Μπορεί
εμείς να βλέπουμε τα καθ’ ημάς, αλλά «συμβαίνουν και εις Παρισίους» –
που λέμε. Έτσι, σε συνέντευξή του στην βρετανική εφημερίδα Telegraph
–που τον χαρακτήρισε «επόμενο πρόεδρο της Γαλλίας»- ο Φρανσουά Φιγιόν
αποκάλυψε ότι:
«Τα γαλλικά μίντια είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία,...
της αριστεράς. Ενώ τα πανεπιστήμιά μας είναι φωλιές μαρξιστών».
Κι
εδώ, το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: πως εξηγείται αυτό το
φαινόμενο, καπιταλιστικές χώρες (κι όχι μόνο η Ελλάδα και η Γαλλία…) να
έχουν παραδώσει τα ΜΜΕ και τα πανεπιστήμια στους… επαναστάτες της
αριστεράς; Ή μήπως δεν είναι επαναστάτες, αλλά η άλλη όψη του ίδιου
συστημικού νομίσματος;
Πολλοί καθηγητές στα ελληνικά πανεπιστήμια (και σε όλη την Ευρώπη) είναι αυτό που λέμε στα Αγγλικά liberal. Η λέξη "λίμπεραλ" μεταφράζεται "φιλελεύθεροι" αλλά έχει την έννοια επίσης του αριστερού, υπέρ των ανοιχτών συνόρων, υπέρ της ισότητας, υπέρ των αμβλώσεων, κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς δημιουργήθηκαν αυτοί οι λίμπεραλ; Αυτό έγινε σταδιακά καθώς η αριστερά έχανε τους παραδοσιακούς, Ευρωπαίους ψηφοφόρους της στη μεσαία και κατώτερη τάξη, με αποτέλεσμα η Αριστερά να στραφεί προς τους ξένους και να τονίσει την παγκοσμιοποίηση και ό,τι συνδέεται με αυτήν (βλ. π.χ. τον ΟΗΕ που κυριαρχείται από αριστερά, απολυταρχικά καθεστώτα και προωθεί τη μετανάστευση).
Εννοείται ότι ανέκαθεν η αριστερά ήταν υπέρ της παγκοσμιοποίησης, αλλά τώρα είναι το μόνο που μπορεί να καλλιεργήσει ως ιδεολογία, δηλαδή, το μόνο που της έχει απομείνει.
Έτσι, η Αριστερά υιοθέτησε πλήρως την ατζέντα των παγκοσμιστών της Γουόλ Στριτ όπως ο Σόρος και συνεργάζεται κανονικά με αυτούς, καθώς η χρηματοδότηση που τους δίνουν αφειδώς στηρίζει κόμματα, κινήματα και κυβερνήσεις της Αριστεράς.
Το πανεπιστήμιο είναι φυτώριο για τις ιδέες περί ατομικών δικαιωμάτων (βλ. δικαιωμάτων των λαθρομεταναστών) και εναντίον των Ευρωπαϊκών Εθνών. Τόσον οι Αριστεροί όσο και οι Καπιταλιστές αντιλαμβάνονται τη μεγάλη σημασία που έχει η προπαγάνδα και η πλύση εγκεφάλου στα παιδιά από το νηπιαγωγείο έως το πανεπιστήμιο. Μια απλή ματιά στα σχολικά ανθελληνικά βιβλία αρκεί για να το αποδείξουμε αυτό. Οι φοιτητές όμως πρώτα πρώτα ψηφίζουν και δεύτερον είναι η αμέσως επόμενη γενιά για στελεχώσουν το διεφθαρμένο σύστημα.
Θα λέγαμε λοιπόν ακριβέστερα ότι πολλοί καθηγητές πανεπιστημίου είναι αριστεροί με αυτήν τη ευρεία έννοια. Μπορεί να ψηφίζουν δεξιά, κέντρο ή αριστερά (κυρίως όμως αριστερά) αλλά έχουν αγαστή σχέση με τους Καπιταλιστές/Διεθνιστές. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα, το ΕΛΙΑΜΕΠ, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ο Υπουργός Παιδείας, κ.ά.
Τέλος, ίσως η μη ελληνική εθνικότητα μερικών (αρκετών; πολλών;) καθηγητών πανεπιστημίου ίσως επηρεάζει τη συμπεριφορά τους. Αλλά λόγω της σοβιετικού τύπου φίμωσης των Ελλήνων και τους μάλλον πρόστυχους νόμους περί ρατσισμού, δεν τολμάμε κάν να αναφέρουμε τέτοια πράγματα.