σ.σ.ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ: Στάχτη κάνει το "παραμύθι" του κατεστημένου και των "αλληλέγγυων για τους δήθεν "διωγμούς" και "εξαναγκασμούς σε φυγή για σωτηρία" των Σύρων 'προσφύγων' από τις εμπόλεμες ζώνες... Καιρός να...γυρίσουν σπίτια τους καθώς είναι λυποτάκτες και προδότες της Χώρας τους για λίγα...αργύρια
Κανείς
στη Συρία δεν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα λόγω του πολέμου και
όλοι έχουν έρθει στην Ευρώπη μόνο για να αναζητήσουν χρήματα και
δουλειές.
Η
απίστευτη αυτή ομολογία περιέχεται σε ένα άρθρο που έγραψε ένας γνωστός
αρθρογράφος ιρανικής καταγωγής που ζει στη Γερμανία, ο Ramin Peymani,
και δημοσιεύθηκε στη γερμανική έκδοση της γνωστής αμερικάνικης
ειδησεογραφικής ιστοσελίδας.
Το
άρθρο, με τίτλο “Der Syrer-eine Flüchtlingsgeschichte” («Οι Σύριοι –
Μία Προσφυγική Ιστορία», στις 2 Δεκεμβρίου 2015), ξεκινά με τον Peymani
να εξηγεί ότι....
συναντήθηκε με έναν Σύριο πρόσφυγα, κατά τύχη, στην ουρά
ενός τοπικού σούπερ μάρκετ στην Γερμανία.
Όντας
Ιρανός ο Peymani, μπορούσε να μιλήσει άπταιστα με τον «πρόσφυγα», ο
οποίος αποδέχθηκε ότι ο ίδιος και όλοι οι άλλοι που ισχυρίζονται ότι
είναι πρόσφυγες, δεν φεύγουν για να γλυτώσουν τον πόλεμο, αλλά έρχονται
απλώς για να βρουν δουλειά και χρήματα.
Ο Σύριος είπε στον Peymani ότι η μητέρα του ήδη είχε πάει στην Αμερική και ότι η αδελφή του ήταν ακόμα στη Συρία.
«Το έσκασες μαζί με τη μητέρα σου; Γιατί η αδελφή σου δεν ήρθε μαζί;» ρώτησε ο Peymani.
«Όχι, δεν το έσκασα. Κανείς από εμάς δεν αναγκάστηκε να το σκάσει», παραδέχτηκε άνετα ο Σύριος.
«Το καθεστώς του Άσαντ είναι σκληρό και άδικο, αλλά μπορείς να ζήσεις στη Συρία, αν δεν μπλέκεις με αυτό».
Τότε
ο Peymani τον ρώτησε αν οι Σύριοι έφυγαν από την χώρα για να γλυτώσουν
από τους τρομοκράτες του ισλαμικού κράτους. Η απάντηση του Σύριου στο
θέμα αυτό ήταν επίσης, αποκαλυπτική:
«Κατάγομαι
από τη Δαμασκό, όπως και οι περισσότεροι από εμάς [πρόσφυγες] που έχω
γνωρίσει στο κέντρο προσφύγων. Δεν υπάρχει ISIS [στη Δαμασκό]. Είναι σε
άλλες περιοχές, για παράδειγμα, προς το Ιράκ».
Ο
Peymani του έκανε τότε το παρακάτω λογικό ερώτημα: «Θέλεις να πεις ότι
οι περισσότεροι Σύριοι δεν εγκαταλείπουν την χώρα εξαιτίας του πολέμου
και των διώξεων;»
Ο
Σύριος απάντησε: «Ναι. Οι φίλοι μου και εγώ φύγαμε γιατί δεν θέλαμε να
πάμε στο στρατό. Και επειδή είναι πιο εύκολο να βρεις μια καλή δουλειά
και να κερδίσεις χρήματα στην Ευρώπη».
Ο
Peymani τότε ήθελε να μάθει γιατί τόσοι πολλοί Σύριοι είχαν έρθει τόσο
ξαφνικά. «Γιατί είναι τώρα που έρχονται τόσοι πολλοί; Είναι επειδή το
καθεστώς Άσαντ έχει γίνει χειρότερο;»
Ο
Σύριος απάντησε: «Όχι. Αυτός [ο Άσαντ] βρίσκεται ήδη στην εξουσία εδώ
και πολλά χρόνια. Το καθεστώς είναι σκληρό και μπορεί να σκοτώσει τους
αντιπάλους, αλλά την οικογένειά μου και εμένα δεν μας έχει αγγίξει, όπως
και κανέναν από τους φίλους μου».
Επομένως, γιατί όλοι τώρα έρχονται στην Ευρώπη, ρώτησε ο Peymani, για να λάβει την απάντηση από τον Σύριο:
«Το
καλοκαίρι είδαμε στο Διαδίκτυο ότι η Γερμανία ήθελε ανθρώπους να πάνε
να ζήσουν εκεί. Μας κάλεσαν να έρθουμε εδώ. Και ακούσαμε ότι το κράτος
θα αναλάβει τη φροντίδα μας και θα μας δοθούν δουλειές. Αλλά δεν μπορώ
να βρω μία δουλειά…».
Ο Peymani τον ρώτησε επίσης ποια διαδρομή είχε ακολουθήσει για να έρθει στη Γερμανία.
«Έζησα
στην Τουρκία για κάποιο χρονικό διάστημα αφότου η μητέρα μου
μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να είναι με συγγενείς. Αλλά δεν
μπορούσα να πάρω βίζα για τις ΗΠΑ, παρόλο που η μητέρα μου έχει πράσινη
κάρτα».
Ο Peymani τον ρώτησε αν αναγκάστηκε να «καταφύγει» στην Τουρκία, «λόγω του πολέμου στη Συρία;»
Γελώντας,
ο Σύριος απάντησε: «Όχι (γελάει). Οι φίλοι μου και εγώ είμαστε εδώ
γιατί σκεφτήκαμε ότι θα βρούμε δουλειά. Δεν μας άρεσε η Τουρκία».
Στη συνέχεια ρωτήθηκε αν «η ιστορία του είναι χαρακτηριστική των ανθρώπων που εγκαταλείπουν τη Συρία;»
Ο
Σύριος απάντησε: «Νομίζω ότι οι περισσότεροι φεύγουν για τον ίδιο λόγο
που έφυγα εγώ. Όλοι οι άνδρες της ηλικίας μου, που απλά θέλουν να ζήσουν
καλύτερα σε κάποιο άλλο μέρος. Ταξιδεύοντας με βάρκα προς στην Ελλάδα,
είδα και μια γυναίκα που καθόταν με ένα παιδί στη βάρκα. Ήταν κάτι το
ιδιαίτερο για εμάς..».
Πηγή: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών