Ν. Γ. Μιχαλολιάκος: Με την Ελλάδα στις καρδιές μας δεν μας σταματάει τίποτε!

Από την ομιλία του Γενικού Γραμματέα της Χρυσής Αυγής στην συγκέντρωση των Ιμίων

Ήταν τον Ιανουάριο του 2013 η τελευταία φορά που είχα την τιμή να απευθύνω μήνυμα σε όλους εσάς, σε μία μεγαλειώδη συγκέντρωση, όπως αυτή. Και ήταν η συγκέντρωση αυτή τόσο μεγάλη που τους τρόμαξε κι έτσι έστησαν μια ολόκληρη πολιτική σκευωρία. Μας έβαλαν φυλακή και δολοφόνησαν δυο παλικάρια. Όμως χιλιάδες χέρια αυτή την στιγμή κρατούν Ελληνικές Σημαίες. Λείπουν δύο, που ήταν εκεί τον Ιανουάριο του 2013. Λείπουν δύο παλικάρια από το προσκλητήριό μας που θα ήταν εδώ. Έτσι λοιπόν, προτού τιμήσω τους τρεις γενναίους αξιωματικούς του Πολεμικού μας Ναυτικού και τους νεκρούς ενός ακήρυχτου ελληνοτουρκικού πολέμου που κρατά εδώ χίλια ολόκληρα χρόνια, από τη μάχη του Ματζικέρτ ακόμη, τιμώ αυτούς,...

τον Γιώργο Φουντούλη και τον Μάνο Καπελώνη. Είναι μαζί μας, παρόντες!

20 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Αξίζει τον κόπο, όμως, να πούμε ένα μικρό ιστορικό γι' αυτή την συγκέντρωση που μετρά 20 χρόνια. Η πρώτη έγινε έξω από την Βουλή, την αμέσως επόμενη ημέρα της εθνικής ντροπής των Ιμίων. Και όλοι τότε είχαμε ξενυχτήσει στις τηλεοράσεις, ακούγοντας ότι ο Ελληνικός Στόλος είναι εκεί, ότι η Ελληνική Σημαία είναι πάνω στη βραχονησίδα και ότι περιμένανε σε στρατιωτικές μονάδες να υπερασπιστούν την εθνική τιμή. Δεν έγινε τίποτε και βρεθήκαμε μια χούφτα άντρες και γυναίκες έξω από τη Βουλή και φωνάξαμε: «Προτιμότερος ο πόλεμος από την ταπείνωση». Φωνάξαμε ότι το να κατεβαίνει η Ελληνική Σημαία από εθνικά κυρίαρχο έδαφος, μία λέξη μόνο μπορεί να το περιγράψει: ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Τα χρόνια πέρασαν και κάθε χρόνο εκεί. Όλο και περισσότεροι. Και έτσι ήρθε το 2013, όταν πλέον η Χρυσή Αυγή είχε κατορθώσει να κερδίσει και έδρες μέσα στο κοινοβούλιο, που πραγματικά φοβήθηκαν. Κάνανε, όμως, ένα μεγάλο λάθος. Πιστέψανε ότι θα τρομοκρατήσουν αυτούς που έχουν μέσα στην καρδιά τους την Ελλάδα. Κάνουν λάθος! Η μεγαλύτερη απόδειξη είστε όλοι εσείς, που είστε σήμερα εδώ. Έτσι και φέτος, λοιπόν, αναγγείλαμε 20 ολόκληρες ημέρες πριν ότι θα κάνουμε την συγκέντρωση μπροστά από τη Λέσχη Αξιωματικών. Και βγήκαν κάποιοι προστατευόμενοι αλήτες να πουν ότι δεν θα μας αφήσουν να κάνουμε τη συγκέντρωση αυτή. Και μια χούντα κόκκινη, κάποιοι μπολσεβίκοι αποτυχημένοι αποφάσισαν να απαγορεύσουν την συγκέντρωση αυτή. Τι πέτυχαν; Είμαστε χιλιάδες, δε μπορούν να μας σταματήσουν!

Τραγική ειρωνεία, τις ίδιες μέρες ακριβώς που εμείς ετοιμαζόμασταν γι' αυτή την εκδήλωση, ερχόντουσαν μέσα σε καθεστώς σιωπής, κάτι μικρά ξύλινα κιβώτια από την Κύπρο μας με τα οστά των καταδρομέων, των αξιωματικών και των στρατιωτών που έπεσαν το 1974. Ένας απ΄ αυτούς, ο Συνταγματάρχης του Πυροβολικού Καλμπουρτζής, ο οποίος έπεσε στο Bella Pais με 37 μόνο άνδρες και βρήκανε σ΄ έναν ομαδικό τάφο ένα μικρό κοκαλάκι και το βάλανε σ΄ ένα ξύλινο κουτί με μια Ελληνική Σημαία, αυτοί που παριστάνουν τους κυβερνήτες αυτού του τόπου.

