ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΩΡΑ, ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΣΥΝΟΜΩΤΕΙ ΠΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΘΕΣΕΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.

Ειλικρινά πρώτη φορά στα χρονικά αυτής της Χώρας, ο θεσμός της δικαιοσύνης, καθώς και οι διαδικασίες της έχουν εξευτελιστεί σε τέτοιο βαθμό.

Πρώτη φορά αναίσχυντα και προκλητικά εξελίσσεται μια κολοσσιαία σκευωρία, εις βάρος ενός νομίμου κοινοβουλευτικού κόμματος, όχι πλέον βάσει χαλκευμένων κατηγοριών και συκοφαντιών, οι οποίες ήδη κατερρίφθησαν ως μη αποδειχθείσες, γελοιοποιώντας και εκθέτοντας την αξιοπιστία των εναγόντων, αλλά βάσει νομικά αδόκιμων.

Έτσι λοιπόν οι......

ακάματες ανακρίτριες κυρίες Κλάπα και Δημητροπούλου σχημάτισαν νέα δικογραφία για αρχαιοκαπηλία  αγαλματιδιών και κοσμημάτων της Ελληνιστικής περιόδου, με αφορμή ένα στικάκι που βρήκαν στον υπολογιστή κατηγορουμένου στην υπόθεση Φύσσα και Χρυσής Αυγής. Στα αρχεία του υπολογιστή του εντοπίστηκαν αγαλματίδια και κοσμήματα τα οποία εκτιμώνται ως ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας και αναζητείται η προέλευσή τους προκειμένου να εντοπιστεί από ποια συλλογή λείπουν ή, ενδεχομένως, και από ποιο μουσείο. Αρχικά εκτιμάται ότι ανήκουν στην ελληνιστική περίοδο, χωρίς να αποκλείεται και παλαιότερη προέλευσή τους. O ίδιος o κατηγορούμενος είπε πως στικάκι δεν είναι δικό του, όπως δεν είναι δικά του ούτε τα αντικείμενα που απεικονίζονται. Από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία έχει συνταχθεί έκθεση πραγματογνωμοσύνης, η οποία καταγράφει τις κατ’ αρχήν εκτιμήσεις των ειδικών ενώ τα είδαν και ειδικοί αρχαιολόγοι.

Και εδώ θέτουμε δυο ερωτήματα.

Πρώτον από πότε η αρχαιοκαπηλία θεωρείται αδίκημα που εμπίπτει στα περί τρομοκρατίας και εμπλέκεται η Αντιτρομοκρατική;

Δεύτερον από πότε χαρακτηρίζεται αρχαιοκαπηλία, η κατοχή ηλεκτρονικού αρχείου με αρχαία αγαλματίδια και κοσμήματα;

Τότε με αυτή την λογική μπορεί και ο γράφων να κατηγορηθεί για κλοπή έργων τέχνης, και να προσαχθεί ενώπιον των φιλτάτων ανακριτριών, επειδή στην οικία μου έχω ένα αντίγραφο της δημιουργίας του Σαλβαντόρ Νταλί, «Οι πειρασμοί του Αγίου Αντωνίου»  του οποίου το πρωτότυπο φυλάσσεται στο  Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών Βελγίου, στις Βρυξέλλες.

Και για να κάνουμε τον δικηγόρο του διαβόλου, ας δεχτούμε πως το στικάκι ανήκε στον συλληφθέντα –παρόλο που το αρνείται- και ότι η κατοχή του αποτελεί κολάσιμο αδίκημα. Στην Ελλάδα του Σαμαρά και η απλή κατοχή ηλεκτρονικού υλικού που απεικονίζει αρχαία αντικείμενα από κάποιους ανθρώπους, αποτελεί έγκλημα. Τι σχέση όμως έχει αυτό με την Χρυσή Αυγή και με την δολοφονία Φύσσα;

Κάτω από ποιο γνώμονα εμπλέκεται μια προσωπική υπόθεση αυθαίρετης ποινικοποίησης κατοχής ηλεκτρονικού υλικού (δηλαδή εδώ πλέον συγκρατιόμαστε για να μην γελάσουμε) με ένα κοινοβουλευτικό κόμμα και με μια δολοφονία, ώστε να ενταχθούν στην αυτή δικογραφία.

Ίσως πρέπει να αρχίσουμε πλέον να φοβόμαστε ότι στην επόμενη έρευνα σε οικία μέλους, ή στελέχους του Κινήματός μας, ως καταδικαστικό στοιχείο για την σύνταξη δικογραφίας θα αποτελέσει και η κατοχή μαγειρικών σκευών.

Ας θυμηθούμε την υπόθεση του Ιρλανδού Τζέρυ Κόνλον που το 1970 καταδικάστηκε αδίκως, για την τοποθέτηση από τον IRA βόμβας σε στρατιωτική παμπ στο Λονδίνο με αποτέλεσμα 5 θανάτους και 65 τραυματισμούς. Μαζί με αυτόν συνελήφθησαν ως συνεργοί ο πατέρας του οι θείοι του, τα ανήλικα ξαδέλφια του και κάποιοι φίλοι του.

Ήταν μια σκευωρία που μεθοδεύτηκε στήθηκε και εκτελέσθηκε από την Βρετανική αντιτρομοκρατική υπηρεσία λόγω της επιτακτικής ανάγκης «ανεύρεσης» ενόχων. Όλοι καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές φυλάκισης και εξέτισαν 15 χρόνια μέχρις ότου μια δικηγόρος ερευνώντας μεθοδικά αποκάλυψε την σκευωρία.   Αξίζει να σημειωθεί ότι η θεία του Κάρολ Ρίτσαρσον καταδικάστηκε με μόνο στοιχείο, τα ίχνη γλυκερίνης που βρέθηκαν κατόπιν εξέτασης στις παλάμες της, τι πιο φυσικό για μια νοικοκυρά και οι διωκτικές αρχές το πρόβαλαν στις δικαστικές ως ίχνη από κατασκευή βόμβας.  Μην εκπλαγούμε λοιπόν αν όπως προαναφέραμε, αύριο μεθαύριο αρχίσουν να συλλαμβάνονται Χρυσαυγίτες για κατοχή μαγειρικών σκευών.

Εδώ αγνοείται η δικογραφία  για κατηγορία χρηματισμού του πρώην υπουργού εσωτερικών κυρίου Μιχελάκη, από τον υποτιθέμενο χρηματοδότη της Χρυσής Αυγής επιχειρηματία κύριο Πάλλη (τουλάχιστον όσον αφορά την κατηγορία επιβεβαιώθηκαν), βόμβες εκατό κιλών εκρήγνυνται στο κέντρο της πρωτεύουσας, οι Μαζιώτηδες και οι Ξηροί φοβερίζουν και απειλούν Θεούς και δαίμονες, το αίμα των δυο δολοφονηθέντων Συναγωνιστών μας είναι ακόμη νωπό, οι δολοφόνοι τους περιφέρονται ελεύθεροι αφού κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να τους αναζητήσει, ροπαλοφόροι μπαίνουν μέσα σε προεκλογικές μας εκδηλώσεις και χτυπάνε πολίτες και υποψηφίους και ο θίασος των φαιδρών και αθλίων πασχίζει από στικάκια να στοιχειοθετήσει κατηγορίες.   

Και εν κατακλείδι ο Άρειος Πάγος πιθανότατα ετοιμάζεται, έναν συνήθη και τυπικό προεκλογικό έλεγχο των καταστατικών των κομμάτων να τον εκμεταλλευτεί με τέτοιο τρόπο ως επιχείρημα, για να θέσει την Χρυσή Αυγή εκτός της εκλογικής διαδικασίας. Και λέμε πιθανότατα γιατί για να πραγματοποιηθεί αυτό πρέπει να βρεθούν αήθεις και ανέντιμοι δικαστικοί που λαμβάνοντας προσωπική ευθύνη να προσυπογράψουν την απαγόρευση συμμετοχής μας στις εκλογές. Επίσης το Α’ τμήμα του Αρείου Πάγου καλείται ν’ αποφασίσει για το αν μπορούν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής που κατηγορούνται για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση να μετάσχουν στις περιφερειακές εκλογές, ενώ μία εβδομάδα αργότερα θα πρέπει να κριθεί το αν η Χρυσή Αυγή και  η Εθνική Αυγή, μπορούν να μετάσχουν στις ευρωεκλογές.

Χωρίς να έχουμε ιδιαίτερες νομικές γνώσεις γνωρίζουμε ότι αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα είναι ότι και καταδικασμένος εγκληματίας μπορεί να συμμετέχει ως υποψήφιος φθάνει η καταδικαστική απόφαση να μην περιλαμβάνει στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Ποιος είναι λοιπόν αυτός που τολμά και θέτει θέμα απόφασης για το αν θα επιτραπεί ή όχι σε υποψηφίους που ακόμη δεν έχουν καν τελεσιδικήσει εις βάρος τους κατηγορίες, να συμμετέχουν στις επερχόμενες εκλογές; 

Ας προσέξουν όμως πολύ καλά, γιατί πάνω απ όλους στέκεται ο μεγάλος Κριτής, ο Ελληνικός Λαός και η εκλογική του ετυμηγορία είτε μετέχουμε στις εκλογές, είτε παρανόμως εμποδιστούμε, θα είναι συντριπτική. Εκτός πλέον και αν καταφύγουν σε νοθεία. Διότι γι αυτούς που αδίστακτα ισοπέδωσαν την δικαιοσύνη, την δημοκρατία και το σύνταγμα, δεν υπάρχει αιδώς και φρένο.