«Αλωση» της εθνικής κυριαρχίας

Πριν από την προσφυγή της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης της περιώνυμης τρόικας, ο πρωθυπουργός όχι μόνο απέρριπτε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά υποσχόταν και την αποτροπή ενός, ορατού στην περίπτωση αυτή, κινδύνου απώλειας μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας, αφού η λήψη σημαντικής εθνικής σημασίας αποφάσεων θα περνούσε από τα χέρια της Ελλάδας στους ξένους.

Δυστυχώς, η ...
υπογραφή του Μνημονίου διέψευσε τους ισχυρισμούς του κ. Παπανδρέου και αποτέλεσε την αρχή μιας σταδιακής, δραματικής «άλωσης» της εθνικής κυριαρχίας, δεδομένου ότι οι επώδυνοι όροι που συμφωνήθηκαν με το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ είχαν ως συνέπεια την εφαρμογή μιας σειράς σκληρών, ακραίων οικονομικών μέτρων, που έχουν φέρει σε απόγνωση νοικοκυριά και επιχειρήσεις και έχουν βυθίσει τη χώρα σε βαθιά ύφεση.

Με τις χθεσινές αποφάσεις των ηγετών της ευρωζώνης, ύστερα από την ασφυκτική πίεση του Βερολίνου, με τις οποίες τέθηκαν οι βάσεις για την πραγματοποίηση ριζικών αλλαγών στην οικονομική διακυβέρνηση, μεταφέρεται πλέον και επισήμως στις Βρυξέλλες το κέντρο λήψης αποφάσεων, ακόμη και σε τομείς όπως η φορολογία, οι συντάξεις και η αγορά εργασίας, που αποτελούσαν μέχρι σήμερα, τυπικά τουλάχιστον, καθαρά εθνική αρμοδιότητα.

Με άλλα λόγια, στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, στην ουσία αποδυναμώνεται ο ρόλος των εθνικών κυβερνήσεων και οι αποφάσεις θα μας επιβάλλονται έξωθεν. Το ζήτημα είναι ότι, στην περίπτωση της Ελλάδας, η ίδια η κυβέρνησή της ήταν αυτή που επέλεξε να μετατραπεί σε απλό διεκπεραιωτή των αποφάσεων ξένων κέντρων
"E.T."