Χρόνια τώρα και επί καθημερινής βάσεως, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε κάτι διαφορετικό, γινόμαστε θεατές κάποιων περίεργων ελληνικών τηλεοπτικών σειρών, συνήθως κωμικού υποτίθεται περιεχομένου, όπου το γελοίο (και όχι το αστείο) αναδεικνύεται από την οπισθοδρομική (όπως παρουσιάζεται) εμμονή κάποιων πρωταγωνιστών σε πατροπαράδοτες ελληνικές συμπεριφορές. Οι οποίες υποτίθεται φαντάζουν παράταιρες, γελοίες και αναχρονιστικές στη “σύγχρονη” σημερινή εποχή.
Όμως η πάγια μονομέρεια των προβαλλόμενων ως θετικών (δήθεν πολυπολιτισμικών) και απορριπτόμενων ως αρνητικών (ελληνικών) κοινωνικών προτύπων, εύλογα οδηγεί στη σκέψη ότι πρόκειται για κατευθυνόμενη δραστηριότητα, για να χτυπηθεί η...
Ελληνικότητα σε όλες της τις εκφάνσεις.
Έτσι συνήθως βλέπουμε τον “εκτός εποχής γραφικό” πρωταγωνιστή, να μιλάει με μια νοσηρή έπαρση για Βυζάντιο, για Κολοκοτρώνη, για εθνικές γιορτές, για την ιερότητα του θεσμού της οικογένειας, της εκκλησίας και πολλά άλλα. Με τρόπο που τον κάνει να φαίνεται σαν ένα “κολλημένο” άτομο, απομονωμένο και δακτυλοδεικτούμενο από το κοινωνικό του περιβάλλον. Το οποίο περιβάλλον συνήθως είναι “προοδευτικό”, έχει ξεπεράσει τους “κατασκευασμένους φασιστικούς και ψευδεπίγραφους ηθικούς φραγμούς” του παρελθόντος (υπονοούν την ελληνική παράδοση), και έχει υιοθετήσει τα “μοντέρνα” εισαγόμενα κοινωνικά πρότυπα και ήθη.
Η προσπάθεια διαστρέβλωσης και απαλοιφής της ελληνικής ιστορίας, κουλτούρας και παράδοσης, αποτελούν κοινό “γεωμετρικό τόπο” για τους οπαδούς της Νέας Τάξης και της αριστερής ιδεολογίας. Μιας και οι απόψεις τους ταυτίζονται απόλυτα και στην ανθελληνική υστερία. Έτσι, οι γνωστοί “αμερικανοκομουνιστές”, μαζί με τα “ετεροθαλή τους αδέλφια” τους αμερικανοσιωνιστές, με κοινό πατέρα το σιωνισμό και μάνες τον κομουνισμό και τη Νέα Τάξη αντίστοιχα, έχουν αποδυθεί σε έναν λυσσώδη ανθελληνικό αγώνα, εκτός όλων των άλλων και σε θέματα “χαμηλής πολιτικής”, όπως είναι τα τηλεοπτικά σήριαλ.
Μια πρόχειρη αντιπαραβολή του κόσμου των ταινιών του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου με την ξεφτίλα των σημερινών σήριαλ (ελληνικών και ξένων) στα πρότυπα του “sex and the city”, αποκαλύπτει τις ανίερες προθέσεις των “δημιουργών” τους. Αλλά και οι “παιδαγωγικές εκπομπές” των ακριβοπληρωμένων “τηλεπερσόνων” (ή τηλεοπτικών μαντάμ) κάποιων “πρωινάδικων” και “μεσημεριανάδικων” δεν πάνε πίσω. Η “συνεισφορά” τους στην εκκιναίδωση και εκπόρνευση και γενικώς στο ξεχαρβάλωμα της ελληνικής κοινωνίας, ώστε αυτή να γίνει “ανεκτική” και “δημοκρατική”, είναι ανεκτίμητη για τους “ετεροθαλείς”. Και το πιο εξοργιστικό είναι ότι όλα αυτά τα κάνουν στο όνομα του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας..
Παραβλέπουν ωστόσο όλοι οι συμμετέχοντες στο επιχειρούμενο ανοσιούργημα, ότι τόσο η καλώς νοούμενη δημοκρατία, όσο και ο καλώς νοούμενος ανθρωπισμός, αποτελούν εξ ορισμού δομικά στοιχεία της ελληνικής παράδοσης και πολιτισμού. Άρα το μόνο που έχει να κάνει η ανθρωπότητα αν θέλει να ξαναφέρει στην επιφάνεια αυτές τις αξίες (του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας) τις οποίες οι Έλληνες κληροδότησαν στον κόσμο, είναι να αποτινάξει από πάνω της τις “βδέλλες” των ανθρώπινων κοινωνιών. Ήτοι τα “ετεροθαλή αδέλφια”, τα οποία υπό τη “σοφή” καθοδήγηση των “πρωτοκόλλων των σοφών της Σιών” προσπαθούν να καταβροχθίσουν τον κόσμο, εξαλείφοντας από την ιστορική μνήμη τον ελληνικό τρόπο ζωής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ
Τις ίδιες παρατηρήσεις είχα κάνει και ο ίδιος βλέποντας στα διάφορα κανάλια τα σκουπίδια που προβάλλουν. Πρώτο και καλύτερο το Mega (το Μέγα δεν το θέλουν, σιχαίνονται τα Ελληνικά ονόματα). Οι τηλεοπτικές σειρές τους και τα προγράμματά τους έχουν πάντα κάτι το προσβλητικό για την Ελλάδα και τον Έλληνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈσπασα το κεφάλι μου να βρω γιατί το κάνουν αυτό, δηλαδή γιατί να μειώνουν, να προσβάλλουν και να φθείρουν τελικά τόσο πολύ τις εθνικές αξίες. Δυστυχώς, δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το φαινόμενο παρά μόνο με τον τρόπο που λέει ο συντάκτης και που είναι πλέον γνωστός χάρη στα κείμενα των συναγωνιστών: Συγκεκριμένα, ο Κομμουνισμός και ο Καπιταλισμός πάνε μαζί και η Ελλάδα είναι το κατ' εξοχήν επιτυχές παράδειγμα της συνύπαρξής τους.