ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ... Αλήθειες καλά κρυμμένες από τη Νέα Τάξη

Διαβάστε μια ανάλυση με πραγματικά δεδομένα και αλήθειες που θα σας κάνει σίγουρα να αναρωτηθείτε, αν υπάρχει κλιματική αλλαγή και που οφείλεται...

Από ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Σε προηγούμενο άρθρο μας  ( Ανθρωπογεωγραφία ) αναφερθήκαμε εκτενώς στην εξέλιξη και τις μεταβολές του παγκόσμιου πληθυσμού και με αναλυτικό τρόπο καταδείξαμε το διαρκές δημογραφικό έγκλημα που τελείται εις βάρος των Ευρωπαϊκών Εθνών, ως βασική προϋπόθεση της επιτυχούς έκβασης του παγκόσμιου αντεθνικού, αντιευρωπαϊκού αλλά και ανθελληνικού  σχεδίου ανάμειξης και ποδηγέτησης των λαών.
Είχαμε επίσης υποσχεθεί ότι θα επανέλθουμε με μία ενδελεχή εξέταση της εξάρτησης του ανθρώπου από την αλλαγή του κλίματος αλλά και από το περιβάλλον το οποίο εν πολλοίς ο ίδιος διαμορφώνει. Τηρώντας αυτή την υπόσχεση θα ξεκινήσουμε ανιχνεύοντας την υπόθεση της κλιματικής αλλαγής.

1. 1.     Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ

Με τον όρο κλιματική αλλαγή αναφερόμεθα στην μεταβολή του παγκόσμιου κλίματος και ειδικότερα στις μεταβολές των μετεωρολογικών συνθηκών που εκτείνονται σε ευρεία χρονική κλίμακα. Εδώ πρέπει να γίνει μία σημαντική διευκρίνιση: O όρος κλιματική αλλαγή αναφέρεται στη μεταβολή του κλίματος που προκαλούν άμεσα ή έμμεσα οι ανθρώπινες δραστηριότητες.
Η μεταβολή του κλίματος που οφείλεται σε φυσικά αίτια ονομάζεται κλιματική μεταβλητότητα.
Η κλιματική μεταβλητότητα, ως φυσικό φαινόμενο, είναι νομοτελειακό και μη αναχαιτήσιμο.
Ένα τέτοιο φυσικό φαινόμενο κλιματικής μεταβολής προέρχεται από την αστάθεια και, εν τέλει την αντιστροφή των γήινων μαγνητικών πόλων. Είναι ένα φαινόμενο με περιοδικότητα 200.000 ετών και οφείλεται στον υγρό μανδύα από σίδηρο και νικέλιο, ο οποίος περιστρέφεται πέριξ του στερεού πυρήνα της γης. Κατά τη διάρκεια της αντιστροφής το γήινο μαγνητικό πεδίο εξασθενεί
συνεχώς μέχρι να καταρρεύσει πλήρως. Τότε η ηλιακή ακτινοβολία διέρχεται χωρίς φιλτράρισμα μέχρι την επιφάνεια της γης, σκοτώνοντας κάθε ζωντανό οργανισμό. Το μαγνητικό πεδίο αναδομείται ανεστραμμένο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Παράλληλα οι γεωγραφικοί πόλοι ακολουθούν τους μαγνητικούς κατά μία σταθερή γωνία και με τη σειρά τους αντιστρέφονται. Οι κλιματικές μεταβολές είναι – όπως όλοι αντιλαμβάνονται – κατακλυσμιαίες.
Δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που παρατηρώντας τη συνεχή εξασθένιση του γήινου μαγνητικού πεδίου ( ήδη 10% από την εποχή του Gauss ) σε συνδυασμό με την μετακίνηση του βόρειου μαγνητικού πόλου, προειδοποιούν ότι βρισκόμαστε στην απαρχή μίας πλήρους αντιστροφής.
Ασφαλώς, ούτε ο διεθνής καπιταλισμός ούτε οι δήθεν ανθρωπιστές και διεθνιστές πολέμιοί του ευαισθητοποιούνται με τέτοια θέματα. Ως συνήθως η ευφυΐα τους προτιμά κάτι περισσότερο εύπεπτο και άμεσο προς άγραν χαλαρών συνειδήσεων. Εμείς όμως όχι. Είμαστε οι πρώτοι, και βέβαια οι μόνοι που εισάγουμε στο πολιτικό προσκήνιο το ζήτημα της κλιματικής μεταβλητότητας, γιατί ατενίζοντας τη φυλετική μας συνέχεια στο διηνεκές, δεν διστάζουμε να επιφορτισθούμε την ευθύνη για το μέλλον της φυλής μας σε αντίθεση με τις κοντόφθαλμες, χρεοκοπημένες και ανεδαφικές ψευδοκουλτούρες των διεθνιστών κάθε είδους και απόχρωσης.
