Νομίζω ότι ουδείς εξεπλάγην από την απόφαση της κυρίας Μπακογιάννη να κάνει κόμμα και να γίνει επιτέλους αρχηγός.
Ήταν μια φυσική εξέλιξη της αδυναμίας της ίδιας και του συστήματος εξουσίας που τρέφεται από την αυλή της να κατανοήσει την πραγματικότητα και να αποδεχθεί την ήττα των περσινών εσωκομματικών εκλογών.
Δεν είναι τυχαίο ότι...
τα βαριά πολιτικά ονόματα που δημιούργησε το σύστημα Μητσοτάκη δεν την ακολουθούν και αποφεύγουν να πάρουν μέρος στον ιδιότυπο προσωπικό πόλεμο που κάνει στον Σαμαρά.
Σε καθαρά πολιτικό επίπεδο η επιτυχία του εγχειρήματος Δημοκρατική Συμμαχία στηρίζεται σε δύο παραδοχές.
Πρώτη παραδοχή ότι οι επόμενες εκλογές δεν θα βγάλουν ισχυρή κυβέρνηση και δεύτερη ότι το Πασόκ θα αναγκαστεί να συνεργαστεί μαζί της στο πλαίσιο ενός μεγάλου σχηματισμού.
Όπως έχει αποδείξει η κοντινή πολιτική ιστορία και οι δύο μεταβλητές είναι ιδιαίτερα σαθρές.
Οι Έλληνες μετά από κάθε εκλογική διαδικασία καταριούνται και θάβουν τον δικομματισμό και πριν από τις επόμενες εκλογές τον ανασταίνουν και βγάζουν πανίσχυρες κοινοβουλευτικά κυβερνήσεις.
Αναρωτιέμαι τι είναι ποιο φυσιολογικό να επαναληφθεί η πολιτική πραγματικότητα του παρελθόντος ή να αλλάξουν σε τέτοια έκταση οι πολιτικές συνήθειες του εκλογικού σώματος που να δώσουν κυβερνήσεις συνεργασίας.
Με βάση την δεύτερη μεταβλητή η κυρία Μπακογιάννη πιστεύει ότι το Πασόκ θα την ζητήσει σε γάμο.
Να θυμίσω πάλι, ότι όποτε το Πασόκ έχει εκλογικές αφραγκίες τάζει αρραβώνα στην αριστερά και όταν δυναμώνει εκλογικά μην τον είδατε τον Παναή.
Όποιος έχει καμιά ιδέα ποια είναι τα ισχυρά θέλγητρα της κυρίας Μπακογιάννη που θα κάνουν το Πασόκ να ενδώσει ας το γράψει στα σχόλια να διαφωτιστούμε και εμείς.
Πάλι για την ιστορία να θυμίσω ότι ακόμα και από εποχής Μπούτου πολιτικά στελέχη είτε από δεξιά είτε από αριστερά που συνεργάστηκαν με το Πασόκ αφού ξεζουμίστηκαν οδηγήθηκαν στην πολιτική χωματερή.
Ας ρωτήσει κάποιος Κοντογιαννόπουλο, Μπίστη ή ακόμα και τον Ανδρουλάκη που σβήνει τον πόνο του σε ραδιοφωνικές εκπομπές πόσο σκληρό και κλειστό είναι το σύστημα Πασόκ.
Σε τακτικό επίπεδο οι κινήσεις της κυρίας Μπακογιάννη μάλλον είναι εξόφθαλμα λανθασμένες και ίσως αποδειχθούν καταστροφικές.
Από την καθυστέρηση αναγγελίας του νέου κόμματος που έδωσε την ευκαιρία στον Σαμαρά να προσεταιρισθεί στελέχη που την στήριξαν, έως τις θορυβώδεις αποχωρήσεις βουλευτών και στελεχών που την φέρνουν σε αντιπαράθεση με την εκλογική βάση της ΝΔ την οποία παραδόξως στοχεύει και εκλογικά
Για την ΝΔ η αποχώρηση του κόμματος μέσα στο κόμμα μετά από τριάντα χρόνια αταίριαστης και εμφυλιοπολεμικής συνύπαρξης μόνο θετικά μπορεί να έχει.
Εάν συμφωνήσουμε ότι η κατάκτηση της κυβέρνησης δεν είναι αυτοσκοπός και ότι ουδείς θέλει να ξαναζήσει μέρες κυβερνήσεων Καραμανλή η απομάκρυνση της παρέας Μητσοτάκη δίνει την ευκαιρία της συγκρότησης ενός κόμματος με στοιχειώδη ιδεολογική συγκρότηση, συνοχή και πολιτικό προσανατολισμό.
Οι αποχωρήσεις στελεχών δίνουν την ευκαιρία ανανέωσης του κομματικού προσωπικού και η λήξη των χαζομικροπολιτικών τρικλοποδιών της μιας ομάδας στην άλλη δίνει την ευκαιρία της ενασχόλησης με την πραγματική πολιτική που ιδιαίτερα σήμερα έχει ανάγκη η χώρα.
Aris. A
Παρασκευή, Νοεμβρίου 26, 2010
Ευτυχώς η Ντόρα έκανε κόμμα...
Ετικέτες
Αποστάτες,
Μητσοτακέϊκο,
Προδότες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών