Η Χρυσή Αυγή, σεβόμενη έμπρακτα- και όχι ευκαιριακά- τη μνήμη του ηρωικού μέλους της Μάνου Καπελώνη που δολοφονήθηκε από τους θρασύδειλους παρακρατικούς πριν περίπου ένα χρόνο απέφυγε συστηματικά να αναφερθεί σε μια θλιβερή εξέλιξη, συνέπεια της τραγικής εκείνης μέρας.
Αναφερόμαστε στην όψιμη, όσο και αδικαιολόγητη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η οικογένεια του Μανώλη κατά της Χρυσής Αυγής, προκειμένου να απαγορεύσει «…οποιαδήποτε γραπτή ή ηχητική αναφορά στο όνομά του…κάθε χρήση της εικόνας του και κάθε αναφορά στις συνθήκες θανάτου του…» σε διαφορετική περίπτωση απειλούσε να....
απαγγελθεί «…σε βάρος του Γενικού Γραμματέα…προσωπική κράτηση 6 μηνών ….και χρηματική ποινή 30.000 Ευρώ για κάθε παραβίαση της απόφασης…»
Επειδή όμως η απουσία απάντησης στα όσα συκοφαντικά και απαράδεκτα διακινούνται σε διάφορα μέσα, εκλαμβάνεται από τους κακοπροαίρετους ως αδυναμία, οφείλονται ορισμένες χρήσιμες διευκρινίσεις.
Σε αντίθεση με τους υποκριτικά «ευαίσθητους» των ΜΜΕ, η Χρυσή Αυγή απέφυγε πλήρως να σχολιάσει την στερούμενη χαρακτηρισμού αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της, όταν αυτή εκδικαζόταν, αλλά και μετά. Και είχε κάθε λόγο να το κάνει, αφού η αίτηση απερρίφθη, η Χρυσή Αυγή δικαιώθηκε και μπορεί πλέον να κάνει ελεύθερα το αυτονόητο: Να τελέσει στον τόπο της θυσίας του μνημόσυνο με το όνομά του και όχι… ανώνυμα ή καθόλου.
Στον αντίποδα, η οικογένεια κατέφυγε στη δημοσιότητα προσπαθώντας να αποδείξει ότι η Χρυσή Αυγή «εκμεταλλεύεται» πολιτικά το όνομα του Μανώλη. Αυτό που κατάφερε ήταν ακριβώς το αντίθετο από εκείνο που επιθυμούσε: Να κάνει βορά στα αδηφάγα μέσα τα ειλικρινή συναισθήματά της προς τον Μανώλη και να δώσει ακόμα μια λαβή για την κατασυκοφάντηση του Εθνικιστικού κινήματος που εκείνος αντιμετώπιζε όπως ακριβώς την οικογένειά του: με αμέριστη αγάπη και αφοσίωση, αφού ήταν η δεύτερη οικογένειά του.
Απόδειξη, η ολοσέλιδη καταχώρηση στην «ανεξάρτητη» εφημερίδα του Χατζηνικολάου στις 19/10/2014, η οποία αφού πρώτα υιοθετεί πλήρως τα περί «εκμετάλλευσης» του ονόματος… παίρνει συνέντευξη (!) από τη μητέρα του Μανώλη και από τον συνήγορο της οικογένειας! Αν αυτή η πράξη δεν αποτελεί εκμετάλλευση και μάλιστα εμπορική του πόνου της οικογένειας, για τον ευτελέστερο σκοπό (δηλαδή για να πουληθούν φύλλα), τότε γιατί είναι εκμετάλλευση η αναφορά του ως ήρωα από εκείνους που ήταν πλάι του, την τελευταία του στιγμή;
Τι είναι επωφελέστερο για τη μνήμη του Μανώλη Καπελώνη; Να αναφέρεται το όνομά του σε δυο παραγράφους μιας φυλλάδας που υβρίζει ένα ολόκληρο Κίνημα και τον λαό του (εξέχον μέλος του οποίου αποτελούσε ο Μανώλης) ως «εγκληματίες» και «ναζιστές» ή η μνημόνευσή του από ιερέα ενώπιον πλήθους φίλων και συναγωνιστών του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών