«Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΣ»

Άρθρο του Χρήστου Παππά στην εφημερίδα «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»

Βλέποντας από τα έδρανα της Βουλής την συνεδρίαση της Παρασκευής 5/6/2015 και ακούγοντας την τοποθέτηση του Αρχηγού της κατ’ όνομα «Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως» μου ήρθε στο νου η κινηματογραφική ταινία των αδελφών Φαρέλι, «Ο ηλίθιος και ο Πανηλίθιος». Κωμική ταινία η οποία εξιστορεί την περιπέτεια δύο φίλων (ηθοποιοί Τζιμ Κάρευ, Τζεφ Ντάνιελς) που, ανίκανοι να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους-, κάνουν συνεχώς γκάφες, ενώ ο ένας εκ των δύο είναι σφόδρα ερωτευμένος  με την Μαίρη (ηθοποιός Λώρεν Χόλυ).  

Γιατί όμως μοιράζομαι μαζί σας αυτές τις σκέψεις; Απλώς διότι πολλάκις η εικονική πραγματικότητα αποδίδει απαράμιλλα πραγματικότητες που έχουν να κάνουν με την ελληνική πολιτική ζωή. Να μην προτρέξουν οι διάφοροι δήθεν και οι.....

καθωσπρεπιστές μικροαστοί και μεγαλοαστοί της ψοφοδεξιάς παράταξης να πουν «Πω πω, ντροπή, αίσχος, εκχυδαϊσμός της πολιτικής ζωής». Γιατί από τον Μάιο του 2012 στην Βουλή τους μάθαμε καλά όλους, από τον Αρχηγό τους έως τον τελευταίο Βουλευτή. Φαρισαίοι και υποκριτές όλοι τους, εκτός φακού υβρίζουν και μιλούν ως αχθοφόροι του λιμένος, και πολύ περισσότερο και αισχρό είναι ότι υβρίζουν ασυστόλως τόσο στο καφενείο όσο και στους διαδρόμους και εντευκτήρια της Βουλής, τα Θεία. 

Ο ΗΛΙΘΙΟΣ 

Ο λογογράφος του Αντώνη Σαμαρά, ανίκανος και αυτός να διατηρήσει την θέση εργασίας του, στις μερικές χιλιάδες  λέξεις που έγραψε για λογαριασμό του Αντώνη στην πρωτολογία του, όχι μόνον δεν ανεφέρθη σε τίποτε επί της ουσίας, αλλά μέσω του Σαμαρά μας αράδιασε ένα σωρό ψεύδη. Ο Σαμαράς, αυτός ο πρώην Αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης, και αυτός που παριστάνει τώρα τον ¨ηγέτη» της ανύπαρκτης Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι πράγματι σε θέση να συντάξει ούτε ένα απλό κείμενο. Τηρώντας απαρέγκλιτα τις παρακαταθήκες του γερο-Καραμανλή. Είπε λοιπόν άθελά του ο Σαμαράς στην αρχή του λόγου του, παραδόξως την μόνη αλήθεια. «Ήρθε πράγματι η ώρα της αλήθειας και ευθύνης για όλους».  

Έτσι ακριβώς είναι. Αλήθεια και ευθύνη πρωτίστως για τον ίδιο τον Σαμαρά. Τον πολιτικό αρχηγό που νόμιζε και νομίζει ότι μπορεί να δουλεύει «ψιλό γαζί» έναν ολόκληρο λαό προκειμένου να απολαμβάνει την εξουσία του και να ξεπληρώνει τους εντολείς του. Ώρα ευθύνης για τον πολιτικό αρχηγό που, ερωτευμένος με την Μαίρη, όπως στην ταινία, δηλαδή την εξουσία, παραμένει γαντζωμένος στην καρέκλα του και όπως ήταν είναι και τώρα έτοιμος να τα δώσει όλα στους ξένους πιστωτές.  

Έλεγε ο Σαμαράς «Σχίζω τα μνημόνια». Ποιος; Αυτός ο πιο πιστός, υποτακτικός ναι νομοταγής απέναντι στους Γερμανούς επικυρίαρχους της Ευρώπης και της Ελλάδας; Αυτός που έφερνε νομοσχέδια στην ελληνική βουλή απ’ ευθείας όπως τα είχαν συντάξει οι ξένοι εντολείς του; Αυτός ο ψευδοπατριώτης που παρέδωσε την εθνική κυριαρχία της χώρας όμοια με τον προκάτοχό του Γιώργο Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ και τον τραπεζίτη Παπαδήμο;  

Ποιος; Αυτός που έβλεπε και βλέπει με μισό μάτι κάθε πράξη εθνικής αντίστασης, κάθε γνήσια λαϊκή εθνικιστική αντίδραση εκ μέρους του ελληνικού λαού, μέσω του κινήματος της Χρυσής Αυγής; Θρασύς λοιπόν όχι μόνο ο Σαμαράς, θρασύς μάλλον ο λογογράφος του Σαμαρά, παρά ηλίθιος.  

Ας έρθουμε όμως τώρα στο δεύτερο πρόσωπο.  

Ο ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΣ 

Κάθε λέξη είναι περιττή. Δείτε και ξαναδείτε το βίντεο της ομιλίας Σαμαρά. Δείτε το κλείνοντας τον ήχο και παρατηρείστε τον άνθρωπο. Τις κινήσεις του, τις εκφράσεις του, και γενικά το όλο στήσιμό του στο βήμα. Χρειάζεστε κάτι παραπάνω;  

Έχει πρόβλημα και το ξέρει. Έχει πρόβλημα και το γνωρίζουν όλοι στο κόμμα-απόκομμά του. Το γνωρίζει ο λαός και το μαθαίνουν και οι τελευταίοι εναπομείναντες υποστηρικτές του. Βεβαίως ο λαός δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αυτός που βλέπει τώρα τον Σαμαρά και γελάει, είναι ο ίδιος λαός που έστειλε τον Σαμαρά στην εξουσία. Τον έστειλε να διαπραγματευθεί και να διαχειριστεί το μέλλον της χώρας. Να διαπραγματευθεί ποιος και πώς; Και φυσικά με ποια εμπειρία. Ο Σαμαράς δεν έχει δουλέψει ποτέ στην ζωή του.  Δεν έχει ποτέ διαπραγματευθεί. Όντας μεγαλοαστός, γεννημένος με το χρυσό κουταλάκι στο στόμα, δεν έχει διαπραγματευτεί, δεν έχει ανταλλάξει μπίλιες και τάπες στην αλάνα με τους φίλους του. Πολύ περισσότερο δεν έχει καμία εμπειρία. Δεν έχει πουλήσει στη ζωή του ούτε ένα ποτήρι. Εκτός αν είχε την ικανότητα να πείθει τους πελάτες του στην πιτσαρία που δούλεψε δύο μήνες, με δική του ομολογία, να προσθέτουν επιπλέον υλικά στην πίτσα που τους σέρβιρε.  

Μόνο που η Ελλάδα, όπως του είχα πει και εντός της Βουλής, προ των διώξεων, δεν είναι πιτσαρία, κύριε Σαμαρά. Στο σημείο αυτό, για να μην είμαστε μονομερείς, θα πρέπει να πω ότι τα όμοια ισχύουν δυστυχώς και για τον Πρωθυπουργό.  

Εν κατακλείδι, δεν έχουμε να κάνουμε με έναν πανηλίθιο αλλά με έναν επικίνδυνο. Ο Σαμαράς είναι επικίνδυνος. Είναι επικίνδυνος γιατί είναι πρόθυμος. Είναι πρόθυμος να συνυπογράψει το νέο μνημόνιο. Είναι πρόθυμος να βάλει ταφόπλακα στην Ιστορία της ένδοξης πατρίδας μας. Είναι πρόθυμος να κάνει οτιδήποτε εναντίον του λαού. Ο Σαμαράς είναι ένας γνήσιος εχθρός του λαού.  Λυσσάει για την Χρυσή Αυγή. Οργάνωσε διώξεις, πήρε τηλέφωνα, εκτέλεσε έξωθεν εντολές, επενέβη στην Δικαιοσύνη, είπε ψέμματα, πίεσε, μηχανορράφησε, με σκοπό να μας πάει στο 2%. Απέτυχε και νιώθει προδομένος. Τώρα στην δύση της πολιτικής του καριέρας είναι και φέρεται πιο επικίνδυνα από ποτέ, σαν το λαβωμένο ζώο. Τώρα είναι η ώρα και η ευθύνη. Ευθύνη των ανυπότακτων Ελλήνων, ευθύνη όλων όσων αφυπνίστηκαν, όλων όσων προδόθηκαν και ξεγελάστηκαν από τον επικίνδυνα πανηλίθιο αυτόν άνθρωπο, όλων όσων βλέπουν  πια την αλήθεια, είναι να τον αποτελειώσουν πολιτικά για να ξεβρωμίσει ο τόπος