Ο νέος πρωθυπουργός

Εκείνοι που ενσυνειδήτως ψήφισαν ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 4^ης  Οκτωβρίου 2009 έδωσαν την ψήφο τους, σε μεγάλο ποσοστό, στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου. Θεώρησαν οι άνθρωποι ότι η προσωπικότητά του, η αθλητική κορμοστασιά του, το «όραμά του» για τη χώρα, η μέχρι σήμερα πολιτική του στάση, οι αλήθειες που έλεγε κατά την προεκλογική περίοδο ήταν στοιχεία που τους εκπροσωπούσαν. Με άλλα λόγια,
όπως τόσα χρόνια πράττει ο Ελληνας, ψήφισαν προσωποκεντρικά.
Και πολύ καλά έκαναν, διότι αυτό πίστευαν, αυτός τους άρεσε και στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατικό καθεστώς. Ελα όμως που ο πρωθυπουργός άλλα ήθελε, κι αυτό που ήθελε το κρατούσε επτασφράγιστο μυστικό για να το φανερώσει ένα χρόνο μετά.
Διότι όλα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί, όλα να τα δεχθούμε, η τοποθέτηση όμως… «πρωθυπουργού παρά τω…πρωθυπουργώ», αυτό ούτε καν είχε περάσει από το μυαλό μας. Καιρό τώρα γράφουμε και υποστηρίζουμε ότι ο Παπανδρέου προτίθεται να τοποθετήσει συντονιστή πάνω από τον Πάγκαλο και τον Παμπούκη. Οι διαψεύσεις έπεφταν σωρηδόν από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Τώρα, όμως, που ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης θα έχει ουσιαστικά τις ευθύνες του πρωθυπουργού, τώρα που ο Παπανδρέου εκχωρεί σε άλλον τις αρμοδιότητες για τις οποίες κάποια εκατομμύρια Ελλήνων τον ψήφισαν, τι θα πουν οι κυβερνητικοί παράγοντες; Δηλαδή, τι άλλο σημαίνει όταν ο Γ. Ραγκούσης θα έχει την ευθύνη του στρατηγικού πολιτικού και επικοινωνιακού σχεδιασμού, όταν θα μπορεί να συγκαλεί σε συσκέψεις υπουργούς και υφυπουργούς, όταν θα τον αντικαθιστά, σε περιπτώσεις απουσίας, στη Βουλή κατά την «ώρα του πρωθυπουργού» και όταν –άκουσον άκουσον – θα μπορεί με διατάγματα και κανονιστικές πράξεις να καταργεί και υπουργούς με τους οποίους διαφωνεί; Και το θέμα, ξέρετε, δεν είναι πλέον ότι είναι ανάστατοι στο ΠΑΣΟΚ, αλλά ότι είναι ανάστατοι στην Ελλάδα με αυτά που βλέπουν ότι γίνονται δίπλα τους