Η Αθάνατη Πατάτα

Τελευταία έχει κυκλοφορήσει στο σινεμά η γνωστή και μη εξαιρετέα πια ταινία «Αθάνατοι». Καθώς τα κινηματογραφικά δρώμενα τρέχουν φέτος, δεν πρόλαβα να την σχολιάσω πριν βγει και αντελήφθην ότι δυστυχώς πολλοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες έσπευσαν να την παρακολουθήσουν, προς μεγάλη τους απογοήτευση. Για να μην κάνουν κι άλλοι το λάθος λοιπόν, ας μιλήσουμε για Χολιγουντιανές πατάτες. Τι συμβαίνει όταν ένας Ινδός σκηνοθέτης συναντιέται με δύο Έλληνες σεναριογράφους; Αυτό! Η ταινία είναι...

το λιγότερο κιτς και βλακώδης ως προς την σύλληψή της.
Ο θεατής παρακολουθεί τους αρχαίους μας προγόνους να παρουσιάζονται ντυμένοι με ινδικά και περσικά κοστούμια, οι αρχαιοελληνικοί μύθοι έχουν μπλέξει τα μπούτια τους και το αίμα ρέει άφθονο. Ο Θησέας εδώ παρουσιάζεται ως χωρικός, η Φαίδρα ως μάντισσα, ενώ δίπλα τους παρελαύνει κι ένα ποικιλόχρωμο τσίρκο από χαρακτήρες που συμπεριφέρονται αλλοπρόσαλλα. Ο σκηνοθέτης δεν διστάζει να δηλώσει θρασύτατα πως εμπνεύστηκε από τους πίνακες του Caravaggio (!) και το αποτέλεσμα είναι απλά τραγικό. Όσοι περιμένετε να δείτε ένα έπος βασισμένο πάνω στην ελληνική μυθολογία θα λάβετε την ίδια ή και μεγαλύτερη απογοήτευση από αυτήν που λάβατε κάποτε με την αλήστου μνήμης «Τροία». Όσοι πάλι έχετε μαζοχιστικές τάσεις ή έστω και την παραμικρή αμφιβολία, πηγαίνετε να παρακολουθήσετε την ταινία. Οι μεν θα ικανοποιηθήτε πλήρως, οι δε θα σταματήσετε να έχετε αμφιβολίες! Καλού κακού, πάρτε μαζί κι ένα μαξιλαράκι λαιμού για ευχάριστο ύπνο στα αεροπλάνα, για να κοιμηθείτε άνετα!

 Μάρω Δαγρέ