Ερχόμενοι τώρα στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, ένα θέμα που συχνά ακούγεται, αλλά ποτέ δεν παρουσιάζονται ολοκληρωμένα ούτε τα αίτιά του, ούτε οι πτυχές του. Εμείς θα προσπαθήσουμε μεθοδικά και σύντομα να μελετήσουμε αυτό το σύνθετο φαινόμενο, εξάγοντας στο τέλος τα συμπεράσματά μας.
1.1  ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
Η Γη δέχεται συνολικά ηλιακή ακτινοβολία που αντιστοιχεί σε 1966 W/m ²    στο όριο της ατμόσφαιρας. Το 30% της ακτινοβολίας ανακλάται ενώ το 70% απορροφάται. Από την απορροφώμενη ακτινοβολία το 32% απορροφάται από την ατμόσφαιρα, το 3% από τα νέφη και το 51% από την επιφάνεια και τους ωκεανούς, με αποτέλεσμα την άνοδο της θερμοκρασίας τους. Η επιφάνεια εκπέμπει και αυτή λόγω της θερμοκρασίας της ακτινοβολία σε υψηλά μήκη κύματος. Αυτή η ακτινοβολία απορροφάται κατά 71% από την ατμόσφαιρα και επανεκπέμπεται στη Γη με αποτέλεσμα την περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας της. Αυτός ο μηχανισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο που καθιστά τον πλανήτη κατοικήσιμο και ονομάζεται φαινόμενο του θερμοκηπίου. Χωρίς αυτό τον μηχανισμό η μέση ετήσια θερμοκρασία του πλανήτη θα ήταν-18 °C.  Συνεπώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν είναι κατ αρχήν επιβλαβές, το αντίθετο μάλιστα.
Το πρόβλημα οφείλεται στο γεγονός ότι ο μηχανισμός της υπερθέρμανσης ενισχύεται συνεχώς από την ανθρώπινη δραστηριότητα μέσω της εκλύσεως στην ατμόσφαιρα χλοριοφθρανθράκων (CFC) και διοξειδίου του άνθρακα, αερίων που απορροφούν θερμότητα και την εκπέμπουν πάλι στην επιφάνεια υπερθερμαίνοντάς την. Η αλόγιστη και αυξανόμενη χρήση ορυκτών καυσίμων και η αποδάσωση στο βωμό του καπιταλισμού, του βάρβαρου ανθρωπισμού και της λεηλασίας της φύσης αυξάνουν καταστροφικά τα αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα υποθηκεύοντας το μέλλον του πλανήτη.
Ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει τα αέρια με τη μεγαλύτερη αύξηση συγκέντρωσης, ενώ τα διαγράμματα δείχνουν την αύξηση της συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου έως το 2003.

Αέριο	Επίπεδα 1998	Αύξηση από το 1750	Ποσοστό αύξησης	Συνεισφορά στο φαινόμενο [W/m2]
Διοξείδιο του άνθρακα (CO2)	365 ppm	87 ppm	31%	1,46
Μεθάνιο (CH4)	1,745 ppb	1,045 ppb	150%	0,48
Υποξείδιο του Αζώτου (N2O)	314 ppb	44 ppb	16%	0,15

1.2  Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗ
Αποτέλεσμα της υπερβολικής λειτουργίας του μηχανισμού του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι η παγκόσμια ή πλανητική θέρμανση αποκαλούμενη και παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες της IPCC  η μέση θερμοκρασία της Γης αναμένεται να αυξηθεί κατά1.4°Cέως5.8 °C, τιμή η οποία αλλάζει άρδην τα κλιματολογικά δεδομένα.
Υπάρχουν θεωρίες οι οποίες αντιλαμβάνονται αυτή την αύξηση της θερμοκρασίας ως φυσική διακύμανση, ως ακολουθία των ηλιακών διακυμάνσεων ή ακόμη ως επακόλουθο του γεγονότος ότι προερχόμαστε από μία προηγούμενη ψυχρή περίοδο (μικρός παγετώνας). Αυτές οι ύποπτες θεωρίες όμως φαίνεται να πέφτουν στο κενό, και η αιτία είναι η ακόλουθη:
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ο Ινδός καθηγητής Ramanathan μετά από μία αρχικά τυχαία παρατήρησή του σε σχέση με τη μείωση της ηλιακής λαμπρότηρας κατά 10% πάνω από τα νησιά βόρειες Maldives, άρχισε να μελετά περισσότερο το θέμα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Το πρόγραμμα INDOEX που διήρκεσε 4 χρόνια και κόστισε 25 εκατομμύρια δολάρια έκανε μία εφιαλτική ανακάλυψη την οποία εκ των υστέρων και με κάθε μέσο οι ταγοί της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να αποκρύψουν ή να υποβαθμίσουν.
Ένα στρώμα της ατμόσφαιρας πάχους τριών χιλιομέτρων είναι μολυσμένο από σωματίδια αιθάλης, διοξειδίου του θείου και άλλων ρύπων. Αυτό το στρώμα έχει την ιδιότητα να μειώνει την ηλιακή ακτινοβολία προς την επιφάνεια της γης. Το φαινόμενο ονομάστηκε πλανητική σκίαση. Τι σημαίνει όμως αυτό;
Το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη εξουδετερώνεται σε μεγάλο βαθμό από το φαινόμενο της πλανητικής σκίασης. Δηλαδή εάν δεν υπήρχε η μολυσμένη ατμόσφαιρα η υπερθέρμανση της γης θα ήταν περίπου δεκαπλάσια!!!
Θυμηθείτε τα τελευταία υπέρθερμα καλοκαίρια της Ευρώπης (ενώ αναμένονταν πολύ πιο δροσερά)όταν μειώθηκε ελαφρώς η χρήση ορυκτών καυσίμων. Συνεπώς βρισκόμαστε μεταξύ σφύρας και άκμονος.
1.3  Η ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ
Οι εκπομπές χλωριοφθορανθράκων (CFC) από τη χρήση κλιματιστικών συσκευών, καυσαερίων από την κίνηση των οχημάτων καθώς και αερίων αποβλήτων από τη λειτουργία των εργοστασίων δημιουργούν – πλέον της υπερθέρμανσης -  και έτερο επικίνδυνο ατμοσφαιρικό φαινόμενο. Οι ρύποι που προαναφέραμε ανέρχονται σε υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας και αντιδρούν χημικά με το όζον (Ο₃), μία αλλοτροπική μορφή του οξυγόνου απελευθερώνοντας μονοατομικό οξυγόνο ( Ο ).
Το όζον καταλαμβάνει τμήμα της στρατόσφαιρας πάχους αρκετών χιλιομέτρων και προστατεύει την επιφάνεια του πλανήτη από την ηλιακή ακτινοβολία απορροφώντας σημαντικό τμήμα της υπεριώδους ακτινοβολίας. Η χημική καταστροφή του όζοντος έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία ( καρκίνος ) και στο περιβάλλον ( επιτάχυνση της υγροποίησης των πάγων με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η χημική καταστροφή του όζοντος είναι περισσότερο έντονη πάνω από την Ανταρκτική, όπου το στρώμα του όζοντος κάποιες εποχές ( Σεπτέμβριος 2006 ) λεπταίνει τόσο, ώστε προσομοιάζει με τρύπα η οποία αφήνει την θανατηφόρο ακτινοβολία να διαπερνά την ατμόσφαιρα και να φθάνει στην επιφάνεια.
1.4 ΤΟ ΦΩΤΟΧΗΜΙΚΟ ΝΕΦΟΣ
Είναι η ρύπανση της ατμόσφαιρας η οποία παραμένει στα κατώτερα στρώματα ( βιόσφαιρα ) και παρατηρείται στις μεγαλουπόλεις. Αποτελείται από συσσωρεύσεις αέριων ρύπων που προέρχονται κυρίως από τις μηχανές καύσης των βιομηχανιών και των αυτοκινήτων. Κύρια συστατικά του είναι το μονοξείδιο του άνθρακα ( CO ) διάφορα οξείδια του αζώτου ( NO_X) και το όζον. Οι ρύποι που αποτελούν το φωτοχημικό νέφος προκαλούν σημαντικά προβλήματα φυσικής κατάστασης και υγείας στους ανθρώπους που ζουν στις μεγαλουπόλεις και τους εισπνέουν καθημερινά.  
