Το πορτρέτο της Ντόρας ή Οι τενεκεδένιες ρητορείες της Ντόρας…

Του Θύμιου Παπανικολάου

Με τη Ντόρα έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές. Δεν ήταν δυνατόν να μην αναλύσουμε πολύπλευρα αυτή τη μοχθηρή γκριμάτσα της νεοταξικής αχρειότητας.

Θα φιλοτεχνήσουμε το πορτρέτο της μέσα από την αναδημοσίευση κάποιων αποσπασμάτων μας.

Θα ξεκινήσουμε με την εύστοχη «περίληψη» του Στάθη από τη σημερινή «Ε»

«Η Ντόρα δεν είναι χθεσινή.


Κι όμως βγαίνει στα κανάλια κι ευαγγελίζεται το «νέο». Και τι είναι αυτό το «νέο»; Τα ίδια τα παμπάλαια κλισέ της - να κλίνει η κυρία Μπακογιάννη τον «λαϊκισμό» σε όλες τις πτώσεις για να τον καταγγείλει. Κι ούτε μια καλή λέξη για τους ανθρώπους


...μόνον για τον... εαυτόν της ομιλεί με θαυμασμό η Ντόρα, εξαίροντας διαρκώς τη στάση της, βρίσκοντας ακόμα και την αυτοκριτική της θαυμάσια και μοναδική!


«Καίγεται» όλο και περισσότερο όσον ομιλεί δημοσίως σε αυτό το ατέρμονο πρώτο πρόσωπο - με τις ίδιες λέξεις, τα ίδια εκφραστικά σχήματα εδώ και είκοσι χρόνια. Προβλέψιμη, πριν καν...μιλήσει, ξέρεις τι θα πει! ότι δεν «υπολογίζει το πολιτικό κόστος» κι άλλα ηχηρά (κάποτε) και πάντα κούφια...»

Συνεχίζουμε με απόσπασμα από άρθρο μας τον Ιανουάριο του 2008

Ντόρα: προκλητικός φαρισαϊσμός

Η Ντόρα Μπακογιάννη αποφάνθηκε: βρίσκεται «σε κρίση το πολιτικό σύστημα» γιατί οι «πολιτικοί δεν μιλάνε τη γλώσσα της αλήθειας»!!!

Οι αρχιερείς του ψεύδους (όλο το μητσοτακέικο»), των δολοπλοκιών και τα πειθήνια όργανα του αμερικανισμού παραδίδουν μαθήματα «ειλικρίνειας», πολιτικής και ηθικής τελειότητας!!!

Πάντα στην ιστορία η μεγαλύτερη πολιτική φρενοβλάβεια αποτυπώνεται με αποφθέγματα των πλέον κυνικών φρενοβλαβών αμοραλιστών.

Οι μεγαλύτεροι ψεύτες είναι αυτοί που γαβγίζουν για την «αλήθεια». Παρατηρείστε τα μεγάλα ραρύγγια της ψευτιάς (της κάστας των μεγαλοδημοσιογράφων-πρακτόρων) και θα καταλάβετε. Για την «αλήθεια» κόπτονται και αυτοί και μάλιστα με ναρκισσιστική παράκρουση…

Με την ίδια έπαρση και η Ντόρα διαπιστώνει αυτό που γνωρίζουν και οι πέτρες: Το ψεύδος των πολιτικών!!!

Φυσικά η πολιτική κρίση δεν είναι το αποτέλεσμα του ψεύδους των πολιτικών. Το ψεύδος είναι το αποτύπωμα της κοινωνικής και πολιτικής σήψης. Αλλά η Ντόρα δεν θέλει να εξηγήσει, απλώς διαπιστώνει το αυτονόητο: το πολιτικό ψεύδος, εμφανίζοντας τον εαυτό της έξω από αυτό το ψεύδος!!!

Στα βήματα του πατέρα της βαδίζει, αυτού του «αρχάγγελου της κάθαρσης». Οι τακτικές απλώς έχουν γίνει πιο δόλιες και πιο ύπουλες.

Συνεχίζουμε με ένα απόσπασμα από άρθρο μας το Νοέμβριο του 2009:

Οι τενεκεδένιες ρητορείες της Ντόρας…

Η Ντόρα αποτελεί το κακέκτυπο του πατέρα της.

Ο Μητσοτάκη είχε το «χάρισμα» να εμφανίζει το μαύρο ως άσπρο με παγερή πειστικότητα. Η Ντόρα ακολουθεί την ίδια μέθοδο, αλλά στο πρόσωπό της ακτινοβολεί η παγερή «λάμψη» της υποκρισίας: Δεν μπορεί να ξεγελάσει έναν προσεκτικό παρατηρητή…

Μια και στερείται των «προσόντων» του πατέρα-δασκάλου της, ρίχνει κοτρόνες που σε αφήνουν άναυδο…

Μην έχοντας επίγνωση των «ορίων» ξεπερνάει τα όρια της προσβολής της νοημοσύνης μας.

Ο πατέρας της π.χ. υποτιμούσε τη νοημοσύνη μας θέτοντας κάποια χρονικά όρια «λογικά»: «Σε 10 χρόνια οι Έλληνες ξεχνούν…»

Η Ντόρα, δε έχει επίγνωση των ορίων, γι’ αυτό ενεργεί με άλλους χρονικούς πήχεις: «Ο ελληνικός λαός είναι τόσο ηλίθιος που ξεχνά και το παρόν…»

Μόνο όταν περιφρονείς σε τέτοιο προσβλητικό βαθμό την νοημοσύνη του ελληνικού λαού, είναι δυνατόν να ξεστομίζεις τα ακόλουθα:

-«Δεν χρειαζόμαστε αυτούς που πλήγωσαν και έβλαψαν την παράταξη»!!!

