι μια οργάνωση Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, βα­σισμένη σε ένα δίκτυο συνεργαζόμενων συναγωγών. Το Νέο Ισραήλ, στην πρώτη του μορφή, ιδρύθηκε το 1912 από μια ομάδα 15 νεαρών Εβραίων στο Lower East Side του Μανχάταν. Στόχος τους ήταν να κάνουν τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό θελκτικό­τερο στους νέους αμερικανοποιημένους Ιουδαίους, σε μια εποχή που ήταν σπάνια η αξιόλογη εβραϊκή εκπαίδευση και τα περισσότερα ορθόδοξα ιδρύματα μιλού­σαν γίντις και ήσαν προσανατολισμένα σε ένα παλαιότερο δημογραφικό, ευρωπαϊκό ιουδαϊκό ακροατήριο. Σήμερα, το Νέο Ισ­ραήλ συνεχίζει να προωθεί την συμμετο­χή των Αμερικανών Ιουδαίων στον Ορθό­δοξο Ιουδαϊσμό, ενώ επίσης εμπλέκεται σε ζητήματα που σχετίζονται με τα μέλη της, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης του Ισραήλ, του «θρησκευτικού Σιωνι­σμού» και της συμπαράστασης στους Ιου­δαίους αιχμαλώτους ή κρατουμένους.

Το μήνυμα στον…. «κοινό μας φίλο Στάλιν» γράφει επακριβώς:

20 -2- 1943 Αγαπητέ μου Κύριε Ζαμπρούσκυ.

Όπως είπα ήδη προσωπικά σ’ εσάς και στον κύριο Βάις, είμαι βαθιά συγκινημένος από το γεγονός ότι το Εθνικό Συμβούλιο του Νέου Ισραήλ είχε την ακραία ευγένεια

Υπό την προστασία της Αγ­γλίας, η Πορτογαλία, η Ισπα­νία, η Ιταλία και η Ελλάδα θα εξελιχθούν προς έναν σύγχρονο πολιτισμό που θα τις τραβήξει από τον παραδο­σιακό λήθαργό τους.

να προσφερθεί ως ενδιάμεσος ανάμεσα σε μένα και τον κοινό μας φίλο τον Στά­λιν και μάλιστα σε μια στιγμή τόσον ευαί­σθητη ώστε οποιοσδήποτε κίνδυνος προ­στριβών στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών που δημιουργήθηκαν με κόστος τόσες πολλές θυσίες, θα έχει μοιραίες συ­νέπειες για όλους και ειδικότερα για την Σοβιετική Ένωση.

Ως εκ τούτου, είναι προς το συμφέρον σας και το δικό μας να λειάνουμε τις τραχιές γωνίες, πράγμα το οποίο θα είναι δύ­σκολο με τον Λιτβίνωφ στον οποίον είχα, με μεγάλη μου λύπη, δώσει την προειδο­ποίηση ότι όποιος μπερδεύεται με τον Θείο Σαμ καταλήγει υποφέροντας γι’ αυ­τό, μια προειδοποίηση που ισχύει για αμφότερες τις εξωτερικές υποθέσεις και τις εσωτερικών υποθέσεων.

Οι Σοβιετικές αξιώσεις, όσον αφορά στις κομμουνιστικές δραστηριότητες στα κρά­τη της Αμερικανικής Ένωσης, είναι στην πραγματικότητα, διπλά ανυπόφορες.

Ο Τιμοσένκο έχει αποδειχθεί πολύ πιο λογικός κατά την σύντομη αλλά γόνιμη παραμονή του εδώ και ελπίζω ότι μια νέα συνέντευξη με τον στρατάρχη θα είναι ένα γρήγορο βήμα προς εκείνη την ανταλλαγή απόψεων με τον Στάλιν, την οποία θεωρώ ένα από τα πιο επείγοντα, ειδικά όταν σκέ­πτομαι όλα τα καλά που προέκυψαν από την συνάντηση Στάλιν-Τσώρτσιλ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία εί­ναι πρόθυμες – και αυτό χωρίς καμία ηθι­κή δέσμευση – να δώσουν απόλυτη ισοτι­μία ψήφου στην ΕΣΣΔ στην μελλοντική οργάνωση του μεταπολεμικού κόσμου.

Αυτή θα είναι μέλος, όπως ο Βρετανός πρωθυπουργός τον ενημέρωσε (τον Στά­λιν) από τα Άδανα, στέλνοντάς του τα προ­σχέδιά του – της διευθύνουσας ομάδας στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Συμβουλίου της Ασίας, τα οποία του παρέχουν όχι μόνον το δικαίωμα της εκτε­ταμένης διηπειρωτικής εξάπλωσης της ΕΣΣΔI, αλλά επίσης, και κυρίως, τον έπαι­νο των ιστορικών που της αξίζει λόγω του εξαιρετικού της αγώνα κατά του ναζισμού.

