ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΑ, ΤΙ;

Γράφει ο Σ. Παιδάκος

Προχθές, σε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό πραγματοποιήθηκε μία πολιτική εκπομπή, κάτι βέβαια που το πληροφορήθηκα σήμερα το πρωί από ένα καλό, αλλά αφελή κατά τα άλλα φίλο, μιας και δεν συνηθίζω να παρακολουθώ τέτοιου είδους πολιτικά μασκαριλίκια. Στο εν λόγω λοιπόν τηλεοπτικό  μασκαριλίκι η κ. Μπακογιάννη τάπωσε τον κ. Σκουρλέτη με ρητορικές κορόνες και επιχειρήματα. «Δεν την πάω καθόλου τη σκρ@φ@, αλλά τον ξετίναξε τον Σκουρλέτη», μου είπε ο φίλος μου, αναφερόμενος στην κ. Μπακογιάννη. Οπότε του απαντώ, «Και μετά τι; Τι θα γίνει μετά το ξετίναγμα;», και εκείνος έμεινε να με κοιτά απορημένος.

Συμβαίνει πολλά χρόνια, δεκαετίες θα έλεγα, να....

τονίζεται από πολιτικούς και δημοσιογράφους η ρητορική υπεροχή των πολιτικών προσώπων, όταν τα τελευταία έρχονται σε λεκτική αντιπαράθεση μεταξύ των. Τάπωσε στην βουλή ο Καραμανλής τον Σημίτη. Σκληρό ροκ από τον Μητσοτάκη. Ο Τσίπρας έχασε στα σημεία, ακούμε και βλέπουμε συχνά από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ.  Κάποτε μία ηθοποιός έλαβε, ως δώρο για την ερμηνεία της σε μία κινηματογραφική ταινία, ένα βραβείο Όσκαρ. Μετά την απονομή δήλωσε: «καλά τα βραβεία, αλλά να είχαμε και δουλειά να φάμε, θα ήταν ακόμη καλύτερα». Κάπως έτσι θα απαντούσα στην κ. Μπακογιάννη που τάπωσε τον Σκουρλέτη. Καλά τα λόγια σας, κ. Μπακογιάννη σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά η χαμηλή ποιότητα ζωής των Ελλήνων όπως αυτή περιγράφεται αυτή τη στιγμή, δείχνει ότι οι ρητορικές σας κορόνες ουδέποτε έγιναν πράξη για το καλό του τόπου. Η «ρητορική» υπεροχή ήταν πάντα ένας καλός συντονιστής στα να επιτευχθεί η άνοδος στην εξουσία του εκάστοτε πολιτικού τυχοδιώκτη. Πέρα όμως από τις ρητορικές επιβραβεύσεις υπάρχει έντονη και η δυσοσμία από την πολιτική υποκρισία που απορρέει από τέτοιες πολιτικές συζητήσεις. Κανείς από τα κεντροδεξιά κόμματα δεν θέλει να παραδεχθεί ότι, η συλλογική τους αποτυχία σε επίπεδο κυβερνητικών εφαρμογών, έφερε στην εξουσία την αριστερά. Ο Τσίπρας δεν άνοιξε την πόρτα της βουλής για να κυβερνήσει με το έτσι θέλω. Κάποιοι που μόνο κατ’ επίφαση μπορεί κάποιος να τους ονομάσει πολιτικούς, προλείαιναν το έδαφος για την έλευση της αριστεράς. Και αυτοί οι ίδιοι κόπτονται σήμερα και σκίζουν τα ιμάτια τους για τις αριστερές κυβερνητικές αποφάσεις. Ξαφνικά σήμερα έμαθε η κ. Μπακογιάννη και οι συντρεχόμενοι αυτής για το ποιόν του κομμουνισμού; Δεν ήξερε η κ. Μπακογιάννη ότι οι κομμουνιστές, ανέκαθεν, άλλα λέγουν και άλλα πιστεύουν, και ότι ποτέ δεν πράττουν αυτά που λέγουν αλλά αυτά που πιστεύουν; Απύθμενη η υποκρισία της κ. Μπακογιάννη. Φαίνεται ότι ο μπαμπάς της δεν την ενημέρωσε ποτέ για τον κομμουνιστικό κίνδυνο, και συμπεριφέρονται όλοι σαν το κακό να μας βρήκε αυτόματα.

Οι βρώμικες αυτές πολιτικές τακτικές, εφαρμόζονται κατά κόρον, από τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα που κυβερνούν τον τόπο δεκαετίες τώρα, με αποτέλεσμα τα σημερινά χάλια της Ελλάδος. Βέβαια βρίσκουν και αδύνατους συνειδησιακά πολίτες και κατ’ αυτό τον τρόπο οι πολιτικοί τους «άθλοι» εξυψώνονται ακόμη περισσότερο στα μάτια των αδυνάτων. Είναι χρέος των υγιείς σκεπτόμενων πολιτών να μεριμνήσουν για την ανατροπή αυτών των δεδομένων.