ΕΙΣΑΙ ΠΡΩΗΝ ΚΝΙΤΗΣ ΚΑΙ «ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ»; ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ MISTER TSIPRA!

Σ’ έναν ακόμα διορισμό στο γραφείο του πρωθυπουργού στην βουλή (στη θέση του ειδικού συμβούλου στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας του πρωθυπουργού), προχώρησαν οι συριζομούρηδες. Ο… τυχερός ονομάζεται Νίκος Καρανίκας και τα… προσόντα του είναι τα εξής: είναι πρώην κνίτης (υπάρχει άραγε έστω και ένας προνομιούχος στην Ελλάδα που να μην έχει περάσει από την ΚΝΕ;), αρνητής στράτευσης, αδελφός πρώην βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ και φίλος του Αλέξη Τσίπρα.

Όπως πως αυτοπροσδιορίζεται στο βιογραφικό του ο… τυχερός:

«Αδιόριστος εκπαιδευτικός-σερβιτόρος. Γεννήθηκα το ’69, σχολείο πήγα, γράμματα έμαθα, όπως με προέτρεπαν και οι....

γονείς μου για να γίνω άνθρωπος. Από τα εφηβικά μου χρόνια όμως, κατάλαβα ότι άνθρωπος γίνεσαι στο συλλογικό και στους κοινωνικούς αγώνες και επίσης, ότι η καριέρα είναι σαν την χολέρα. Από μαθητής, μέλος της Κ.Ν.Ε. -ως το ’92, ιδρυτικό μέλος της νεολαίας ΣΥΝ., αρνητής στράτευσης και μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης. Ιδρυτικό μέλος του ελληνικού κοινωνικού Φόρουμ, συμμετείχα ενεργά σ’ όλες τις ευρωπαϊκές και τοπικές κινητοποιήσεις. ΣΥΡΙΖΑ σήμερα και μέλος της ΚΠΕ του Συνασπισμού».

Ιδού τώρα πως περιγράφει ο ίδιος τους λόγους για τους οποίους αρνήθηκε να υπηρετήσει την πατρίδα:

«Δεν υπηρέτησα τον ελληνικό στρατό καθαρά για θέμα ιδεολογίας. Δεν είχα βρει κανέναν απολύτως λόγος να το κάνω. Κι άλλωστε τι να υπηρετήσω; Έναν στρατό που υπηρετεί μονάχα τους κυρίαρχους; Έναν στρατό χωρίς ιδανικά; Να προστατεύσω τι; Αν ζούσα σε μια χώρα που πίστευε σε υψηλά ιδανικά, σε μια πολιτεία οργανωμένη με σωστή και γερή παιδεία και υγεία, που δεν περιόριζε τα δημόσια αγαθά, τότε ναι θα υπηρετούσα ευχαρίστως (Σ.Σ. προφανώς ως τέτοια χώρα εννοεί την Σοβιετική Ένωση και τον Κόκκινο Στρατό…). Εξάλλου δεν συμφωνώ και με το δόγμα του στρατού που είναι η άμυνα. Για εμένα η ουσιαστική άμυνα είναι η κοινωνική μέριμνα και οργάνωση. Σε περιόδους πολέμου ή γενικά σε περιόδους κρίσιμες για μια πολιτεία,  αυτό που προσφέρει είναι η κοινωνική οργάνωση με την κατάλληλη παιδεία, υγεία και τον πολιτισμό της. Ο στρατός, αντίθετα, δεν βοηθάει την κοινωνία».

(ΥΓ): Να τον χαίρονται τα ψεκασμένα «πατριωτάκια» του συνοδοιπόρου Καμμένου…

πηγή