Ο επόμενος πρωθυπουργός δεν θα εκλεγεί από το «σύστημα», αλλά από τον λαό

Αναδημοσιεύουμε από πρόσφατο άρθρο του Νίκου Κοτζιά, γνωστού αρθρογράφου και πρώην συμβούλου του Γ. Παπανδρέου:
Προσπάθειες πρόσβασης απέξω και υπονόμευσης της ΝΔ
«Οι εξωτερικές δυνάμεις και τα εγχώριο κατεστημένο προσπαθούν να πριονίσουν τον Α. Σαμαρά, διότι θέλουν να εξασφαλίσουν χρόνο και ηρεμίας στην πολιτική σκηνή προκειμένου να διασφαλίσουν την λεηλασία των 50 και άλλων τινών δισεκατομμυρίων που η κυβέρνηση τους κάνει δώρο… Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις της διαπλοκής συμβάλλουν στην υπερπροβολή του κόμματος της κ.Μπακογιάννη, που μέχρι τώρα τα πραγματικά δημοσκοπικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι δεν θα εισέλθει σε μελλοντική βουλή καθώς και στην προβολή του ΛΑΟΣ ως ένα είδος ιδιαίτερου κόμματος: ακροδεξιών αντιλήψεων που τάχα κινείται στο κέντρο. Κόμμα το οποίο έχει, πλέον, εισέλθει στα σαλόνια μαζί με εκείνο της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Πρόκειται για δύο κόμματα που από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά σε ένα είδος αόρατου συντονισμού, επιδιώκουν να κάνουν τη ΝΔ σάντουιτς… Η ουσία δε, αυτής της επιδίωξης είναι η κάλυψη των νώτων της σημερινής κυβέρνησης. Πριν απ’ όλα μιας πολιτικής που εξυπηρετεί τα μεγάλα άνομα συμφέροντα. Συμφέροντα που διαθέτουν ερείσματα στην ίδια τη ΝΔ. ….»
Το “σύστημα” ποτέ δεν «πήγε» τον Σαμαρά και ποτέ δεν θα τον πάει
Έχουμε γράψει πολλές φορές εδώ ότι το  “σύστημα” ποτέ δεν «πήγε» τον Σαμαρά και ποτέ δεν θα τον πάει Τα παραδείγματα πολλά και καθημερινά, σε όλους τους τομείς και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε.
Στην Ελλάδα ο Τύπος επηρέαζε ανέκαθεν τα πολιτικά πράγματα. Ιδιαίτερα στην αποκαλούμενη «Μεταπολίτευση». Συχνά μάλιστα καθόριζε και τις εξελίξεις. Τώρα, όμως, μια από τις πρώτες «φούσκες» που θα σκάσει στην Ελλάδα του ΔΝΤ θα είναι αυτή των κρατικοδίαιτων ΜΜΕ, που με σκανδαλώδη τρόπο γιγαντώθηκαν επί  Σημιτικού «εκσυγχρονισμού» και  παρέμειναν ασύδοτα επί Καραμανλή.
Η απουσία του Χρήστου Λαμπράκη από την πρωτοκαθεδρία του «συστήματος» σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που βιώνουν τα μεγάλα συγκροτήματα ΜΜΕ θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε έναν πόλεμο αλληλοεξοντώσεως των εκδοτικών συμφερόντων.
Δεν υπάρχει πλέον «εγγυητής» του συστήματος και δεν θα ξαναυπάρξει η ανάγκη του στο μέλλον.
Οι εξελίξεις απελευθερώνουν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, που ήταν επιδεικτικά καθοδήγησης με βάση του τι έλεγαν οι «κυρίαρχοι των οκτώ» και τα κάνει να συμπεριφέρονται με τρόπο που κάνει τους politically correct  του συστήματος να ψάχνουν καθημερινά τα χάπια τους!
Ο επόμενος πρωθυπουργός  θα εκλεγεί  χωρίς τις …ευλογίες του συστήματος. Και  δε θα το χρειάζεται κιόλας!
Οι δύο γραμμές άμυνας του “συστήματος”
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου υπερβολικοί εκείνοι που βλέπουν σήμερα τον Γιώργο σε μια θέση ανάλογη με εκείνη του Καραμανλή το 2009 τέτοια εποχή. Αν θα κάνει εκλογές τον Ιούνιο (ο Κώστας έλεγε να τις κάνει τότε τις βουλευτικές μαζί με την Ευρωεκλογές) έχει μια ελπίδα (του λένε) να διατηρήσει μια μικρή έστω πρωτοπορία. Αν θα τις κάνει τον Σεπτέμβριο τότε κινδυνεύει να υποστεί μια πανωλεθρία ανάλογη εκείνης της ΝΔ.
Το ίδιο φαίνεται ότι εκτιμούν και οι πάλαι ποτέ «επικυρίαρχοι» της πολιτικής ζωής, οι κρατικοδίαιτοι διαπλεκόμενοι. Που από την μια μεριά έχουν ξεγράψει πλέον τον Γιώργο και από την άλλη τρομοκρατούνται με την προοπτική να γίνει ο ανυπότακτος Αντώνης Σαμαράς πρωθυπουργός.
Γι αυτό προχωρούν στη πρώτη γραμμή άμυνας του «συστήματος»: Την συγκυβέρνηση. Το είπε καθαρά τις προάλλες η “Καθημερινή” η εφημερίδα – σπόνσορας επικοινωνίας του Γιώργου Καρατζαφέρη που επιδιώκει τελευταία να αναλάβει τον ρόλο που είχε κάποτε το συγκρότημα Λαμπράκη:»Αν βλέπει (ΣΣ ο ΓΑΠ) ότι το φορτίο που έρχεται δεν αντέχεται από το κόμμα του και τον ίδιο, η έντιμη λύση είναι είτε ο σχηματισμός μιας ευρύτερης κυβέρνησης με τη συμμετοχή εξωκοινοβουλευτικών, που μπορούν να χειρισθούν τα δύσκολα που έρχονται, είτε οι εκλογές. Και πρόσθετε πιο κάτω ο Alexis: “αυτή η κοινωνία έχει δείξει ασύλληπτη ωριμότητα και αντοχή έως τώρα, πράγμα που δείχνει ότι ένα μεγάλο κομμάτι της καταλαβαίνει πως τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάζεται ένας Καποδίστριας, ένας Eλευθέριος Βενιζέλος ή ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής με ένα στρατό αποφασισμένων Tαλιμπάν τεχνοκρατών δίπλα τους.”
Η δεύτερη γραμμή άμυνας είναι η διαστρέβλωση όσων συμβαίνουν στη ΝΔ και η συστηματική παραποίηση, ή απόκρυψη, των θέσεων του Σαμαρά. Όλοι ξέρουμε τι συνέβη με τους Τομεάρχες. Παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις, παρά τις δηλώσεις όσων δεν ήταν εκεί, όσα έσπευσε να πει στους δημοσιογράφους ένας τομεάρχης που όλοι τον ξέρουμε πλέον έγιναν επί μια βδομάδα σημαία συστηματικής παραπληροφόρησης περί «ανταρσίας Τομεαρχών». Έφτασαν μέχρι του σημείου να καλούν σε …εσωκομματική ανταρσία στη ΝΔ «Που θα επιβάλει στον κ. Σαμαρά να συναποφασίζει με επιτελική ομάδα τριών ή τεσσάρων προσωπικοτήτων, προκειμένου να τολμηθεί η εκ θεμελίων ανασύνταξη του κόμματος…» (Γιανναράς).
“‘Αντε γεια…”
Όλα εδώ «πληρώνονται» λοιπόν. Για όλους και για όλα. Εδώ και τώρα θα ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι.
Απέναντι σε όλους αυτούς, απέναντι σε αυτόν τον διαπλεκόμενο συνασπισμό δυνάμεων που θέλουν να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους στον τόπο αυτό, ενώ είναι οι βασικοί συνυπεύθυνοι της κατάντιας της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς όρθωσε το ανάστημά του και είπε όχι, δεν θα πάρω. Η πρόσφατη ομιλία του στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΝΔ ήταν νομίζω η πιο σημαντική δήλωση πολιτικού ηγέτη εναντίον της διαπλοκής, τα τελευταία χρόνια: Σαμαράς προς όλους: “άντε γεια…”
Χωρίς μεγάλα λόγια, χωρίς βαριές κουβέντες περί «κάθαρσης», ο πρόεδρος της ΝΔ είπε ότι κυρίαρχος σε αυτόν τον τόπο είναι ο λαός. Του οποίου εντολοδόχος επιδιώκει να γίνει. Όχι με «ενδιάμεσους», «μιντιάδες», «κομματικούς φεουδάρχες», «διαπλεκόμενα συμφέροντα» και «εξαπτέρυγα», αλλά με μια νέα κοινωνική πλειοψηφία.
Όχι με επικοινωνιακά κόλπα και τερτίπια, αλλά με παραγωγή καθαρής πολιτικής και με ένα πρόγραμμα που θα παρουσιάσει σύντομα.
Αδέξιος Δεξιός