Ψηφιακοί δούλοι

Οι νέες εταιρίες που δημιούργησαν τη μεγαλύτερη οικονομική αξία τα τελευταία χρόνια, είναι οι διαδικτυακές. Εταιρίες όπως οι Facebook, Google, κλπ. Δημιούργησαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια  σε αγοραστική αξία, και άλλα τόσα σε κέρδη. Μπράβο τους. Αλλά κρίμα για όλους εμάς.
Γιατί; Αν αυτές οι επιχειρήσεις αντιπροσωπεύουν τη πιο κερδοφόρα νέα βιομηχανία του 21^ου αιώνα, τότε που είναι όλες οι θέσεις εργασίας που θα προσφέρουν απασχόληση και ευημερία σε εκατομμύρια ανθρώπους σήμερα αλλά και στο μέλλον; Δεν υπάρχουν. Στη πραγματικότητα,
αυτές οι επιχειρήσεις δημιουργούν ελάχιστες μόνο θέσεις εργασίας.
Το πιο λυπηρό είναι πως οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούν εκατομμύρια ανθρώπων, κυρίους νέους σε ηλικία, άνεργους και υποαπασχολούμενους. Οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται για τις επιχειρήσεις του διαδικτύου δωρεάν. Χωρίς αμοιβή. Ψάχνουν, καταχωρούν, ταξινομούν, συνδέουν, χτίζουν, κλπ.
Ας δούμε για παράδειγμα το Facebook. Σήμερα η αξία του στην αγορά πλησιάζει τα $25 δισεκατομμύρια. Θα μπορούσαμε όμως να πούμε πως ο λόγος για τον οποίο η εταιρία είναι τόσο κερδοφόρα και τόσο πολύτιμη είναι οι 100.000 υπερχρήστες της, που αποτελούν μέρος του συνολικού αριθμού των 500 περίπου εκατομμυρίων απλών χρηστών της. Αυτοί οι superusers είναι που γεννάνε τον πυρήνα του περιεχομένου που αποτελεί τη σπονδυλική στήλη του εργαλείου Facebook. Η αφοσίωσή τους, η συνδεσιμότητα τους, και η τακτική τους συμβολή, είναι  τα στοιχεία που αναπτύσσουν διαρκώς το Facebook. Όλοι αυτοί είναι που αποτελούν το υλικό, την εργασία, και το τελικό προϊόν της γραμμής συναρμολόγησης του Facebook. Και παρόλα αυτά, δεν πληρώνονται. Δεν παράγουν πλούτο ούτε για τον εαυτό τους αλλά ούτε και για την οικογένειά τους.
Για πόσο πλούτο μιλάμε; Αν αποδίδαμε τα 4/5 της αξίας που δημιουργούν, στους superusers του Facebook (το ίδιο ισχύει και για τη Google), τότε θα αντιστοιχούσαν $200.000 για τον καθένα. Και όμως δεν κερδίζουν ούτε σεντ. Αν το δούμε φιλοσοφικά, κινδυνεύουμε όλοι. Αν όλες οι επιχειρήσεις του μέλλοντος βασίζονται στην εργασία ψηφιακών δούλων, τότε πάμε κατά διαόλου. Αυτό όμως μπορεί να διορθωθεί. Είναι δυνατό να φτιαχτούν εργαλεία και εταιρίες που θα τα διαχειρίζονται, με τρόπο που να ανταμείβονται αυτοί που κάνουν και τη περισσότερη δουλειά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το επιδιώξουμε.
Σημ: Να μη μπερδεύουμε τα παραπάνω, με τη παρακολούθηση της τηλεόρασης. Αυτή είναι μια παθητική διαδικασία. Οι τηλεθεατές δεν δημιουργούν, δεν παράγουν, και δεν πλασάρουν το τηλεοπτικό περιεχόμενο που παρακολουθούν. Απλά το εισπράττουν.
S.A.
(Global Guerillas, globalguerrillas.typepad.com)
antinews