σ.σ.ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - ΤΟΥΡΚΕ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ
Παρασκευή, 19 του Ιουλίου, 3 τα ξημερώματα, ο σταθμός της Κυρήνειας
έπιασε ένα σήμα με οδηγίες προς τους Τουρκοκύπριους. Ειδοποιήθηκε ο
πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Κύπρο, Ρότζερ Ντέιβις, που απάντησε πως
πρόκειται για επίδειξη δύναμης.
Στις 9 το βράδυ, η Λευκωσία ειδοποίησε την Αθήνα: «Στα ανοιχτά της
Κύπρου φάνηκαν τουρκικά αποβατικά». Η Αθήνα απάντησε: «Πρόκειται για
άσκηση». Καθώς βράδιαζε, την Παρασκευή19 του Ιουλίου, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ
Γρηγόριος Μπονάνος ήταν κατηγορηματικός: Δεν έπρεπε να δοθούν αφορμές
στους Τούρκους. Νύχτωσε κι έκλεισε το Πεντάγωνο. Όλοι πήγαν στα σπίτια
τους. Ο Μπονάνος προτίμησε τις κατασκηνώσεις του Αγίου Ανδρέα. Η ζέστη
ήταν αφόρητη στην Αθήνα.
Ώρα 4.30 το πρωί, στην Άγκυρα, ξύπνησαν τον Έλληνα πρεσβευτή,
Κοσμαδόπουλο και του εξήγησαν πως, με το πραξικόπημα, παραβιάστηκε η
συνταγματική τάξη στην Κύπρο και, γι’ αυτό, η Τουρκία επενέβαινε με το
δικαίωμα της εγγυήτριας δύναμης. Το σχέδιο «Αττίλας» είχε ξεκινήσει. Ο
πρεσβευτής ξύπνησε τον πρωθυπουργό Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο και τον
ενημέρωσε. Ο Ανδρουτσόπουλος ξύπνησε τους άλλους κοιμώμενους. Έδωσαν
όλοι ραντεβού στο Πεντάγωνο. Στις 20 Ιουλίου 1974, σαράντα περίπου
χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας
και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού
χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της
Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τετρακόσια τέσσερα χρόνια μετά την οθωμανική εισβολή, η σύγχρονη ιστορία
της Κύπρου βρίσκεται μπροστά σε μία νέα εισβολή. Η απόβαση των
Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα
σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε σαν αποτέλεσμα την παράνομη
κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν
από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου
4.000 νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι. Οι Τούρκοι κατακτούν το
65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του ορυκτού πλούτου, το 70% της
βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων .Η Τουρκία υποστήριξε
ότι δεν πρόκειται για εισβολή αλλά για «ειρηνική επέμβαση» με σκοπό την
επαναφορά του συνταγματικού σκηνικού στην πριν του πραξικοπήματος
κατάσταση. Επίσης η Τουρκία ανακοίνωσε ότι το δικαίωμα για την επέμβασή
της ήταν κατοχυρωμένο στη Συνθήκη Εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας,
συνθήκη που δημιουργήθηκε με σκοπό να διαφυλάσσει την ανεξαρτησία, την
κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
· Τα Ηνωμένα Έθνη ζητήσουν ένοπλη παρέμβαση από μια εγγυήτρια χώρα
Η Συνθήκη Εγγυήσεως δεν δίνει το δικαίωμα ένοπλης παρέμβασης στις εγγυήτριες χώρες, παρά μόνο εάν
· Εγγυήτρια χώρα χρειάζεται να αμυνθεί σε περίπτωση εισβολής από μια Τρίτη χώρα.
· Η Κυπριακή Δημοκρατία ζητήσει ένοπλη παρέμβαση και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εγκρίνει το αίτημα.
