ΓΑΠ: Το ανέκδοτο της ελληνικής ιστορίας

 Του Θύμιου Παπανικολάου
Οι ιστορικοί του μέλλοντος σίγουρα θα καταγράψουν τον ΓΑΠ στα μεγάλα ανέκδοτα της ελληνικής πολιτικής.
Όταν θα συντριβεί (αυτό θα έλθει πολύ γρήγορα) το «τέρας» της πνιγηρής, προπαγανδιστικής μυθολογίας των ΜΜΕ και οι γλοιώδεις δοξολογίες των καθεστωτικών ιερατείων, τότε θα μείνει ο ΓΑΠ γυμνός.
ΤΟΤΕ όλοι θα ανακαλύψουν αυτό το ανέκδοτο της πολιτικής μας.
ΤΟΤΕ όλοι...
θα «γαβγίζουν» για την απίστευτη, ιστορικά πρωτόγνωρη, μωρολογία του κατοχικού μας πρωθυπουργού.
ΤΟΤΕ οι καθεστωτικές ύαινες που σήμερα τον εξωραΐζουν και τον δοξάζουν θα μιλούν για τις «βροντές» της αυθάδους ανοησίας του…
Αλλά και για τις «αστραπές» της ακατάσχετης ψευδολογίας του: Έχει ξεπεράσει σε κυνισμό και μοχθηρία ψευτιάς κάθε ιστορικό προηγούμενο. Φαίνεται ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει ούτε τι λέει, ούτε τι έχει πει. Ξεστομίζει πηχτά κύματα τυποποιημένης ψευτιάς και γλοιώδους συνοχής της…
ΤΟΤΕ όλοι θα μιλούν για τις ανεκδοτολογικές φαιδρότητές του (πολιτικές, γνωστικές και λεκτικές) ΚΑΙ την πολιτική του γελοιογραφία.
ΤΟΤΕ όλοι θα θυμηθούν την εύστοχη διατύπωση του Στάθη που χαρακτήρισε τον ΓΑΠ κακόγουστο και μοναδικό γελοιογράφο του εαυτού του που κόβει το ψωμί των γελοιογράφων…
ΕΧΟΥΜΕ κουραστεί να ασχολούμαστε με αυτό το πολιτικό ανέκδοτο που ακούει στο όνομα ΓΑΠ.
Γράφουμε ξανά γιατί μας ενέπνευσε το εύστοχο σκίτσο από το «Κλασσικοπερίπτωση»
Τα ίδια πάλι παραμύθια μας αράδιαζε στη Θεσσαλονίκη.
Για όλα φταίνε οι προηγούμενοι που δεν κάνανε τις δομικές «μεταρρυθμίσεις».
Πάλι καλά που δεν μας είπε ότι για όλα φταίει ο καπιταλισμός που δεν «μεταρρυθμίστηκε» έγκαιρα σε «σοσιαλισμό» της Νέας Τάξης, της τρόικας και του ΓΑΠ: ΚΑΤΟΧΗ…
Ξέχασε, όμως, ο άμοιρος (το μελλοντικό πτυελοδοχείο των εντολέων αλλά και των σημερινών υπηρετών του), δύο βασικά πράγματα:
α) Αυτοί οι «προηγούμενοι», επί μια εικοσαετία περίπου, ήταν οι ίδιοι που κυβερνούν σήμερα. Και ο σημερινός πρωθυπουργός ΠΑΝΤΑ κοσμούσε το κυβερνητικό επιτελείο…
β) Ξέχασε επίσης ο αμνήμων πρωθυπουργός ότι ο Σημίτης με τα ίδια και απαράλλακτα «επιχειρήματα» προώθησε «ΔΟΜΙΚΕΣ» μεταρρυθμιστικές αλλαγές για να μπούμε στην Ευρώπη.
Και τι ίδιες ΑΚΡΙΒΩΣ υποσχέσεις έδινε: Σφίξτε το ζωνάρι, σκάψτε τον τάφο σας για να μπούμε στην πύλη του παραδείσου: την ΕΕ και το Ευρώ.
Ισοπέδωσε τα πάντα ο Σημίτης, εισήγαγε στρατιές αλλοδαπών για μαύρη εργασία και αντικατάσταση των Ελλήνων (για να πετύχει τα κριτήρια της ΕΕ), δομικές μεταρρυθμίσεις έλεγε και αυτός τις ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ και το στραγγαλισμό των κεκτημένων και πολλά άλλα σαν και αυτά που αραδιάζει και σήμερα ο ΓΑΠ.
Μπήκαμε στον «Παράδεισο», αλλά οι «δομικές μεταρρυθμίσεις» και ο αφανισμός των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων συνεχίστηκε στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας».
Το ίδιο παραμύθι συνέχισε και η νεοδημοκρατική κυβερνητική παρεμβολή…
Και ο «παράδεισος» που ΟΛΟΙ υπόσχονταν δεν ήρθε.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, τα πράγματα όλο και χειροτέρευαν παρά τις σαρωτικές αντιμεταρρυθμίσεις και ΠΑΝΤΑ έρχονταν ΟΛΟ και πιο σκληρά μέτρα στο όνομα των «δομικών μεταρρυθμίσεων»!!!
ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΚΟΛΑΣΗ: Η δικτατορική επιβολή των διεθνών μηχανισμών του χρήματος, οι τρόικες και τα Μνημόνια.
Και τώρα αυτός ο ανεκδιήγητος φαρσέρ πρωθυπουργός, ο νέος Τσολάκογλου, παίζει την ίδια πλάκα που ακούμε χρόνια και χρόνια από τους προγενέστερους, ρίχνοντας τα βάρη στους προγενέστερους!!!
Φαίνεται κρίνει το ελληνικό λαό με το δικό του πήχη: Με το λειψό μυαλό που δίνει η φύση στα ανδρείκελα…
Όλος ο κυβερνητικός θίασος φοράει το ίδιο κουστούμι των ανδρεικέλων και αποτυπώνει τη φιλοσοφία του αλαζόνα υπηρέτη.
Στα λόγια τους και στα πρόσωπά τους απαστράπτει όχι μόνο η κoμπάζουσα ανοησία, αλλά και η διαστροφή των ανδρείκελων οι οποίοι ηδονίζονται να προσβάλλουν βάναυσα τη νοημοσύνη μας και να διατρανώνουν τη βλαβερή βλακεία τους, αλλά και την έσχατη δουλοπρέπειά τους στούς «νταβάδες» τους.
Μέσα σ’ αυτόν τον ηδονισμό της πολιτικής αναπηρίας τους ξεχνούν, βεβαίως, ότι οι αντοχές του νευρικού συστήματος του ελληνικού λαού έχουν και τα όριά τους...
Πηγή