Ελπίζουμε να δούμε αυτά τα Ηπειρωτι­κά Συμβούλια (και μιλώ εξ ονόματος της μεγάλης μας χώρας και της σημαντικής Βρετανικής Αυτοκρατορίας) αποτελούμενα από όλα τα αντίστοιχα ανεξάρτητα κράτη, αλλά με μια δίκαιη αναλογική εκπροσώπη­ση.

Και μπορείτε να διαβεβαιώσετε τον Στά­λιν, αγαπητέ μου κύριε Ζαμπρούσκυ, ότι η ΕΣΣΔ θα λειτουργήσει στο Διευθυντήριο των Συμβουλίων (Ευρώπης και Ασίας) επί ίσοις όροις και με ισότιμη φωνή με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία και ό­τι θα αποτελέσει μέλος του Ανώτατου Δικαστηρίου που πρέπει να δημιουργηθεί για να επιλύσει τις υφιστάμενες διαφορές μεταξύ των διαφόρων εθνών. Παρομοί­ως, θα συμμετέχει στην επιλογή και προπαρασκευή των διεθνών δυνάμεων, στον εξοπλισμό και στην διοίκηση των δυνάμε­ων αυτών, οι οποίες κατά διαταγή του Ηπειρωτικού Συμβουλίου, θα δρουν μέσα σε κάθε κράτος, έτσι ώστε να μην παρα­βιαστούν και πάλι οι κανόνες που τόσο έξυπνα αναπτύχθηκαν για την διατήρηση της ειρήνης στο πνεύμα της πρώην Κοινω­νίας των Εθνών.

Αυτές οι οντότητες μεταξύ των κρα­τών και οι στρατοί τους θα μπορούν να επιβάλουν τις αποφάσεις τους και να εξαναγκάζουν σε υπακοή.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η κατάσταση αυτή ανεβασμένη τόσο προς την κατεύ­θυνση της τετραρχίας του σύμπαντος πρέπει να ικανοποιεί τον Στάλιν και να τον εξωθεί να μην ανανεώσει αξιώσεις που δημιουργούν άλυτα προβλήματα. Η Γραμ­ματεία, ωστόσο, είναι προορισμένη για την Γαλλία, με συμβουλευτική, αλλά όχι διαβουλευτική φωνή, ως ανταμοιβή για την αντίστασή της και ως τιμωρία για την προηγηθείσα αναποφασιστικότητά της.

Έτσι, η αμερικανική ήπειρος θα παρα­μένει εκτός οποιασδήποτε σοβιετικής προπαγάνδας και υπό την αποκλειστική επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως έχουμε υποσχεθεί στις χώρες της ηπεί­ρου μας. Η Γαλλία πρέπει να παραμείνει στην αγγλική τροχιά, αν και με σημαντι­κή αυτονομία και δικαίωμα στην γραμμα­τεία της τετραρχίας.

Επιπλέον, θα δοθεί στην Ρωσία ένα λι­μάνι στην Μεσόγειο.

Συναινούμε στις επιθυμίες της σε ό,τι αφορά στην Φινλανδία και στην Βαλτική γενικά. Θα απαιτήσουμε από την Πολωνία μια λογική στάση κατανόησης και συμβιβα­σμού.

Παραμένει εκεί για τον Στάλιν ένα τερά­στιο πεδίο επέκτασης στις μικρές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Φυσικά πρέπει να λάβουμε υπόψη τα δικαιώματα εκείνων των δύο πι­στών εθνών, της Γιουγκοσλαβίας και της Τσεχοσλοβακίας, χωρίς να παρα­λείπουμε την ολική ανάκτηση των εδαφών που αποσπάστηκαν προσω­ρινά από την μεγάλη Ρωσία.

Αφού θα έχουμε διαμελίσει το Ράιχ και θα έχουμε επανασυνδέσει διάφο­ρες ζώνες του σε άλλες χώρες, δη­μιουργώντας έτσι νέες εθνικότητες, ο γερμανικός κίνδυνος θα απομακρυν­θεί από την ΕΣΣΔ, από την Ευρώπη και από όλο τον κόσμο.

Όσον αφορά στην Τουρκία, ο Στάλιν πρέπει να κατανοήσει τις απαραί­τητες διαβεβαιώσεις που έδωσε ο Τσώρτσιλ προς τον Πρόεδρο Ινονού, εξ ονόματός του και εξ ονόματός μου.

Το λιμάνι στην Μεσόγειο που θα δοθεί στον Στάλιν πρέπει να του είναι αρκετό.

Για την Ασία, συμφωνούμε με τις απαιτήσεις του, διατηρώντας επιφύ­λαξη για περαιτέρω επιπλοκές.