Ας ανάψουν οι δάδες για τις ψυχές των τριών γενναίων των Ιμίων, για την ψυχή του Γιώργου και του Μάνου, για την ψυχή των γενναίων που πολέμησαν στην Κύπρο, στη μάχη της ΕΛΔΥΚ, στη μάχη του Αεροδρομίου. Και ας δώσουμε μια απάντηση, να μαθευτεί παντού, ότι απαγόρευσαν την συγκέντρωση σε εσάς, που κρατάτε τις Ελληνικές Σημαίες για χάρη ποιών; Για χάρη αυτών που καίνε τις Ελληνικές Σημαίες! Ας γνωρίζουν, όμως, ότι η κόκκινη χούντα δεν θα περάσει.

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΑΝΤΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Από την αρχή ακόμη της Επαναστάσεως του 1821 μέχρι το 1922 το Έθνος μας προχωρούσε εμπρός, μέχρι την Αλμυρή Έρημο. Για όσους δεν το ξέρουν το 1922 το τότε Κομμουνιστικό Κόμμα, του οποίου γνήσια συνέχεια είναι τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, έβγαζαν προκηρύξεις και έλεγαν «Εγκαταλείψτε το μέτωπο». Πολλά χρόνια αργότερα, στα 1935, έγραφε η φυλλάδα τους, ο «Ριζοσπάστης», ότι «όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την ήττα στη Μικρασία, μα και την επιδιώξαμε». Αυτοί είναι οι ψευτοπατριώτες της μαρξιστικής αριστεράς, οι οποίοι εγκαλούν εμάς για πατριωτισμό. Ας γνωρίζουν ότι και άλλες φορές προσπάθησαν να πάρουν αυτόν τον τόπο. Δεν θα τα καταφέρουν. Οι Εθνικιστές είναι εδώ. Δεν θα τους αφήσουμε!

Ήταν τότε στην προκυμαία της Σμύρνης, που γινόταν αυτή η ανείπωτη σφαγή, όπου, σύμφωνα με μια ιστορική μαρτυρία, από τη σφαίρα ενός άτακτου από τους Τσέτες έπεσε νεκρός ο σαλπιγκτής του συντάγματος Ευζώνων, ο οποίος σάλπιζε την υποχώρηση. Και έγραψε για την σκηνή αυτή, την ηρωική και τραγική, ο Γεώργιος Αθάνας, ένας μεγάλος εθνικός ποιητής:

«Μην αποκάμεις, σαλπιγκτή, και μη λιγοπιστήσεις,
χιλιάδες νύχτες θα διαβούν, νύχτες σιγής και φρίκης,
μα θάρθη - θάρθη ένα πρωί που εσύ θα τους χτυπήσεις
με την παλιά σου σάλπιγγα τους νέους σκοπούς της νίκης.»

Δε λησμονούμε, δεν ξεχνούμε τις σκλαβωμένες πατρίδες!

ΟΙ ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Προδοτική ήταν πάντα η αριστερά, αλλά ας σταματήσουν επιτέλους να υποκρίνονται και οι πατριδοκάπηλοι της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί ήταν αυτοί που τότε απαιτήσανε να γίνει εξεταστική επιτροπή για τα αίτια της πτώσεως του ελικοπτέρου και μετά από δύο εβδομάδες το πήραν πίσω για… «εθνικούς λόγους». Θέλησαν και αυτοί να συγκαλύψουν το τραγικό γεγονός. Ότι ένα ελικόπτερο του Πολεμικού μας Ναυτικού έπεσε από τις σφαίρες των Τούρκων και ότι δεχτήκαμε να κατέβει η Ελληνική Σημαία από Ελληνικό έδαφος! Τι είναι η Ελληνική Σημαία; Ένα απλό πανί, μας λένε οι “προοδευτικοί”. Όχι! Είναι Καρδιά, είναι Ψυχή, είναι Αίμα, είναι Ιστορία!

Μέσα σε κλίμα τέτοιο, εθνικής ντροπής, αντρώθηκε ένα Κίνημα, η Χρυσή Αυγή. Με το Μακεδονικό, τα Ίμια, με τη λεηλασία του ιδρώτα του Ελληνικού Λαού από το Μνημόνιο, με τη λαίλαπα των λαθρομεταναστών. Όλα αυτά έκαναν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να ξυπνήσουν και να στοιχηθούν πίσω από τα λάβαρα της Χρυσής Αυγής.

Έφτιαξαν ένα μνημείο για τους τρεις γενναίους των Ιμίων, και αντί να το φτιάξουν εκεί που έπρεπε, δηλαδή στα Ίμια, το φτιάξανε στην πλατεία Ρηγίλλης, δίπλα από την Βουλή, δίπλα από το Κολωνάκι. Εκεί όπου ζει η άρχουσα τάξη αυτής της Χώρας. Δεν μας πειράζει καθόλου, που δεν κάνουμε την τελετή προς Τιμήν τους εκεί και την κάνουμε εδώ. Και αν μας απαγορεύσουν αύριο εδώ, θα πάμε πιο πέρα. Κι αν χρειαστεί και στα βουνά ψηλά. Θα τιμούμε τους νεκρούς μας, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας, ό,τι και να κάνουν.”