Ποιος δεν θυμάται τόσο την πρόταση του Ζουράρι να φοιτήσουν τα
«προσφυγόπουλα» σε ειδικά τμήματα ιδιωτικών σχολείων, όσο και τις
αντιδράσεις στο άκουσμά της; Η «Καθημερινή» της Κυριακής επανέρχεται στο
θέμα και με τίτλο «Προσφυγόπουλα και στα ιδιωτικά», αφού θεωρεί ότι η
πρόταση του Ζουράρι «δεν είναι για πέταμα», καθώς «η συγκεκριμένη άποψη
έχει λογική», τάσσεται υπέρ της πρότασής του και θεωρώντας ότι «Στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, έχει μεγάλη ανάγκη παραδειγμάτων και συμβολισμών», αφού επιχειρεί να κάνει μια ιστορική διαδρομή, καταλήγει ως εξής:
«Η έννοια ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι ότι όταν τα ιδιωτικά σχολεία που φοιτούν τα παιδιά των ταγών της κοινωνίας μας δέχονται, έστω και κατόπιν πίεσης, προσφυγόπουλα στους χώρους τους...
εξασθενούν οι αντιδράσεις που εκδηλώνονται σα αντίστοιχα δημόσια σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Είτε αυτές προέρχονται από άγνοια και αδικαιολόγητους φόβους είτε γιατί αναδεικνύεται ο ρατσισμός που υπήρχε ως τώρα ανομολόγητος και σε λανθάνουσα μορφή σε πολλούς Έλληνες. Επιπλέον και εξίσου σημαντικό, υπονομεύεται ένα πεδίο δράσης της Χ.Α. Αντίθετα, δίνεται μια ευκαιρία στις τάξεις των ταγών να δείξουν ότι μοιράζονται (ανέξοδα και χωρίς ρίσκο πάντως) τα βάρη και τις ευθύνες που φορτώθηκε η κοινωνία στο σύνολό της, χωρίς δική της υπαιτιότητα, με το προσφυγικό-μεταναστευτικό κύμα. Έτσι λειτουργούν τα παραδείγματα και οι συμβολισμοί.
Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να υπάρξουν έντονες αντιδράσεις από κοινωνικές τάξεις που αντιμετωπίζουν το προσφυγικό από απόσταση, στην περίπτωση που η κυβέρνηση τολμήσει το εγχείρημα. Κάτι τέτοιο θα ήταν βεβαίως αποκαρδιωτικό και ταυτόχρονα επιβεβαιωτικό της παρακμής στην οποία βρίσκεται η χώρα. Από την άλλη πλευρά, είναι φορές που οι κυβερνήσεις πρέπει να αποδεικνύουν ότι βρίσκονται επάξια στην εξουσία.»
Το «ζουμί» της επιχειρηματολογίας του αρθρογράφου της εφημερίδας έγκειται στην προσπάθεια «υπονόμευσης» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, καθώς θεωρεί ότι μια ενέργεια αποδοχής των «προσφυγόπουλων» θα σταματήσει την ροή των ασθενέστερων οικονομικά συμπατριωτών μας, οι οποίοι μένουν στις λαϊκές και υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας και άλλων περιοχών, προς το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών.
Είναι φανερή η αγωνία και το ενδιαφέρον του συστημικού δημοσιογράφου για την δημιουργία μιας κατάστασης η οποία θα λειτουργήσει ως ανάχωμα στην ολοένα και πιο ευρεία απήχηση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Μόνο που είναι προορισμένη η πρότασή του αυτή να πάει στα αζήτητα. Ακριβώς επειδή οι «ταγοί της κοινωνίας μας», οι οποίοι δήθεν κόπτονται για την «δωρεάν και δημόσια παιδεία», αλλά στέλνουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία συγκεκριμένων εύπορων οικονομικά και με κοινωνική γαλήνη περιοχών, δεν έχουν κανένα σκοπό να νιώσουν οι ίδιοι την χαρά της «αλληλεγγύης» και του «καλώς ορίσατε πρόσφυγες» στις δικές του περιοχές.
Η «συμπαράσταση» τους στα «προσφυγόπουλα» γινόταν και συνεχίζεται να γίνεται μόνο σε συμβολικό και όχι υλικό και χειροπιαστό επίπεδο, με την απόσταση ασφαλείας απ’ αυτά να είναι πάντοτε υπαρκτή όσο και μεγάλη. Οι πολιτικές και κοινωνικές ελίτ, που με υπεροπτικό ύφος χιλίων καρδιναλίων κοιτούν αφ’ υψηλού τις νόμιμες και πάνω απ’ όλα έντιμες διαμαρτυρίες των απλών ανθρώπων στο Πέραμα, το Κερατσίνι και άλλες περιοχές της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας για την υποχρεωτική συγκατοίκηση και συμφοίτηση των παιδιών τους με τα «προσφυγόπουλα», δεν έχουν κανέναν σκοπό να πειραματιστούν με τα δικά τους παιδιά. Έτσι, είναι ολοφάνερο ότι θα απογοητεύσουν τον αρθρογράφο της «Καθημερινής» που τους καλεί να κάνουν το μεγάλο βήμα, γιατί με αυτόν τον τρόπο «λειτουργούν τα παραδείγματα και οι συμβολισμοί».
