Η φωτογραφία που προκάλεσε την ποιητική αναφορά, προέρχεται από την προχθεσινή επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο ερευνητικό κέντρο Δημόκριτος. Γράφει ο Στέφανος Κασιμάτης, γνωστός και ως Φαληρεύς: « ο φακός συνέλαβε τον Τάσο Κουράκη με το βλέμμα χαμένο στο άπειρο, στην πόζα που λέγεται «χαύνωσις ποιητική». Δεν αποκλείεται να είναι μία από εκείνες τις στιγμές που μέσα στον ποιητή γεννώνται οι αθάνατοι στίχοι, όπως λ.χ. εκείνοι από το ποίημά του «Δαχτυλομπογιές»:
«Εγώ σκυφτός -καθώς μπρούμυτα-
δακτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη......
κάμαρη
Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου
χτυπάει την πόρτα του
αμετάκλητου
Τυφλώνομαι από το φως του
Ορώ».
πηγή
Αυτή είναι η....Ποιότητα και η οπτική της..Τέχνης των αριστεροθολοκουλτουριάρηδων με ολίγον λενινιστική επιρροή!
Βέβαια δεν συγκρίνονται με τα ποιήματα του άλλου "ήρωα" της Αριστεράς... Μπελογιάννη που ζητούσε αίμα και αίμα για...τους "άπιστους"!
Σιωπή ... μήν τόν αποσπάτε , σκέφτεται τό επόμενο ποίημά του !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΩΝ?! Χι!Χι!Χι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιστε αχάριστοι και άδικοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ ο άνθρωπος μας εκμυστηρεύεται το δράμα του, που δεν μπορεί να βρεί τον δρόμο μέσα απο το πυκνό δάσος της άπλυτης και ακούρευτης συντρόφισας...
Σας το λέει καθαρά, "δακτυλοαφώ" ψάχνει, και ποιά είναι η μαύρη κάμαρη;
Ο ΘΑΜΝΟΣ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΙΚΟΣ ΘΑΜΝΟΣ, ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΖΩΥΦΙΟ ΚΑΙ ΓΛΙΤΣΑ!
ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ!
XAXAXAXAXAXAXA!!!!
ΔιαγραφήΗ ποίηση θέλει τσαγανό και μια απτή θυσία
ΑπάντησηΔιαγραφήδίνεις καρδιά , δίνεις .... εαυτό
δεν διαφεντεύεις με σκοπό την καλαισθησία
του πρόχειρου εγωισμού σένα έργο πλέον σαχλό.
Με όνειρα αληθινά και μια καρδιά ΠΑΤΡΙΔΑ
γεννιέσαι σαν θες για ποιητής
και όχι σαν ξενόφερτος θεατής
ή όντας απλά διασκεδαστής σε μια δοτή παρτίδα .
Ποιητής γεννιέσαι, δεν γίνεσαι, όπως και Έλληνας όμως
που δεν λογίζει καλλιτέχνες ή ψευτοστιχουργούς
μεσ΄σε τυχάρπαστους καιρούς
ψάχνοντας ψευτοδημοκράτες , σκυφτούς παρεμπίπτοντος .
ΜΕ ΤΑΣΕΒΗ ΜΟΥ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Ανώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε μπούρδα "βαφτίζεται" τέχνη
γράφω κι εγώ:
πόιημα αυτού του ποιητή,
κάθε φορά που ακούμε,
να χεσουμε μας έρχεται,
και πως να κρατηθούμε;
είσαι μεγάλος ποιητής,
είσαι γεμάτος μπέσα,
άνοιξε και το στόμα σου
να χέσουμε εκεί μέσα
καταπληκτικο;