ΕΘΝΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ

Γράφει ο Σπυρίδων Καραχάλιος

Η δύναμη τού Έθνους βρίσκεται στον ανθό τής κοινωνίας και στην επισιτιστική της επάρκεια, στον μηχανισμό αναπαραγωγής τής Φυλής και στην άντληση των αγαθών τής φύσης. Η διαχρονία τού Έθνους και το σφρίγος τής Φυλής είναι ολάκερη η ύπαρξη τού Ελληνισμού και κάθε ζωντανού έθνους. Περισσότερα χέρια, περισσότερα έργα, ζωντανή περιφέρεια, ισχυρή Ελλάς. Και αυτός είναι ο λόγος που χτυπούν οι μισέλληνες την καρδιά τού Έθνους. Διότι ο νεοταξισμός θέλει τον βιολογικό χαμό τής Ελλάδος.

Μια ματιά στην δημογραφική κατάσταση τής χώρας και την κατανομή τού πληθυσμού ανά περιφέρεια δίδει πειστική απάντηση για τον λόγο που πορεύτηκε η Ελλάς από την αστυφιλία στον καιρό των μνημονίων. Θα βρούμε ολόκληρα χωριά έρημα από....

σχολεία, υγεία και νεολαία. Θα συναντήσουμε χωράφια χέρσα ή εκτάσεις που απασχολούνται λαθρομετανάστες νέοι και ισλαμιστές. Θα βρούμε μέρη που δεν έχουν παπά. Θα βρούμε λίγα μονάχα αστικά κέντρα που συγκεντρώνουν τούς περισσότερους Έλληνες. Χάος και πάλι χάος.

Συνεχίζεται το οδοιπορικό τής Ελλάδος δίχως Έλληνες, όπως την οραματίζονται οι διεθνιστές, σοσιαλφιλελεύθεροι και μαρξιστές. Γι’ αυτό άλλωστε στηρίζονται με τόση φροντίδα οι δημοκράτες από τούς παγκοσμιοποιητές τυράννους και τοκογλύφους. Κι έτσι αντικρίζουμε την έξαρση τού φαινομένου τής σύγχρονης μετανάστευσης νέων και μορφωμένων Ελλήνων. Έλληνες που δεν βρίσκουν εξισορρόπηση των προσόντων τους με την προσφορά εργασίας που την αναζητούν εκτός συνόρων, όταν οι λαθροπρόσφυγες στρατοπεδεύουν σε καταυλισμούς και σπίτια, λαμβάνοντας κοινωνικές πρόνοιες και παραμονή, ως νέοι ψηφοφόροι και αντικαταστάτες των Ελλήνων.

Δεν είναι το χρήμα το κυριότερο πρόβλημα τής ελληνικής κοινωνίας. Είναι η έλλειψη αλληλεγγύης, η απουσία τής σχέσεως με τον εδαφικό παράγοντα, η απουσία οράματος έναντι τού κοινού μέλλοντος που αφορά την Ελληνική Φυλή. Η ευκολία με την οποία το χωράφι αντικαταστάθηκε από τις επιδοτήσεις και οι επιδοτήσεις από τα δάνεια είναι τρομακτική και καταδεικνύει τις ενοχές ενός ολόκληρου καθεστώτος και των υποστηρικτών του. Διότι όταν η γη και η φύση αντικαθίστανται, κάτι άλλο θα πάρει την θέση τους. Και έτσι κλείνει η τροφός τού Έθνους και στην θέση της έρχονται οι πολυεθνικές. Το εισόδημα χάνεται και η δανεική εξάρτηση καλπάζει.

Η μετατροπή τού λαού σε καταναλωτική και αγελαία μάζα εκβάλει από τις καρδιές του τα ήθη και τον οικογενειακό δεσμό. Το μέλλον παύει να απασχολεί τον καταναλωτή που σκέφτεται πως θα εξασφαλίσει στον παρόντα χρόνο τα αγαθά με την παροχή υπηρεσιών. Παροχή των υπηρεσιών σημαίνει ότι ο πολίτης παύει να παράγει και γίνεται υπηρέτης τού κράτους και των εντολέων του, ολιγαρχών και τοκογλύφων. Η στέρηση των αγαθών και η μεγιστοποίηση των φορολογικών βαρών αποστρέφουν τον πολίτη – καταναλωτή από τον οικογενειακό προγραμματισμό και την γέννηση παιδιών. Ο πολίτης κλείνεται στον ατομοκεντρισμό του μέσα σε ένα κράτος που φορολογεί τον Έλληνα από την γέννησή του κιόλας.

Η Ελλάς έχει γνωρίσει κι άλλες φορές φτώχια. Έζησε όμως χάρη στις αξίες της, στην αγάπη για την ανάσταση νέας ζωής, για την ασχολία με την γη και την ομορφιά τής συνύπαρξης με την φύση. Ο αληθινός Έλλην γίνεται ένα με το περιβάλλον του. Ρουφάει τούς χυμούς τής γης, την δαμάζει και εκείνη με την σειρά της τον θρέφει. Την κάμει σπίτι του, αποθήκη τροφίμων, σιτοβολώνα και κάστρο ταυτόχρονα. Να γίνουμε εργάτες και φρουροί ταυτόχρονα τής πατρογονικής μας γης. Να ταυτιστούμε με την αναζωογόνησή της. Να την κάνουμε κατά δική μας. Να επιστρέψουμε στις ρίζες μας.

Το Εθνικοκοινωνικό μας Κίνημα στηρίζει την ανάπτυξη τής Πατρίδος στον εργάτη και τον νεολαίο. Και ακόμη εκκινεί την δύναμη τής Φυλής μας με το στενό δέσιμο τής νεολαίας με την φύση. Να μάθει ο Έλληνας να παράγει με τα χέρια του το ψωμί του από την αρχή. Να αναπτύξει το οικολογικό του ενδιαφέρον όχι ως πολιτική εκμετάλλευση αλλά ως αυτοσυντηρησία. Να γίνει συνείδηση στον λαό μας ότι η ζωή του εξασφαλίζεται μονάχα όταν ολάκερη η εθνική επικράτεια, από τις πόλεις έως και τα πιο μακρινά χωριά και νησιά, σφύζουν από ελληνικές οικογένειες και ελληνόπουλα κατά την ίδια αναλογία, όταν κάθε μέτρο ελληνικής γης κατακλύζεται από ζωή και υποδομές καθάρια ελληνικές.

Το καθεστώς τού εθνικού κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά και το αντίστοιχο τού Γεώργιου Παπαδόπουλου φρόντισαν να οργανώσουν τα ελληνικά νιάτα με σκοπό να τούς εμφυσήσουν τα Ιδανικά τής Φυλής μας. Να δοθεί εθνική αυτογνωσία. Να δεθούν με την Πίστη των Πατέρων τους. Να αγαπήσουν την φύση που τούς περιβάλλει και να αποκτήσουν την ικανότητα να συντηρηθούν στην αγκάλη της. Να νιώσουν επιπλέον πως πάνω από το χρήμα είναι ο αιμάτινος δεσμός των γεννημάτων σου, ο καρπός τής όμαιμης φυλετικής κοινότητας, η οικογένεια. Και πως η γη είναι δική σου μονάχα όταν την ποτίζεις με τον ιδρώτα σου.

Να συγκρατήσουμε λοιπόν τον Έλληνα στον γενέθλιο τόπο του. Να φέρουμε πίσω τα δυνατά μυαλά που φρόντισαν οι προδότες τού ψευτορωμέϊκου να στρέψουν στο εξωτερικό. Να κάτσουμε στον τόπο μας και να πολεμήσουμε για να τον κάνουμε δικό μας. Η δύναμή μας είναι το αίμα που ρέει στις φλέβες μας. Αυξάνεσθαι και πληθύνεσθε. Και ξεχερσώστε από τα θεμέλια τούς δαίμονες τής Φυλής. Πλάστε περισσότερους και ανθεκτικότερους Έλληνες. Κάντε την γη σας κάστρο και καλλιεργείστε την μεγαλώνοντας την έκτασή της. Εργάτες και εξουσιαστές τής Πατρίδος. Μονάχα έτσι φτιάχνεται Ελλάς.