Ποτέ δεν εγκρίθηκε τέτοιο αίτημα από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ποτέ η
Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε από την Τουρκία να παρέμβει στρατιωτικά
και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που συνεδρίασε στη Νέα Υόρκη στις 16
Ιουλίου, δεν είχε πάρει απόφαση. Η Τουρκία, σύμφωνα με τις Ελληνικές
θέσεις, ενέργησε με βάση τα προ πολλού έτοιμα σχέδια της. Παρ’ όλα αυτά,
η Τουρκία υποστηρίζει ότι ο Τουρκοκυπριακός λαός ζήτησε την επέμβαση, ο
οποίος είχε αναγκαστεί να μεταφερθεί σε καταφύγια και ήταν υπό διωγμό. Ο
Τουρκικός στόλος επιτέθηκε στο λιμάνι της Κερύνειας και τα σημεία όπου
βρίσκονταν ελληνοκυπριακές δυνάμεις. Δυνάμεις αλεξιπτωτιστών ρίχτηκαν σε
περιοχές τουρκοκυπριακές και στην τουρκοκυπριακή συνοικία της
Λευκωσίας. Οι εισβολείς διέθεταν όλα τα σύγχρονα όπλα της εποχής.
Αντίσταση άξια λόγου πρόβαλε η ΕΛΔΥΚ και σώματα Κυπρίων Εθνοφρουρών,
πολλοί από τους οποίους σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν ή χάθηκαν τα ίχνη
τους. Στο μεταξύ στην Ελλάδα έγινε γενική επιστράτευση και κινητοποίηση
στρατού, αλλά το ελληνικό καθεστώς της Στρατιωτικής Κυβέρνησης, δεν
προχώρησε παραπέρα και δεν αντέδρασε στρατιωτικά.
Στη Νέα Υόρκη συνήλθε και πάλι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και
αποφάσισε την κατάπαυση του πυρός από τις 4 το απόγευμα της 22ης
Ιουλίου. Με την προοπτική της κατάπαυσης του πυρός, οι Τούρκοι δυνάμωσαν
τις πολεμικές τους επιχειρήσεις, καταλαμβάνοντας την Κερύνεια και
επεκτείνοντας τη ζώνη κατοχής. Στις 4 το απόγευμα, από την
ελληνοκυπριακή πλευρά εφαρμόστηκε η απόφαση για κατάπαυση του πυρός, όχι
όμως από την πλευρά των Τούρκων, που προώθησαν τις δυνάμεις τους και
κύκλωσαν το αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Λίγο μετά τις 4 το απόγευμα τα
διεθνή πρακτορεία μετέδιδαν την καθεστωτική αλλαγή στην Αθήνα. Η πτώση
του στρατιωτικού καθεστώς και η μεταβίβαση της εξουσίας στους εξόριστους
πολιτικούς ήταν γεγονός. Την 24η Ιουλίου κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας
ορκίστηκε στην Αθήνα, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Παράλληλα στην Κύπρο τα γεγονότα υποχρέωσαν τον Σαμψών να παραιτηθεί.
Πρόεδρος ανάλαβε ο Γλαύκος Κληρίδης. Στις 25 Ιουλίου 1974 άρχισαν στην
Γενεύη οι ειρηνευτικές συνομι λίες για την Κύπρο, μεταξύ των Υπουργών
Εξωτερικών των τριών εγγυητριών χωρών της Κυπριακής Ανεξαρτησίας
(Μαύρος, Γκιουνές, Κάλαχαν). Στο τέλος των συνομιλιών, στις 30 Ιουλίου,
υπέγραψαν διακήρυξη, τα κύρια σημεία της οποίας ήταν:
· Η εκκένωση των Τουρκικών θυλάκων από την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ
· Η μη επέκταση των περιοχών που είχαν κάτω από τον έλεγχό τους οι αντίπαλες δυνάμεις.
· Η εγκαθίδρυση ζωνών ασφαλείας μεταξύ των αντιμαχομένων
· Το δικαίωμα να διαθέτουν οι δύο πλευρές δική τους αστυνομία και δυνάμεις ασφαλείας
· Η διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με συμμετοχή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για οριστική διευθέτηση του Κυπριακού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών