Γράφει ο Σ. Παιδάκος
Τις προάλλες
αποφασίστηκε στη βουλή η διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Τα κόμματα πήραν
θέση απέναντι στην πρόταση των δανειστών, κάτι που με μαεστρία
μεταφράζουν αυτή τη στιγμή, ντόπιοι και ξένοι καλοθελητές, ως παραμονή ή
όχι στο ευρώ. Σκόπιμη βέβαια αυτή «μετάφραση», για να μπορέσει να
ολοκληρωθεί το κλίμα εκφοβισμού και προπαγάνδας που ραντίζουν τον
Ελληνικό λαό. Ως και οι ξένοι τιτλούχοι των Βρυξελλών εξέφρασαν τη γνώμη
τους για το τι πρέπει να ψηφίσουμε, πράγμα που όπως όλοι ξέρετε
αποτελεί ευθεία παρέμβαση στα εσωτερικά της Χώρας μας.
Χθες βράδυ ο
πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του συνέντευξης είπε μεταξύ
άλλων: «αν οι ....
εταίροι προτείνουν μία βιώσιμη λύση ακόμη και στο… και
πέντε, εμείς θα είμαστε εδώ.» Τότε ποιος ο λόγος να διεξαχθεί
δημοψήφισμα; Χρειάζεται να μπει σε δίλλημα ο λαός για κάτι που σε ένα
τραπέζι διαπραγματεύσεων θεωρείται δεδομένο; Ψηφίστηκες κ. Τσίπρα για
αντιμνημονιακή πολιτική. Σου πρότειναν «υποτίθεται», μία συμφωνία κακή.
Ποιος ο λόγος λοιπόν να το θέσεις αυτό στη κρίση του λαού ; μήπως για να
δεχτείς πιο εύκολα τη «βιώσιμη λύση» που θα σου προτείνουν; Είδωμεν.
Πέρα από
τους πολιτικούς, συγχορδία προπαγάνδας είχαμε σήμερα και από τον
καθεστωτικό τύπο. Στην έκτακτη έκδοση της «Καθημερινής»,29-6-015, σε όλα
τα άρθρα του σημερινού της φύλλου γίνεται και μία ανάλυση για τα «καλά»
που μας περιμένουν, αν πούμε «ναι». Πάρτε μία γεύση από το άρθρο του κ.
Παγουλάτου: «Το ΝΑΙ λοιπόν το ξέρουμε: ένα πρόγραμμα με θυσίες,
πειθαρχία, υψηλούς φόρους, μείωση ορισμένων συντάξεων, δύσκολες
μεταρρυθμίσεις. Που θα μας κρατήσει όμως στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, με τις
τράπεζες ξανά ανοιχτές, με τις αποταμιεύσεις του κόσμου ασφαλείς. Με
βεβαιότητα ανάκαμψης, σε μια Ευρώπη που αναπτύσσεται ξανά, δημιουργώντας
πλήθος θέσεων εργασίας. Με την πολιτική μηδενικών επιτοκίων της ΕΚΤ να
βρέχει φτηνό χρήμα. Με την αλληλεγγύη των εταίρων, με τα 35 δισ. του
πακέτου Γιουνκέρ που θα ξαναβάλουν μπροστά την οικονομία. Με βέβαιη την
ελάφρυνση του χρέους μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Με την Ελλάδα
στη μεγάλη και ισχυρή ευρωπαϊκή οικογένεια.»
Ο εν λόγω
αρθρογράφος είναι καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο του
Πειραιά. Τις άνω των δέκα χιλιάδων αυτοχείρων Ελλήνων τις ονομάζει
θυσίες με τη γενική έννοια του όρου.
Τις οριζόντιες περικοπές των συντάξεων, τις ονομάζει μείωση ορισμένων συντάξεων
Τις ανύπαρκτες μεταρρυθμίσεις, τις ονομάζει δύσκολες μεταρρυθμίσεις
Την απόσυρση των καταθέσεων , τις ονομάζει ασφάλεια καταθέσεων
Την απουσία ανάκαμψης, την ονομάζει βεβαιότητα ανάκαμψης
Με την υπογραφή έχουμε εξασφάλιση των 1,5 εκατομμυρίων ανέργων μας, και θα περισσέψουν και θέσεις.
Αφήνει για
το τέλος τα «καλούδια», όπως ότι θα βρέχει φτηνό χρήμα από τις Βρυξέλλες
καθώς και τα δις του Γιουνκέρ για την περιβόητη επανεκκίνηση της
πεθαμένης οικονομίας μας.
Με τέτοια ψέματα προσπαθούν να κοροϊδέψουν για άλλη μία φορά τον δύσμοιρο λαό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών