H νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου
οδήγησε το περιοδικό "The Economist" σε ένα εντυπωσιακό, πράγματι,
εξώφυλλο. Κάτω απ' τον τίτλο «Ο νέος εθνικισμός», ο Ντόναλντ
Τραμπ εμφανίζεται μαζί με τον ευρωσκεπτικιστή Νάιτζελ Φάρατζ να χτυπούν
δυο τύμπανα, ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν να παίζει φλογέρα. Πίσω τους, η Γαλλίδα Μαρίν Λεπέν εμφανίζεται κρατώντας την σημαία της χώρας της.
«Με το κάλεσμά του να βάλουμε «πρώτα την Αμερική» ο Τραμπ έγινε ο τελευταίος νεοσύλλεκτος ενός επικίνδυνου εθνικισμού.... Για πρώτη φορά απ' τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο...
οι μεγάλες και οι αναδυόμενες δυνάμεις είναι ταυτόχρονα δέσμιες διάφορων μορφών σωβινισμού. Όπως κι ο κ. Τραμπ, ηγέτες χωρών όπως η Ρωσία, η Κίνα κι η Τουρκία εναγκαλίζονται μια πεσιμιστική άποψη ότι οι διεθνείς υποθέσεις είναι συχνά ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, στο οποίο τα παγκόσμια συμφέροντα ανταγωνίζονται τα εθνικά. Πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή που καθιστά τον κόσμο μας ακόμη πιο επικίνδυνο...», σχολιάζει ο αρθρογράφος.
Η επιστροφή της κυριαρχίας του Έθνους - Κράτους στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης είναι ολοφάνερο ότι ενοχλεί αφάνταστα τους υπερασπιστές της, στους οποίους ανήκει και το συγκεκριμένο περιοδικό. Είναι δε πολύ πιθανόν σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα το "The Economist" να αναπροσαρμόσει το παρόν εξώφυλλό του, εμπλουτίζοντάς το με ηγέτες και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αυστρία, όπου οι Εθνικιστές βρίσκονται ήδη προ των πυλών της εξουσίας, αλλά και την Ελλάδα, στην οποία όλα δείχνουν ότι ο χρόνος εργάζεται υπέρ της εντυπωσιακής (και συγχρόνως τρομακτικής για το σύστημα) ανόδου της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους υπηρέτες της «πολιτικής ορθότητας» παγκοσμίως.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
«Με το κάλεσμά του να βάλουμε «πρώτα την Αμερική» ο Τραμπ έγινε ο τελευταίος νεοσύλλεκτος ενός επικίνδυνου εθνικισμού.... Για πρώτη φορά απ' τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο...
οι μεγάλες και οι αναδυόμενες δυνάμεις είναι ταυτόχρονα δέσμιες διάφορων μορφών σωβινισμού. Όπως κι ο κ. Τραμπ, ηγέτες χωρών όπως η Ρωσία, η Κίνα κι η Τουρκία εναγκαλίζονται μια πεσιμιστική άποψη ότι οι διεθνείς υποθέσεις είναι συχνά ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, στο οποίο τα παγκόσμια συμφέροντα ανταγωνίζονται τα εθνικά. Πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή που καθιστά τον κόσμο μας ακόμη πιο επικίνδυνο...», σχολιάζει ο αρθρογράφος.
Η επιστροφή της κυριαρχίας του Έθνους - Κράτους στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης είναι ολοφάνερο ότι ενοχλεί αφάνταστα τους υπερασπιστές της, στους οποίους ανήκει και το συγκεκριμένο περιοδικό. Είναι δε πολύ πιθανόν σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα το "The Economist" να αναπροσαρμόσει το παρόν εξώφυλλό του, εμπλουτίζοντάς το με ηγέτες και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αυστρία, όπου οι Εθνικιστές βρίσκονται ήδη προ των πυλών της εξουσίας, αλλά και την Ελλάδα, στην οποία όλα δείχνουν ότι ο χρόνος εργάζεται υπέρ της εντυπωσιακής (και συγχρόνως τρομακτικής για το σύστημα) ανόδου της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους υπηρέτες της «πολιτικής ορθότητας» παγκοσμίως.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών