Διαβάστε την συγκλονιστική ομιλία του απόψε στον ΟΛΠ, σε λίγο τα σχόλια μας. Ήδη ακούμε “τριγμούς” σε κάποιους υπονόμους (από κάποιους “υπονομευτές” της ενημέρωσης που προσπαθούν να κρυφτούν).

Φίλες και Φίλοι

Πειραιώτισσες και Πειραιώτες

Γεννήθηκα πριν από 58 χρόνια πάνω σε ένα βράχο

στο άκρο του Ταινάρου,

στα Κορογονιάνικα της Λάγιας.

Σε μια μανιάτικη οικογένεια με 11 παιδιά.

Το Γιώργο, τον Τάκη………….

Ο Πατέρας μου...
ο Γιάννης Μιχαλολιάκος και η μάνα μου η Θεοδώρα, το γένος Γιατράκου.

δούλευαν από το πρωί ασταμάτητα

για να μη λείψουν τα απαραίτητα από την οικογένεια.

Και η δουλειά τους ήταν αγώνας τιτάνιος.

Να περπατήσουν ώρες στο λιοπύρι

ή στον παγωμένο άνεμο του   Ταινάρου

-που δεν αντέχει τίποτα μπροστά του-

να ημερέψουν το βράχο,

να κουβαλήσουν νερό,

να σπείρουν και να θερίσουν,

να μαζέψουν τις ελιές ….

να περιποιηθούν τα ζωντανά.

Και όλα αυτά αγόγγυστα

και με πνεύμα ότι όλα αυτά δεν αρκούν.

Δεν αρκεί να φροντίζεις τη φαμελιά σου.

Υπάρχει και ο διπλανός Άνθρωπος,

υπάρχει και ο πιο φτωχός από σένα.

Υπάρχει και η χήρα

και ο άρρωστος και το ορφανό.

Υπάρχει και η Πατρίδα.

Υπάρχουν και οικογένειες που έδωσαν παιδιά στην Πατρίδα.

Στη Μικρασία, στο Σαγγάριο, στην Πίνδο, στο Καλπάκι,  το Τεπελένι, στην Κύπρο μας και στα Ίμια.

Χρωστάμε και σ’αυτούς.

Φίλες και Φίλοι

Έβγαλα το σχολείο περπατώντας  2 ώρες να πάω και 2 ώρες  να γυρίσω ,

τρώγοντας στο διάλειμμα ότι μας είχε ετοιμάσει η μάνα μας

και επιστρέφαμε το βράδυ σπίτι,

όταν δεν είχαμε αναλάβει κάποια δουλειά,

χωρίς  μερικές φορές να βρίσκουμε εκεί τους γονείς μας.

Τους βοηθούσαμε κι εμείς,

όχι μόνο συνέχεια