Χαλιούνται οι καθεστωτικοί με τους Χρυσαυγίτες στον αθλητισμό

Μία από τις «μαγικές» ιδιότητες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είναι ότι μπορεί να δώσει στον κάθε περιθωριακό και παρακμιακό άγνωστο το δικαίωμα να κάνει εκμετάλλευση του δεκαπεντάλεπτου «διασημότητας» που δικαιούται, όπως είχε πει κάποτε ο Άντυ Γουόρχωλ, ανεξαρτήτως του αν αυτός ο άγνωστος είναι «νούμερο», γραφικός, ή επικίνδυνος αν του δινόταν η ευκαιρία. Επίσης, μπορείς να δεις «ούλτρα» καθεστωτικές φυλλάδες να υμνούν αυτούς τους περιθωριακούς και παρακμιακούς τύπους, μόνο και μόνο γιατί το μίσος κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ενώνει. Και όλα αυτά, φυσικά, πάντοτε εν ονόματι της καταπολέμησης του… μίσους. Έτσι, λοιπόν, συνέβη πρόσφατα με έναν «αντιφασίστα» δάσκαλο πολεμικών τεχνών, ο οποίος έχοντας προφανώς μια ιδιοκτησιακή αντίληψη της αίθουσας στην οποία πραγματοποιήθηκαν κάποιοι αγώνες, απεχώρησε μαζί με την αθλήτριά του επειδή δεν του άρεσαν...
κάποια πρόσωπα που υπήρχαν στον χώρο ως θεατές, δηλαδή κάποιοι Χρυσαυγίτες.

Αν ο φαιδρός αυτός τύπος έφευγε από την αίθουσα επειδή θα υπήρχαν κάποιοι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ ή και της σημερινής κυβέρνησης, που κατέστρεψαν την Χώρα, τότε η αντίδρασή του θα χαρακτηριζόταν από «υπερβολική» και «απαράδεκτη» ως «μισαλλόδοξη» και «ρατσιστική», καθώς και «ποτισμένη με το σπέρμα του μίσους και του λαϊκισμού». Τώρα, όμως, δεν ίσχυσε τίποτα από τα προαναφερόμενα, αλλά αντιθέτως έλαβε και… συστημικά εύσημα.

Ο Παντελής Μπουκάλας στην «Καθημερινή» αναφέρθηκε στο γεγονός αυτό, με επαινετικό περιεχόμενο στην αντίδραση του «εύθικτου» προπονητή. Ξεκινώντας την ανάλυσή του προσπαθεί να κάνει μια επισήμανση της κατάστασης που επικρατεί στον χώρο του αθλητισμού και να την συνδέσει με το συγκεκριμένο γεγονός. «Και η αγάπη και το μίσος εκδηλώνονται χωρίς χαλινάρια – όπως δεν εμποδίζεται από τους χαλινούς της και η γλώσσα που αναλαμβάνει να τα εκφράσει. Τα τραγούδια και τα συνθήματα αποθεώνουν τους δικούς μας (γι αυτό και η λατρεμένη ομάδα κατονομάζεται σαν θεός ή σαν θρησκεία) και απαιτούν τη συντριβή και την ταπείνωση των αντιπάλων, με λέξεις σεξιστικές και ρατσιστικές. Το «Όχι στον ρατσισμό», την επίσημη πολιτική της ποικίλης αθλητικής ηγεσίας, το έκανε πράξη προχθές , με παραδειγματικό τρόπο, ένας Έλληνας δάσκαλος και προπονητής της πολεμικής τέχνης Muay Thai». Αυτό το οποίο γίνεται αντιληπτό από τα λεγόμενα του Μπουκάλα είναι ότι ο ρατσισμός είναι καταδικαστέος και στον χώρο του αθλητισμού, εκτός και αν αυτός αφορά τους Χρυσαυγίτες. Προς αυτούς πρέπει πάντοτε να υπάρχει όχι απλώς το δικαίωμα αλλά η υποχρέωση της ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντί τους.