Τα τελευταία χρόνια η σύνθεση του φωτοχημικού νέφους έχει μεταβληθεί και περιλαμβάνει σωματίδια ρύπων και διάφορους υδρογονάνθρακες, κυρίως πολυκυκλικούς οι οποίοι είναι ιδιαίτερα καρκινογόνοι. Πηγή αυτών των ρύπων είναι επίσης τα αυτοκίνητα και οι βιομηχανίες. Αυτή η μορφή νέφους ονομάστηκε υδρογονοσωματιδιακό.  
1.5 ΟΞΙΝΗ  ΒΡΟΧΗ
Ονομάζεται το φαινόμενο των αφύσικα όξινων μετεωρολογικών κατακρημνισμάτων όπως βροχή, χαλάζι, χιόνι, ομίχλη, πάχνη και σκόνη. Ο όρος όξινη αναφέρεται στην παρουσία διαλυμένων ρύπων, δηλαδή ουσιών τα οποία δεν αποτελούν φυσιολογικά στοιχεία της καθαρής ατμόσφαιρας αλλά είναι προϊόντα της ανθρώπινης δραστηριότητας ή άλλων αιτιών.
Τα σημαντικότερα στοιχεία που συμβάλλουν στον σχηματισμό της όξινης βροχής είναι το διοξείδιο του θείου ( SO₂ ) και τα οξείδια του αζώτου που οξειδώνονται σχηματίζοντας διοξείδιο του αζώτου ( NO₂ ), το οποίο διαλυόμενο στο νερό σχηματίζει νιτρικό οξύ (HNO₃). Τα αέρια αυτά προέρχονται από τις ακόλουθες πηγές:
1. Καύση ορυκτών καυσίμων: Η ατμόσφαιρα της γης επιβαρύνεται ετησίως κατά 70000 τόνους θείου με τη μορφή SO_2.
2. Ηφαιστειακή δραστηριότητα: Η ατμόσφαιρα της γης επιβαρύνεται ετησίως κατά
7500 τόνους θείου με τη μορφή SO_2.      
3. Πυρκαγιές: Η ατμόσφαιρα της γης επιβαρύνεται ετησίως κατά 2800 τόνους θείου με τη μορφή SO_2.      
4. Βιολογικές δραστηριότητες: Σειρά βιοχημικών διεργασιών που τελικά οξειδώνεται SO₂   και  CO_2.
5. Tήξη όξινου πάγου: Μέρος των παγοκαλυμμάτων που τήκονται λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου περιείχαν διαλυμένα όξινα αέρια προερχόμενα κυρίως από την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα παλαιοτέρων εποχών.
Συνεπώς ο κύριος παράγοντας της όξινης βροχής είναι οι ανθρώπινες δραστηριότητες.
Οι επιπτώσεις της όξινης βροχής είναι πολλαπλές:
-          Η πτώση του PH στα επιφανειακά ύδατα έχει δραματικές επιπτώσεις σε πολλά υδρόβια είδη ζωής και ιδιαίτερα στα αυγά και τα νεογνά τους.
-          Τόσο η βιολογία όσο και η χημεία του εδάφους βλάπτονται από την όξινη βροχή. Πολλές εδαφόβιες μορφές ζωής δεν αντέχουν το χαμηλό PH και εξοντώνονται. Επίσης τα οξέα διαλύουν και ενεργοποιούν τα βαρέα μέταλλα με ακόμη δυσμενέστερες συνέπειες.
-          Βλαβερή είναι η επίδραση της όξινης βροχής και στην χλωρίδα. Ιδιαίτερα βλάπτονται τα δάση μεγάλου ύψους αλλά και οι καλλιέργειες.
-          Οσον αφορά στην ανθρώπινη υγεία, επιβαρύνεται η αναπνευστική λειτουργία και προκαλείται εμφάνιση ορισμένων μορφών καρκίνου.
-          Η όξινη βροχή προκαλεί ζημία σε ορισμένα οικοδομικά υλικά και κυρίως σε ιστορικά μνημεία. Το θειικό οξύ αντιδρά με τις ενώσεις του ασβεστίου παράγοντας εύθρυπτο και ευδιάλυτο γύψο.
CaCO₃ + H₂SO₄ → CaSO₄ + CO₂ + H₂O.
Τώρα θα προχωρήσουμε στις άμεσες δραστηριότητες  του υποκινούμενου από την παγκόσμια υποκουλτούρα ανθρώπου, δραστηριότητες οι οποίες έχουν άμεσες καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον.
    2.Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
2.1  Η  ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ
Ερημοποίηση χαρακτηρίζεται η μείωση του παραγωγικού δυναμικού των εδαφών κατά 25% ή και περισσότερο. Η γονιμότητα των καλλιεργησίμων  εδαφών μειώνεται με το χρόνο λόγω της επίδρασης διαφόρων παραγόντων, όπως η έκπλυση των θρεπτικών στοιχείων. Η μείωση της απόδοσης κατά 25% έως 50% χαρακτηρίζεται ως μέτρια ερημοποίηση ενώ η μείωση πάνω από 50% χαρακτηρίζεται ως σοβαρή ερημοποίηση οπότε και παρατηρείται αδυναμία ανάκαμψης της παραγωγικότητας.Η καταστροφή της δομής του εδάφους έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του πορώδους, τη μείωση της προσρόφησης του νερού, την αύξηση της επιφανειακής  απορροής και, κατά συνέπεια, τη διάβρωση του επιφανειακού γόνιμου εδαφικού στρώματος. Όταν η διάβρωση είναι έντονη είναι αδύνατο να αναπτυχθούν φυτά στο έδαφος, με αποτέλεσμα την ερημοποίηση. Οι διεργασίες οι οποίες υποβαθμίζουν το έδαφος  και  προκαλούν τη διάβρωση με αποτέλεσμα την ερημοποίηση είναι οι ακόλουθες:
-          Η υπερβόσκηση σε ευάλωτες ξηρές και ημίξηρες περιοχές
-          Η εφαρμογή αρδευτικών συστημάτων που οδηγούν σε διάβρωση και αλάτωση των εδαφών.
-          Η καλλιέργεια εδαφών με χαμηλή παραγωγικότητα, ενώ θα έπρεπε να αφεθούν με τη φυσική τους κάλυψη.
-          Η εκχέρσωση των δασών.
-          Η καταστροφή των δασών από πυρκαγιά.
-          Η συμπίεση των εδαφών από γεωργικά μηχανήματα.
2.2    Η ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ
Εδώ κρίνεται απαραίτητο να αναφέρουμε ότι από το σύνολο των υδάτινων αποθεμάτων του πλανήτη, το 97% βρίσκεται στους ωκεανούς, το 2,997% είναι παγιδευμένο σε παγετώνες και παγόβουνα, ενώ μόνο το 0,003% είναι άμεσα διαθέσιμο υπό μορφή υγρασίας, υπόγειου νερού, υδρατμών, λιμνών και υδατορευμάτων. Το διαθέσιμο νερό συνεχώς συγκεντρώνεται, καθαρίζεται και ανακυκλώνεται κατά τον υδρολογικό κύκλο. Η διαδικασία αυτή παρέχει αρκετές ποσότητες νερού υπό τις ακόλουθες προυποθέσεις:

1. Το νερό δεν φορτίζεται με μη αποικοδομήσιμες ή με βραδέως αποικοδομήσιμες ενώσεις οι οποίες μοιραία κάποτε θα ανέλθουν σε απαγορευτικά επίπεδα.
2. Δεν αντλείται νερό από τα υπόγεια αποθέματα με ρυθμό μεγαλύτερο από αυτόν με τον οποίο επαναφορτίζονται.

Δυστυχώς σήμερα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο και στις δύο περιπτώσεις.
Το πόσιμο νερό μειώνεται συνεχώς και περίπου ο μισός πληθυσμός της γης δεν έχει άμεση πρόσβαση σε αυτό.
Η γεωργία μέσω των λιπασμάτων, η βιομηχανία μέσω των αποβλήτων αλλά και οι κατοικίες μέσω των λυμάτων σε συνδυασμό με τα φυτοφάρμακα και τα ζιζανιοκτόνα έχουν μολύνει τα υπόγεια υδροφόρα κοιτάσματα και συνεπώς την ποσότητα του πόσιμου νερού. Οι θάλασσες καθίστανται λιγότερο κατάλληλες για την υδρόβια ζωή.
2.3    Η  ΑΠΟΔΑΣΩΣΗ
Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου θεωρείται ο πνεύμονας του πλανήτη. Μόνο τον χρόνο που πέρασε 26130 τετραγωνικά χιλιόμετρα από αυτό το δάσος αποψιλώθηκαν με σκοπό την υπερεκμετάλλευση της ξυλείας, τον εποικισμό και τις μονοκαλλιέργειες. Για παρόμοιους λόγους κάθε χρόνο αποψιλώνονται άπληστα δασικές εκτάσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από συνεχείς πυρκαγιές σε Ευρώπη, Αμερική και Ωκεανία.
2.4    ΤΑ  ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Εκτός από τις τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων, ρύπων και λυμάτων που παράγονται από τις ανθρώπινες κοινωνίες, ποσότητες οι οποίες συνεχώς αυξάνονται σε ρυθμό παραγωγής, ακόμη πιο μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα αποτελούν τα τοξικά και τα πυρηνικά απόβλητα. Ιδιαίτερα τα πυρηνικά απόβλητα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα γιά τους ζωντανούς οργανισμούς λόγω της εκπομπής ραδιενέργειας. Λόγω δε του μεγάλου χρόνου ημιζωής ( ο απαιτούμενος χρόνος ώστε να απομείνει η μισή ραδιενεργός ύλη από την αρχική ) η φύση χρειάζεται πολλές χιλιάδες χρόνια γιά να τα αφομοιώσει. Κυριότερα ραδιενεργά  στοιχεία είναι το Ουράνιο 235 και το Πλουτώνιο το οποίο είναι και τοξικό. Τα πυρηνικά απόβλητα παράγονται από τα πυρηνικά προγράμματα κρατών, και από τη διαδικασία κατασκευής πυρηνικών όπλων. Μόνιμες λύσεις απόρριψης θεωρούνται η ταφή τους σε έρημους και υπόγειους χώρους σε ακατοίκητες περιοχές. Ωστόσο η ραδιενέργεια που παράγουν καταστρέφει πολλές μορφές ζωής και πιθανώς ρυπαίνει υπόγεια νερά με καταστροφικές συνέπειες γιά το τοπικό οικοσύστημα.
Συμπερασματικά, και λαμβάνοντας υπόψιν όλα όσα προαναφέρθηκαν, τονίζουμε ότι όχι μόνον η κλιματική αλλαγή επηρεάζει το φυσικό περιβάλλον αλλά και αντίστροφα η υποβάθμιση του περιβάλλοντος επηρεάζει αρχικά το τοπικό μικροκλίμα και εν συνεχεία το κλίμα μίας περιοχής.
3.Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Συνέπεια όλων των δεινών που προαναφέραμε είναι η παγκόσμια επισιτιστική κρίση, μία πραγματικότητα την οποία ο πλανήτης αντιμετωπίζει εδώ και τώρα. Είναι μία κρίση που έντεχνα και δόλια επισκιάζεται από το σύνολο των κατευθυνόμενων πολιτικών συστημάτων και των κάθε τύπου μέσων που διαθέτουν. Στο προσκήνιο βρίσκεται μία τεχνητή και ουσιαστικά ανύπαρκτη οικονομική κρίση, την οποία εξορκίζουν όλες οι πολιτικές παρατάξεις αποδεικνύοντας ότι είναι μαριονέτες των πραγματικών αντεθνικών κέντρων λήψεως αποφάσεων. Τα ΜΜΕ από καιρού εις καιρόν ψελλίζουν δύο λόγια για την έλλειψη ή την άνοδο της τιμής των τροφίμων και σταματούν εκεί.
Εδώ αξίζει να εξετάσουμε τα τελευταία γεγονότα. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ από τα 14 εκατομμύρια εκτάρια σίτου τα 5,16 καταστρέφονται από την ξηρασία. Η Κίνα διαθέτει τεράστια ποσά για αγορά σίτου με αποτέλεσμα να ανεβαίνει συνεχώς η τιμή του. Το ίδιο ανεβαίνουν οι τιμές του καλαμποκιού ενώ η τιμή της ζάχαρης εκτοξεύθηκε σε υψηλά 30ετίας. Ο καφές Arabica έπιασε το απόλυτο 13 ετών. Ο γενικός δείκτης τροφίμων κατέγραψε ρεκόρ τον Ιανουάριο για έβδομο συνεχή μήνα. Οι New York Times προειδοποιούν ότι τα φτωχά και σε λίγο και τα μεσαία στρώματα θα ξοδεύουν το περισσότερο ή και όλο το εισόδημά τους για την αγορά βασικών ειδών διατροφής. 
Η κλιματική αλλαγή τα τελευταία χρόνια είναι καταλυτική και επιταχύνει το φαινόμενο. Ο καύσωνας στη Ρωσία, η ξηρασία στη Βραζιλία και οι πλημμύρες στην Αυστραλία έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα που κατέστρεψε την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων.
Η Ινδονησία, το Μπαγκλαντές, η Σαουδική Αραβία και η Αλγερία ήδη αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες τροφίμων. Προφανώς περιμένουν τα χειρότερα.
Επόμενο βήμα θα είναι η παγκόσμια αύξηση του πληθωρισμού και τα σενάρια της Wall Street και των λεγομένων αγορών για ανάκαμψη ενταφιάζονται.
                                              4. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Συναγωνιστές και φίλοι αναγνώστες, επιχειρήσαμε να δώσουμε μία εικόνα της δυσμενούς κατάστασης που βρίσκεται ο πλανήτης αλλά  και να ψυχανεμιστούμε το εφιαλτικό μέλλον του αναφερόμενοι σε μία σειρά στοιχείων, τα οποία είναι αδιάσειστα. Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι πολλοί από εσάς έχετε γνώση αυτών των στοιχείων. Επίσης και από την πλευρά μας θα μπορούσαμε να επεκταθούμε σε κάθε μία από τις παραγράφους του παρόντος άρθρου με περαιτέρω πληροφορίες και λεπτομέρειες ώστε να οδηγηθούμε σε ένα ογκώδες πόνημα. Όμως δεν ήτο αυτός ο σκοπός μας. Αναφερθήκαμε επιγραμματικά στους παράγοντες υποβάθμισης του πλανήτη, ώστε να γίνει αντιληπτή η μεταξύ τους αλληλεξάρτηση και κατά συνέπεια η ανάγκη αντιμετώπισής τους ως σύνολο και όχι αποσπασματικά.
Τα λεγόμενα οικολογικά κινήματα – ακόμη και αυτά που ωθούνται από αγνές προθέσεις – μετά από δεκαετίες δράσης δεν έχουν καταφέρει, και δεν θα καταφέρουν ποτέ να ανακόψουν την πορεία προς την περιβαλλοντική υποβάθμιση. Τα γνωστά πρωτόκολλα ( Κυότο ) οργανωμένα από τους ίδιους τους ενορχηστρωτές της καταστροφής δεν πείθουν κανένα.
Όπως λοιπόν προαναφέραμε το πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποσπασματικά ούτε μέσα από την οπτική γωνία των σύγχρονων παρηκμασμένων εγκεφάλων οι οποίοι το δημιούργησαν και το συντηρούν. Το ζήτημα του περιβάλλοντος πρέπει να ενσωματωθεί βιωματικά στον άνθρωπο πέρα από ιδιοτέλειες και μικρότητες. Αυτό απαιτεί μία εντελώς διαφορετική αντίληψη του κόσμου δείχνοντας την άρρηκτη σύνδεση του ανθρώπου με το περιβάλλον και τη φύση, συνεπώς απαιτεί ένα νέο άνθρωπο που λειτουργεί αρμονικά με αυτήν, έναν άνθρωπο της φυλής και του αίματος. Αυτός δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο μέσα σε ένα τελείως διαφορετικό και αδοκίμαστο πολιτικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον που υπερασπίζεται το φυσικό δίκαιο που προϋποθέτει  το δίκαιο του αίματος. Όμως ένα τέτοιο υγιές πολιτικό περιβάλλον ικανό να σαρώσει την παρακμή έχει ανάγκη από όραμα και νέες αληθινές ιδέες. Έχει την ανάγκη της υποστήριξης μίας πλήρους, αληθινής, φρέσκιας και δυνατής ιδεολογίας.
Ο Λαϊκός Εθνικισμός έχει έρθει και είναι επί θύραις. Η ιδέα που θα δημιουργήσει ένα νέο κόσμο, ταυτόχρονα η ίδια σμιλεύεται και προσκαλείται από την ενστικτώδη ανάγκη της Λαϊκής Κοινότητας του Αίματος για την επιβίωση και την ολική της επάνοδο. Μία επάνοδος εναρμονισμένη με τους νόμους της φύσης : Χαρούμενη, νεανική, εκδικητική και ανελέητη.