Ακριβώς επειδή «αντιμετωπίζουν το προσφυγικό από απόσταση», έχουν πλήρη άγνοια του τι συμβαίνει στις περιοχές όπου με το ζόρι προσπαθούν να επιβάλλουν στους γονείς. Μπορούν ανέμελα, ανεύθυνα και ανέξοδα να κατηγορούν ως «ρατσιστές» τους γονείς, αλλά οι ίδιοι δεν πρόκειται να πράξουν το παραμικρό για να νιώσουν άμεσα την «αγάπη» και την «ευγνωμοσύνη» των «προσφυγόπουλων», με το να γίνουν αυτά συμμαθητές των δικών τους παιδιών. Μπορεί να θεωρούν τους Έλληνες των λαϊκών συνοικιών ως «κορόιδα», αλλά οι ίδιοι δεν είναι…
Είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι αν δεχόντουσαν τα «προσφυγόπουλα» στις από κάθε άποψη εύρωστες συνοικίες τους θα υπήρχαν «έντονες αντιδράσεις» ακριβώς από αυτούς που «αντιμετωπίζουν το προσφυγικό από απόσταση». Δηλαδή, τους «αλληλέγγυους», τους «αντιρατσιστές» και τους «ανθρωπιστές». Να θυμίσουμε ότι στο παρελθόν ο γνωστός δημοσιογράφος εθνομηδενιστής Τρίμης, σε μια στιγμιαία έκλαμψη σωστής και σοβαρής σκέψης, είχε την φαεινή ιδέα να προτείνει οι «αλληλέγγυοι» να φροντίσουν να δώσουν οι ίδιοι το καλό παράδειγμα και να φιλοξενήσουν τους «πρόσφυγες» στα σπίτια τους.
Η μη επαναφορά του Τρίμη στο συγκεκριμένο ζήτημα φανερώνει την κατάληξη-φιάσκο της πρότασης του και μας κάνει να σκεφτόμαστε τα «γαλλικά» που θα του απηυθύναν διάφοροι άλλοι «ανθρωπιστές για την τόσο…τρομακτική γι’ αυτούς ιδέα του. Όπως λέει και το γνωστό σύνθημα: «αντιρατσιστές» είστε…υποκριτές!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
«Η έννοια ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι ότι όταν τα ιδιωτικά σχολεία που φοιτούν τα παιδιά των ταγών της κοινωνίας μας δέχονται, έστω και κατόπιν πίεσης, προσφυγόπουλα στους χώρους τους...
εξασθενούν οι αντιδράσεις που εκδηλώνονται σα αντίστοιχα δημόσια σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Είτε αυτές προέρχονται από άγνοια και αδικαιολόγητους φόβους είτε γιατί αναδεικνύεται ο ρατσισμός που υπήρχε ως τώρα ανομολόγητος και σε λανθάνουσα μορφή σε πολλούς Έλληνες. Επιπλέον και εξίσου σημαντικό, υπονομεύεται ένα πεδίο δράσης της Χ.Α. Αντίθετα, δίνεται μια ευκαιρία στις τάξεις των ταγών να δείξουν ότι μοιράζονται (ανέξοδα και χωρίς ρίσκο πάντως) τα βάρη και τις ευθύνες που φορτώθηκε η κοινωνία στο σύνολό της, χωρίς δική της υπαιτιότητα, με το προσφυγικό-μεταναστευτικό κύμα. Έτσι λειτουργούν τα παραδείγματα και οι συμβολισμοί.
Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να υπάρξουν έντονες αντιδράσεις από κοινωνικές τάξεις που αντιμετωπίζουν το προσφυγικό από απόσταση, στην περίπτωση που η κυβέρνηση τολμήσει το εγχείρημα. Κάτι τέτοιο θα ήταν βεβαίως αποκαρδιωτικό και ταυτόχρονα επιβεβαιωτικό της παρακμής στην οποία βρίσκεται η χώρα. Από την άλλη πλευρά, είναι φορές που οι κυβερνήσεις πρέπει να αποδεικνύουν ότι βρίσκονται επάξια στην εξουσία.»
Το «ζουμί» της επιχειρηματολογίας του αρθρογράφου της εφημερίδας έγκειται στην προσπάθεια «υπονόμευσης» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, καθώς θεωρεί ότι μια ενέργεια αποδοχής των «προσφυγόπουλων» θα σταματήσει την ροή των ασθενέστερων οικονομικά συμπατριωτών μας, οι οποίοι μένουν στις λαϊκές και υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας και άλλων περιοχών, προς το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών.
Είναι φανερή η αγωνία και το ενδιαφέρον του συστημικού δημοσιογράφου για την δημιουργία μιας κατάστασης η οποία θα λειτουργήσει ως ανάχωμα στην ολοένα και πιο ευρεία απήχηση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Μόνο που είναι προορισμένη η πρότασή του αυτή να πάει στα αζήτητα. Ακριβώς επειδή οι «ταγοί της κοινωνίας μας», οι οποίοι δήθεν κόπτονται για την «δωρεάν και δημόσια παιδεία», αλλά στέλνουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία συγκεκριμένων εύπορων οικονομικά και με κοινωνική γαλήνη περιοχών, δεν έχουν κανένα σκοπό να νιώσουν οι ίδιοι την χαρά της «αλληλεγγύης» και του «καλώς ορίσατε πρόσφυγες» στις δικές του περιοχές.
Η «συμπαράσταση» τους στα «προσφυγόπουλα» γινόταν και συνεχίζεται να γίνεται μόνο σε συμβολικό και όχι υλικό και χειροπιαστό επίπεδο, με την απόσταση ασφαλείας απ’ αυτά να είναι πάντοτε υπαρκτή όσο και μεγάλη. Οι πολιτικές και κοινωνικές ελίτ, που με υπεροπτικό ύφος χιλίων καρδιναλίων κοιτούν αφ’ υψηλού τις νόμιμες και πάνω απ’ όλα έντιμες διαμαρτυρίες των απλών ανθρώπων στο Πέραμα, το Κερατσίνι και άλλες περιοχές της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας για την υποχρεωτική συγκατοίκηση και συμφοίτηση των παιδιών τους με τα «προσφυγόπουλα», δεν έχουν κανέναν σκοπό να πειραματιστούν με τα δικά τους παιδιά. Έτσι, είναι ολοφάνερο ότι θα απογοητεύσουν τον αρθρογράφο της «Καθημερινής» που τους καλεί να κάνουν το μεγάλο βήμα, γιατί με αυτόν τον τρόπο «λειτουργούν τα παραδείγματα και οι συμβολισμοί».
Ακριβώς επειδή «αντιμετωπίζουν το προσφυγικό από απόσταση», έχουν πλήρη άγνοια του τι συμβαίνει στις περιοχές όπου με το ζόρι προσπαθούν να επιβάλλουν στους γονείς. Μπορούν ανέμελα, ανεύθυνα και ανέξοδα να κατηγορούν ως «ρατσιστές» τους γονείς, αλλά οι ίδιοι δεν πρόκειται να πράξουν το παραμικρό για να νιώσουν άμεσα την «αγάπη» και την «ευγνωμοσύνη» των «προσφυγόπουλων», με το να γίνουν αυτά συμμαθητές των δικών τους παιδιών. Μπορεί να θεωρούν τους Έλληνες των λαϊκών συνοικιών ως «κορόιδα», αλλά οι ίδιοι δεν είναι…
Είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι αν δεχόντουσαν τα «προσφυγόπουλα» στις από κάθε άποψη εύρωστες συνοικίες τους θα υπήρχαν «έντονες αντιδράσεις» ακριβώς από αυτούς που «αντιμετωπίζουν το προσφυγικό από απόσταση». Δηλαδή, τους «αλληλέγγυους», τους «αντιρατσιστές» και τους «ανθρωπιστές». Να θυμίσουμε ότι στο παρελθόν ο γνωστός δημοσιογράφος εθνομηδενιστής Τρίμης, σε μια στιγμιαία έκλαμψη σωστής και σοβαρής σκέψης, είχε την φαεινή ιδέα να προτείνει οι «αλληλέγγυοι» να φροντίσουν να δώσουν οι ίδιοι το καλό παράδειγμα και να φιλοξενήσουν τους «πρόσφυγες» στα σπίτια τους.
Η μη επαναφορά του Τρίμη στο συγκεκριμένο ζήτημα φανερώνει την κατάληξη-φιάσκο της πρότασης του και μας κάνει να σκεφτόμαστε τα «γαλλικά» που θα του απηυθύναν διάφοροι άλλοι «ανθρωπιστές για την τόσο…τρομακτική γι’ αυτούς ιδέα του. Όπως λέει και το γνωστό σύνθημα: «αντιρατσιστές» είστε…υποκριτές!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών