ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Η ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΛΑΣ

Γράφει ο Σπυρίδων Καραχάλιος.

Η ερημοποίηση τής Ελλάδος έχει διανύσει απόσταση μεγάλη και χρόνο βαθύ που έχει όριο πεπερασμένο. Το πλήρωμα τού χρόνου για τον σηκωμό τού Ελληνισμού από τον βαθύ του ύπνο είναι προκαθορισμένο από τον Θεό τον ίδιο. Η Ελλάς ως αποστολική κιβωτός τού Παντοκράτορα θα διώξει τούς αποστάτες τής Φυλής μας και τής Οικουμένης και θα δράξει πάλι στο χέρι το σπαθί τής δικαιοσύνης, όπως συνέβη στον καιρό τού Θεϊκού Απεσταλμένου, τού Μεγίστου των Ελλήνων και των Βασιλιάδων Μεγαλέξανδρου. 

Οι θρασείς που....
βρέθηκαν εμπρός στον Μεγαλέξανδρο για να στήσουν την μολυσμένη και αντίθεη αυτοκρατορία τους πάνω στο θάνατο τής ιστορίας και τού πολιτισμού, αυτές οι έχιδνες θα βρεθούν κάτω από ελληνικό πέλμα. Ο αέναος ιστορικός κύκλος τής Ελληνικής Φυλής μέσα στις φλόγες είναι μια δυνατή απάντηση στους εχθρούς μας και ο βατήρας τής Νέας Αγίας και Μεγάλης Ελλάδος. Και ο πολιτισμός που έχει να λάμψει από τούς αυτοκρατορικούς χρόνους μας, θα σαϊτέψει τα σκοτάδια τής παγκοσμιοποίησης, διαλύοντάς τα με φως ελληνικό.
Η Ελλάς δεν πέθανε ποτέ. Δεν πέθανε ούτε όταν ο Αιώνιος Άνομος Σιωνιστής και Σταυρωτής Χριστού, ο ίδιος που δηλητηρίασε τον Αλέξανδρο, έστειλε τον μέγιστο των Ελλήνων και τούς διαχρονικούς πρώτους τής Φυλής μας σε τάφο. Το έκαμε πάρα πολλές φορές άλλωστε. Στην Αλεξανδρινή, στην Βυζαντινή, στην Επαναστατική Ελλάδα τού Εικοσιένα, στην Επαναστατική Ελλάδα τού 1967, σε όλο το αχανές και αδιάκοπο εύρος τού Ελληνισμού που δεν έχασε ποτέ, όσο κι αν προσπάθησαν βάρβαροι και σαπιορήτορες, την φυλετική του συνέχεια. 
Αυτοί οι δολεροί τύποι που βρίσκονταν απέναντί μας από την αρχή τού κόσμου κιόλας, προσπάθησαν να προσεταιριστούν τον Έλληνα υπό το άνομο σκήπτρο τους. Να τον κάνουν να προσκυνήσει τα προσκυνήματα τής κολάσεως. Να τον δωροδοκήσουν. Να τον στριμώξουν με ξένες κατοχές. Με δικούς τους ψευτορωμιούς στην Αρχή τού Κράτους. Όμως ο Θεός νικάει πάντα τον Διάβολο. Ο Χριστός υποτάσσει πάντα τον Ιούδα. Η ημέρα καταλαμβάνει όσο διάστημα κι αν διανύσει την νύχτα. Και η Παγκοσμιοποίηση θα νικηθεί μονάχα από την Θεόπνευστη Ελληνοποίηση. 
Δεν λησμονούμε τον θάνατο τού Σωκράτη που είχε δει πρώτος τον κίνδυνο από τον Εμποράκο των Εθνών. Δεν λησμονούμε τον αδιευκρίνιστο θάνατο και τον χαμένο τάφο τού Αλέξανδρου που δήθεν πέθανε από τυφώδη πυρετό, για να αποδειχτεί, ανομολόγητα και κρυφά λόγω διεθνούς κατεστημένου, ότι πέθανε από δηλητήριο. Δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος διότι έμεινε Απροσκύνητος, διότι υπήρξε Απόστολος Θεού και Ελλάδος, διότι απόδωσε στον κόσμο το πρώτο φως τού Ανέσπερου Οικουμενικού Ελληνισμού. Δεν λησμονούμε τον Κολοκοτρώνη που επίσης ενόχλησε πολύ τον Εμποράκο και τούς πολιτικάντηδες, εκείνους που πάντα στέκονται εχθροί τού Έλληνα Στρατιώτη και τής Πολεμικής Αρετής, διότι έδειχνε τον δρόμο τού Ελληνισμού προς την Πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη και την καθ’ ημάς Ελληνίδα Ανατολή. 
Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή, στην πίστη και στην γεωπολιτική. Οι ίδιες ενεργειακές ζώνες, οι ίδιες γεωπολιτικές λεωφόροι, τα ίδια πάνσεπτα ιερά, οι ίδιες μυσταγωγικές εστίες που χρόνια θέλει να συλήσει ο παγκοσμιοποιητής τύραννος. Οι Πύλες τού Ελληνισμού βάλλονται πανταχόθεν από τούς απεσταλμένους τού μισέλληνα που πιάνουν τόπο στην βαθιά Ελλάδα με την οποία συνορεύουμε ολόγυρα. Ο έλεγχος τής οικουμένης παραμένει το μέγα σκήπτρο και ο στρατός των σκλάβων που ακολουθεί τον εισβολέα κινείται ενάντια στον ελληνικό στρατό τής ελευθερίας. 
Οι ήττες στις μάχες πολλές. Αλλά ο Ιερός Πόλεμος είναι ένας και αναντικατάστατος. Είναι εδώ, αμείλικτος, έτοιμος να κρίνει τα πόσα βήματα πίσω ή μπροστά θα κάνει η ανθρωπότητα. Η Ελλάς, η Αυτοκρατορία Δικαίου και Φωτός, είναι προορισμένη να υπάρχει μονάχα ως Μεγάλη και Δυνατή Ελλάς. Δυνατή Ελλάς ή καθόλου Ελλάς. Αυτό είναι το μέγα διακύβευμα. Και ο Θρόνος τής Οικουμένης είναι Ελληνικός. 
Το Σημάδι τού Θεού κάμει την εμφάνισή του μέσα από τις γραφές για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά και μέσα από την ανάδειξη τού Βασιλικού Τάφου τής Αμφίπολης. Όποιο σώμα κι αν αναπαύεται στον Τάφο τής Αμφίπολης, τα ερωτηματικά που μπορούν και πρέπει να απαντηθούν είναι υπαρκτά. Η δολοφονία τής γυναίκας τού Μεγαλέξανδρου Ρωξάνης και τού γιου του Αλέξανδρου Δ είναι μια ενέργεια που πρέπει να διερευνηθεί, πέρα από το δολοφονικό χέρι, στις προθέσεις και τούς σχεδιασμούς τού εντολέα που κρύβεται κατά τη γνώμη μου πίσω από τα γνωστά ονόματα. Και φυσικά υπάρχει ο Θρύλος ότι η εύρεση τού Βασιλικού Σώματος τού Μεγαλέξανδρου θα γίνει η απαρχή για τον ερχομό Αληθινών Ελλήνων στην Εξουσία τής Ελλάδος και την ανάσταση τής Φυσικής Ελλάδος. 
Ο Αλέξανδρος υπήρξε πρόδρομος τού Χριστού και χτίστης τού Οικουμενικού Ελληνισμού παράλληλα. Υπήρξε η οδός τού Θεϊκού Θελήματος και τής Αποθέωσης τού Πανανθρώπινου Πολιτισμού. Το συναπάντημα τού Ήθους και τής Ανδρείας στην κορυφή τού κόσμου. Ο εκφραστής τής παγιωμένης ειρήνης δια μέσου τού πολεμικού ατσαλιού που υπέταξε την άνομη αλαζονεία, αυτήν που σήμερα βιώνουμε ως παγκοσμιοποίηση. 
Κι αν τα σκοτάδια βρήκαν δρόμους και ανθρώπους να περάσουν και να σφετεριστούν τα πρωτεία και τα βασιλικά σκήπτρα, έρχεται η ώρα να αποχαιρετήσουν τον κόσμο, κάτω από το πέλμα των Ελλήνων. Βυσσοδομούν οι μισέλληνες στις προσωρινά αλύτρωτες πατρίδες βιάζοντας ελληνικά προσκυνήματα, όπως στην Βόρειο Ήπειρο και την απέναντι ελληνική όχθη τού Αιγαίου. Βιάζουν την κοινωνία και τη δικαιοσύνη για να μπουν οι Έλληνες στα κάτεργα τού νεοταξισμού. 
Αλλά το Ξίφος τής Δικαιοσύνης και τής Ελληνικής Φυλής έχει βγει από το θηκάρι. Το Εθνικό Φρόνημα και η Ακλόνητη Πίστη, το Ελληνικό Αίμα και η Ηγετική Φυσιογνωμία των Ελλήνων θα αποκαταστήσουν την φυσική τάξη πραγμάτων. Η Ελληνική Αυγή τού Ελληνισμού θα υψωθεί με τον πολλαπλασιασμό εθνικής και εδαφικής κυριαρχίας.