Γιατί ο «Έλληνας δάσκαλος», με τον «παραδειγματικό τρόπο», είναι ένας «αντιεξουσιαστής» πολιτικοποιημένος τύπος με την δική του ρατσιστική συμπεριφορά εναντίον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Όταν διαβάζουμε γι αυτόν ότι είναι ενεργός στο «αντιφασιστικό κίνημα», αυτό προφανώς σημαίνει και την αποδοχή των συνθημάτων «Ελλάδα σκάσε», «κάτω το Έθνος», «Τσακίστε τους φασίστες», «κρεμάλα στους φασίστες», «καλός φασίστας ο νεκρός φασίστας» κ.ο.κ.

Αυτά, όμως, δεν απασχολούν καθόλου τον συστημικό δημοσιογράφο, καθώς μπορεί ο «αντιφασισμός» να είναι πρακτικά ανθελληνικός ρατσισμός και με μη ανοχή απέναντι σε μια άλλη πολιτική άποψη, αλλά αυτό ακριβώς έχει σημασία: ο αντιεθνικισμός. Γι αυτό και τα εύσημα του Μπουκάλα σε έναν τύπο, ο οποίος συνελήφθη σε μια «αντιφασιστική μοτοπορεία» στον Άγιο Παντελεήμονα το 2012, σε μια ακόμη προσπάθεια δηλαδή των ανθελλήνων «αντιφασιστών» να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες κατοίκους της περιοχής.

Είπαμε, ο αντιεθνικισμός ενώνει τους διεθνιστές της αριστεράς με τους κοσμοπολίτες της δεξιάς, σ΄ένα εφιαλτικό μείγμα ανθελληνικού περιεχομένου. Αλλά το πόσο εκτός πραγματικότητας βρίσκεται ο Μπουκάλας φαίνεται και από ένα άλλο απόσπασμα του άρθρου του, που ακολουθεί λίγο αργότερα: «Σίγουρα, όσοι χαριεντίζονται με χρυσαυγίτες σε τηλεοπτικές εκπομπές ή τους παρουσιάζουν στις σελίδες των εφημερίδων τους με τους ανέμελους όρους του λάιφ στάιλ ή και σαν ηρωικούς υπερασπιστές «των γιαγιάδων που κινδυνεύουν στα ΑΤΜ» όσοι εν ολίγοις τους πριμοδοτούν συστηματικά, προσβάλλοντας τους σαν κομμάτι της φυσικότητας και της κανονικότητάς μας, θα ψέξουν τον προπονητή για λαϊκισμό ή ό,τι άλλο κατεβάσει η κούτρα τους». Αν μη τι άλλο, τα τηλεοπτικά κανάλια της διαπλοκής και οι ομόλογοί τους στις ανάλογες εφημερίδες και ιστοσελίδες «μαλώνουν» ποιος θα προλάβει να βγάλει πρώτος κάποιον εκπρόσωπο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ…

Είναι ολοφάνερο ότι ο Μπουκάλας ζει σ΄έναν κόσμο ψευδαισθήσεων, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Από την στιγμή που βλέπει «πριμοδότηση» (!) της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, η οποία είναι πλήρως αποκλεισμένη απ΄όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και η όποια αναφορά σ΄αυτήν γίνεται μόνο και μόνο για να σπιλωθεί το όνομά της και να κατασυκοφαντηθούν οι Έλληνες που την αποτελούν, τότε είναι αδύνατον οποιαδήποτε προσπάθεια καταρχάς κατανόησης των λεχθέντων και μετέπειτα συνεννόησης με τύπους σαν αυτόν. Όσο για το… ίνδαλμά του, τον «αντιφασίστα» προπονητή, ας μην ανησυχεί. Ως μέρος του συστήματος κι αυτός, μόνο συγχαρητήρια θα δεχθεί από τους διαφόρους εκπροσώπους του. Έτσι κι αλλιώς, καθώς «ο εθνικισμός και ο λαϊκισμός» είναι τα μόνα πράγματα σ΄αυτήν την Χώρα, τα οποία, επιθυμεί να πολεμήσει ο άνθρωπος τον οποίο τόσο πολύ στηρίζει η «Καθημερινή» στην οποία εργάζεται ο Μπουκάλας, δηλαδή ο Μητσοτάκης, ο «αντιφασίστας προπονητής» μόνο συγχαρητήρια μπορεί να δεχθεί για την φυγή του. Το μίσος για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι για κάποιους υπεράνω όλων… ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