-«Δεν γίνεται να χτίσουμε νέα οικοδομήματα με παλιά, με φθαρμένα υλικά»!!!

Μα, τόσο κρετίνους περνάει η Ντόρα τους Έλληνες; Ή νομίζει ότι ζούνε σε άλλο πλανήτη;

Γύρω από την Ντόρα δεν έχουν ΣΥΝΑΣΠΙΣΤΕΙ όλα τα φθαρμένα παλαιοκομματικά υλικά, όλη η γραφειοκρατική και κυβερνητική καμαρίλα που όχι απλώς «πλήγωσε» την παράταξή της, αλλά και την οδήγησε στην συντριβή;

Η ίδια δεν αποτελεί το πλέον φθαρμένο «υλικό», το κεντρικό «άξονα» της ήττας και γύρω από αυτόν όλη η χορωδία της συντριβής;

Η Ντόρα, όμως, δεν ησυχάζει. Θέλει, πάση θυσία, να μας αποδείξει ότι πάσχει από το σύνδρομο της ταχυδακτυλουργικής απάτης.
Σηκώνει τη γροθιά της εναντίον των μεγάλων συμφερόντων (φαίνεται η «συνταγή» Καρατζαφέρη είναι μητσοτακέικο «κουσούρι»), συμφέροντα, όπως υπογραμμίζει, την πολεμούν αγρίως!!!

Εδώ γελάνε και οι κότες…

Φυσικά και ο τελευταίος ιθαγενής αυτής της χώρας γνωρίζει τούτο: Τα ισχυρά συμφέροντα (εγχώρια και ξένα), αν κάποιον κρατάνε στο απυρόβλητο, τον καλύπτουν και τον προωθούν αφηνιασμένα και πολύτροπα, είναι η Ντόρα και το κύκλωμά της.

Οι πάντες γνωρίζουν το γιγάντιο, διαπλεκόμενο «ιστό της Αράχνης» που μέσα σε αυτόν το μητσοτακέικο αποτελεί ΚΕΝΤΡΙΚΟ ιμάντα…

Πότε, πού και πώς τα μεγάλα συμφέροντα κτύπησαν τη Ντόρα;

ΑΝΤΙΘΕΤΑ:

α). Οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες, τα μεγάλα αφεντικά ΠΑΝΤΑ την είχαν υπό την προστασία τους…

β). Συνακόλουθα και οι προπαγανδιστικές «μήτρες» των ισχυρών: Τα ΜΜΕ!!!

Όλα τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου και οι «νταβάδες» των καναλιών Ντόρα προβάλλουν αφηνιασμένα, Ντόρα ψηφίζουν!!!

γ). Το ίδιο και τα έμμισθα «παπαγαλάκια» τους, οι «μπράβοι» τους: Από τον Πρετεντέρη, το Χατζηνικολάου και τους «τηλεστάρ» των ειδήσεων (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), μέχρι τους ποικίλους «κόκκινους» μαϊντανούς-«αναλυτές». Ακόμα και «αντιεξουσιαστικές» προβιές των ευαγών Ιδρυμάτων, οι διαβόητοι «Ιοί» με την Ντόρα είναι…

Τελειώνουμε με απόσπασμα από άρθρο μας, επίσης, το Νοέμβριο του 2009

Μητσοτακισμός: Το ανώτατο στάδιο της κοινοβουλευτικής αχρειότητας

Ο αμοραλισμός είναι η θεωρητική αδιαφορία για το ηθικό πρόβλημα και όχι η καθαυτό ανηθικότητα.

Το σύμμετρο του αμοραλισμού στον παπικό Μεσαίωνα (επιζεί ακόμα) ήταν ο Ιησουϊτισμός. Το δόγμα του: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ο σκοπός φυσικά ήταν πάντοτε μια καθαγιασμένη ατιμία και απανθρωπιά…

Το πολιτικό ισοδύναμο όλων αυτών ήταν ο Μακιαβελισμός.

Η αρχή του: Με οποιοδήποτε μέσον πρέπει να φτάσεις στον «άγιο» σκοπό της επικράτησης πάνω στους άλλους και εξόντωσης των αντιπάλων, αν είναι δυνατόν…

Ο χρεοκοπημένος αστικός κοινοβουλευτισμός, οι πολιτικοί του και οι λακέδες του (τα ΜΜΕ) χρησιμοποιούν στην πολιτική πάλη, για να στηριχθούν στα πόδια τους, «κάθε μέσο»: το μέσο της απάτης, της ψευτιάς, της διαβολής, της πλαστογράφησης των πάντων και της συκοφαντίας.

Στην Ελλάδα, ο μητσοτακισμός αποτελεί την πλέον μακάβρια γκριμάτσα αυτής της κοινοβουλευτικής αχρειότητας και παρακμής: Η απάτη του παλαιοκομματισμού στην πιο αποκρουστική της μορφή…

Και αυτό το μοχθηρό, «ιστορικό πρόσωπο» του Μητσοτακισμού έχει καταγραφεί στην κοινωνική συνείδηση:Την έχει σφραγίσει ανεξίτηλα…

Η Ντόρα αποτελεί την καρικατούρα αυτής της ιστορικής μοχθηρίας, δηλαδή τη μοχθηρία της κοινοβουλευτικής παρακμής