Τις τελευταίες ημέρες γίνεται πολύς λόγος για την τεράστια ζημιά που προξενεί στον τουρισμό της Χώρας η παρατεταμένη αδιέξοδος στην οποία οδήγησε το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων. Διάφοροι αναλυτές επεξηγούν πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα, επειδή (κατ’ αυτούς) ο τουρισμός αποτελεί «τον κινητήριο μοχλό της οικονομίας», όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζουν.
Για το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, σ’ αυτές τις τόσο κρίσιμες για την Πατρίδα μας στιγμές και στο ανάλογο νεφελώδες σκηνικό, η πρώτη σημαντική κίνηση που αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης για το Έθνος μας είναι η....
εμμονή και η επιμονή στην Εθνική παραγωγή. Όμως, ως στιβαρή, σοβαρή και σταθερή παραγωγή δεν μπορεί να νοηθεί ο τουρισμός. Ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης ήταν ξεκάθαρος πάνω στο θέμα αυτό:
«Το 1% του εθνικού εισοδήματος που προέρχεται από την άνοδο του τουρισμού δεν είναι το ίδιο με το 1% που δίνει μια σύγχρονη εξοπλιστική βιομηχανία».
Αυτή η πολύ σωστή επισήμανση του Κονδύλη, την οποία ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανασύρουμε ως ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στην επιφάνεια, επιτείνει το αίσθημα της θυμηδίας απέναντι στις μεταδιδόμενες σκέψεις ελληνόφωνων πολιτικών, δημοσιογράφων και αναλυτών, που αποφαίνονται με βλοσυρό ύφος για την «βαριά βιομηχανία της Πατρίδας, που είναι ο τουρισμός».
Έτσι, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιβεβαιώνουν τον Κονδύλη στην αρνητικότατη άποψη που είχε (και διατύπωνε σε κάθε ευκαιρία) για την μεταπολιτευτική «ελίτ» των μεταπρατών. Η μεγάλη πρό(σ)κληση για το Ελληνικό Έθνος στα δύσκολα χρόνια που διανύουμε και στα ακόμη πιο δύσκολα που έρχονται είναι η αρχική επιβίωσή του και ο μετέπειτα θρίαμβός του , ως μια ζώσα και κυρίαρχη πραγματικότητα και όχι ως πολυσέλιδη πολύτομη εγγραφή ενδόξου παρελθοντολογικού χαρακτήρα σε εγκυκλοπαίδειες και ιστορικά βιβλία.
Για να κυριαρχήσει, όμως, το σωτήριο και ευτυχές ένστικτο της επιβίωσης, αποτελεί επιτακτική ανάγκη να αποδεσμευτούμε από τις «πολιτικά ορθές» και πνευματικά νωθρές προτάσεις, τις οποίες μας έχει υπαγορεύσει άμεσα ή έμμεσα ο αντίπαλος, όποιος κι αν είναι αυτός. Ο Ελληνισμός, χθες, σήμερα, πάντοτε αυτό το οποίο χρειάζεται είναι μια Ικανή, Άξια και Ηθικά Ακέραιη Ηγεσία, η οποία θα σταθεί με αποφασιστικότητα μπροστά στους εθνικούς κινδύνους που παραμονεύουν και θα σφυρηλατήσει με την σφριγηλή παρουσία της την Λαϊκή Ενότητα.
Επειδή «ουδέν κακόν αμιγές καλού», το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, μέσα από τις συμπληγάδες πέτρες των συνεχιζόμενων δυσκολιών και εμποδίων, θα αφουγκραστεί τον αέρα των αλλαγών που έρχονται για να ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο για την άμεσα μελλοντική Νίκη της Πατρίδας και του Λαού.
Γιώργος Μάστορας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών