Ένα διεφθαρμένο καθεστώς και μία βολική “δικαιοσύνη”

Κατ' αρχάς να σταματήσει το παραμύθι ότι η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και δεν είναι ανεξάρτητη γιατί πολύ απλά η ηγεσία της διορίζεται από την εκτελεστική εξουσία. Αυτή η εξουσία λοιπόν που διορίζεται από την εκτελεστική εξουσία καθορίζει και τις μεταθέσεις των δικαστικών. Πολλές είναι οι περιπτώσεις "απείθαρχων" εισαγγελέων και δικαστικών οι οποίοι επειδή δεν χειρίστηκαν όπως ήθελε κατά καιρούς η εκάστοτε κυβέρνηση χάθηκαν κάπου στην επαρχεία ή παραλείφθηκαν από τις προαγωγές.

Αλλά και από την πλευρά της η "δικαιοσύνη" και θέτω τα εισαγωγικά γιατί άλλο η δικαιοσύνη άλλο οι άνθρωποι που την υπηρετούν, δεν κρατά ούτε τα προσχήματα! Η μεγαλύτερη απόδειξη γι αυτό είναι η πρόσφατη απόφασή της με την οποία την ίδια στιγμή που ο Ελληνικός λαός εξαθλιώνεται, αυτοί έβγαλαν απόφαση να......

πάρουν αναδρομικά που αντιστοιχούν στον καθέναν τους σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ και αύξηση του μισθού τους! Είναι η ίδια "δικαιοσύνη" που θεωρεί νόμιμη την απόλυση των καθαριστριών για λόγους "εθνικού συμφέροντος", αλλά δεν θεωρεί αντίθετο προς το εθνικό συμφέρον το να πάρουν αυτοί αύξηση στον μισθό τους. 

Τι έκανε η "δικαιοσύνη" για την πασίδηλη ενοχή Βενιζέλου στο σκάνδαλο των υποβρυχίων όταν με απόφαση του Βενιζέλου δόθηκαν στους εργολάβους των υποβρυχίων επιπλέον 350.000.000 ευρώ και αυτοί δεν παρέδωσαν τίποτε; Όχι μόνον δεν έκανε τίποτε, αλλά και στους εισαγγελείς που θέλησαν να παραπέμψουν το ζήτημα στη Βουλή ζητήθηκαν εξηγήσεις!!! 

Τι να πει κανείς για τα εξοπλιστικά γενικά; Το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο κουκουλώνονται και οι εμπλεκόμενοι αφήνονται ελεύθεροι; Τι να πει κανείς για την λίστα Λαγκάρντ και για τόσα άλλα; Πρόσφατα μάθαμε ότι η "δικαιοσύνη" πάλι είχε κουκουλώσει το σκάνδαλο με τις ελληνοποιήσεις των εκλογών του 2000, όπως κουκούλωσε και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. 

Ας μη μιλούμε λοιπόν για ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η οποία εφαρμόζει τους νόμους και εκφράζει το περί δικαίου αίσθημα του λαού. Αυτή η δικαιοσύνη δεν υπάρχει στην Ελλάδα, υπάρχει μία δικαιοσύνη α λα καρτ η οποία αποφασίζει σύμφωνα με τις επιδιώξεις για προαγωγές, παραγοντιλίκι ακόμη και πολιτική καριέρα των ανθρώπων που δυστυχώς την κρατούν στα χέρια τους.

Μοναδική ελπίδα για να υπάρξει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι οι περισσότεροι πράγματι έντιμοι δικαστές να ξεπεράσουν τον φόβο της εκτελεστικής εξουσίας και να αποκαλύψουν τα παραδικαστικά κυκλώματα που έχουν απλωθεί σαν γάγγραινα μέσα στους κόλπους της. 

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