Όσο για την Αφρική, τι μπορούμε να κάνουμε;

Θα είναι απαραίτητο να δώσουμε κάτι στην Γαλλία για να αντισταθμί­σουμε τις ζημίες της στην Ασία και επίσης κάτι για την Αίγυπτο, όπως έχει υποσχεθεί στους Γουαφντιστές (τους οπαδούς του φιλελεύθερου «εθνικιστικού» κόμματος Γουάφντ / «Αντιπροσωπεία»). Θα πρέπει επί­σης να δοθεί κάτι στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, ως αποζημίωση για τις θυσίες τους και για να επιτύχουμε μια καλύτερη παγκόσμια ισορροπία.

Επίσης οι Ηνωμένες Πολιτείες, με το δικαίωμα της κατάκτησης, θα ασχοληθούν εξ ίσου και αναπόφευκτα θα απαιτήσουν κάποιο ζωτικό σημείο ως ζώνη τους. Και αυτό θα είναι δι­καιοσύνη.

Τέλος, πρέπει να παραχωρήσουμε στην Βραζιλία την μικρή αποικιακή εξάπλωση που της έχουμε υποσχεθεί.

Παρακαλώ να διαβιβάσετε στον Στάλιν, αγαπητέ μου κύριε Ζαμπρούσκυ ότι, για το γενικό καλό και για την ταχεία εκμηδένιση του Ράιχ – όλα αυτά είναι γενικές ιδέες που υποβλή­θηκαν για μελέτη – θα πρέπει να υπα­ναχωρήσει σχετικά με τον αποικισμό της Αφρικής και ότι πρέπει να σταματήσει την προπαγάνδα του στην Αμερική και να θέσει ένα τέλος στην παρέμβασή του μέσα στα εργατικά περιβάλλοντα.

Διαβιβάστε του, επίσης, την διαβε­βαίωση για την πλήρη κατανόησή μου, την συμπάθειά μου και την επι­θυμία μου να επιταχύνω την επίλυση αυτών των προβλημάτων.

Για αυτόν τον λόγο, η συνέντευξη που προτείνω θα παρουσίαζε πρακτι­κό ενδιαφέρον.

Διάβασα με μεγίστη χαρά, όπως ήδη είπα και πριν, τους γενναιόδω­ρους όρους του μηνύματος που μου ανεκοίνωσε την απόφασή σας να μου προσφέρετε στο όνομα του Εθνικού Συμβουλίου, ένα αντίγρα­φο αυτού που είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός του Ισραήλ: έναν κύλιν­δρο της Τορά. Η επιστολή αυτή σας αποδεικνύει την αποδοχή μου. Στην αφοσίωσή σας αποκρίνομαι με την μέγιστη εμπιστοσύνη.

Παρακαλώ, επιθυμώ να μεταφέ­ρετε στην ιδιαίτερα ισχυρή οργάνωση στην οποία προεδρεύετε, την έκφραση της ευγνωμοσύνης μου σε σχέση με το συμπόσιο που παρατέθηκε με την ευκαιρία των τριακοστών πρώ­των γενεθλίων της.

Σας εύχομαι την μέγιστη επιτυχία.

Λίαν ειλικρινώς υμέτερος Φραγκλίνος Ρούσβελτ

Ξεπερνώντας τον απίστευτο κυνι­σμό της παρούσας επιστολής που κοι­νοποιήθηκε στην Ευρώπη στην εφη­μερίδα «Le Figaro», στις 7 Φεβρουα­ρίου 1951, ο μασόνος Ρούσβελτ προ­βαίνει απλώς σε μετεγγραφή και «μετάφραση» παραδεδεγμένων συναρχικών- παγκοσμιοποιητικών αντι­λήψεων, καθώς στην τότε Νέα Υόρκη – και αυτό είναι σημαντικό – ξεδιπλώ­θηκε απροκάλυπτα και κλιμακωτά έγινε πραγματικότητα το ίδιο παγκό­σμιο συναρχικό πρόγραμμα των μυ­στικών εταιρειών, οι οποίες έδρασαν στα τέλη του 19ου αιώνα και του οποίου τα στοιχεία έχουν αποτυπωθεί στο ευρωπαϊκό «Συναρχικό Σύμφω­νο» του 1935. Επισημαίνουμε ότι ορι­σμένα χωρία του συμφώνου απετέλεσαν στην συνέχεια τις διατάξεις αναγκαστικού διεθνούς δικαίου που εκτελούνται σήμερα, ενώ όσα δεν υλο­ποιήθηκαν επιδιώκεται να εφαρμοσθούν σύντομα. Η παρούσα επιστολή Ρούσβελτ και η μεταπολεμική ικανή εφαρμογή της καταδεικνύει, όπως και πολλά άλλα δρώμενα, τον κυρί­αρχο εξουσιαστικό στόχο της «Αντι-Εκκλησίας» και σηματοδοτεί μια κα­θολική και αδιαμφισβήτητη συνέχεια στην εφαρμογή του, την «Παγκόσμια Κυβέρνηση».