Την περασμένη Παρασκευή έλαβα στις φυλακές Κορυδαλλού το απορριπτικό της προσφυγής που είχα καταθέσει για την άρση της παράνομης κρατήσής μου. Ήταν μεσημέρι, η κατάλληλη ώρα για να διαβάσεις ένα ευθυμογράφημα και να διασκεδάσεις, ειδικά σε ένα χώρο που δεν παρέχει φοβερές δυνατότητες αναψυχής. Με τέτοια διάθεση ξεκίνησα την ανάγνωση, ομολογώ όμως πως όσα διάβασα στα αμέσως επόμενα λεπτά ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου.
Ως γνωστόν η σε βάρος μου κατηγορία αφορά αποκλειστικά και μόνο δύο καραπίνες με νόμιμη άδεια, μία δική μου και μία του πατέρα μου. Οι φερόμενοι ως δικαστές (τους έχω ήδη χαρακτηρίσει «πληρωμένους δολοφόνους» και εμμένω στον χαρακτηρισμό) αυτή την φορά ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Για να δικαιολογήσουν την παράνομη κράτησή μου...
επινόησαν μία ιστορία που ξεκινάει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταπηδά στο Βιετνάμ, κάνει στάση για δύο αψιμαχίες με την Πιπιλή και την Κανέλλη και καταλήγει σε ένα «άγριο θηρίο» που τα κάνει όλα λίμπα σε ένα αστυνομικό τμήμα, μοιράζοντας όχι μπουνιές και κλωτσιές, αλλά μηνύσεις. Πρωταγωνιστής αυτού του ευφάνταστου σεναρίου είμαι φυσικά εγώ. Μόλις διάβασα το όνομα του εμπνευστή του, δηλαδή του εισηγητή της απόφασης, μου λύθηκε κάθε απορία. Το εν λόγω άτομο λέγεται Φώσκολος και σίγουρα ξεπερνά σε φαντασία και συγγραφικό ταλέντο τον συνωνόματό του δημιουργό της «Λάμψης», του «Καλημέρα ζωή» και δεκάδων αξέχαστων ταινιών δράσης της δεκαετίας του ’70 και του ’80.
«... Λειόκανα όπλα όπως τα επίδικα – λόγω των πλεονεκτημάτων τους έχουν χαρακτηριστεί, ιστορικά, ως όπλα μάχης (Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Βιετνάμ), τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ως πολεμικά (στρατιωτικά) όπλα μικρών αποστάσεων λόγω του μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς». Πράγματι υπάρχουν επαρκή ιστορικά στοιχεία για την χρήση καραμπίνας από τους βιετκόγκ. Κάτι τέτοιο νομίζω πως είχα δει σε μία ταινία όταν ήμουν μικρός. Νομίζω επίσης πως χρησιμοποιούσε αντίστοιχο όπλο και ο πρωταγωνιστής άλλης αντίστοιχης ταινίας. Ένας αμερικανός, μυώδης, με μακρύ μαλλί-χαίτη, που για να το κρατά στη θέση του (επειδή στην ζούγκλα δεν υπήρχε ζελέ) φορούσε κόκκινη κορδέλα στο μέτωπο. Με την συγκεκριμένη καραμπίνα μάλιστα κατέστρεψε ολόκληρη βάση ανεφοδιασμού των βιετκόγκ, ενώ στην επόμενη ταινία της σειράς ο ίδιος πρωταγωνιστής νίκησε ολόκληρο σύνταγμα σοβιετικών στο Αφγανιστάν, αλλά εκεί νομίζω δεν είχε την καραμπίνα μου. Πάντως μετά το Ράμπο 1,2,3 και 4 αναμένω νέο sequel με τον Σταλόνε σε βαθειά γεράματα, τσίτα από τις πλαστικές και τα αναβολικά να την πέφτει στους τζιχαντιστές του ISIS, μη ρωτήσετε με τι είδους όπλο...
Το πιο καυτό σημείο της ταινίας (συγγνώμη, του επισήμου εγγράφου της Δικαιοσύνης) έρχεται αμέσως μετά. Εκεί η συγγραφική ομάδα περιγράφει επί λέξει ένα άγριο θηρίο (δηλαδή εμένα) που εισβάλλει ασυγκράτητο σε αστυνομικό τμήμα, κάνει τρομερή φασαρία, σηκώνει στο πόδι όλη την πολυκατοικία και είναι έτοιμο να τα κάνει όλα λίμπα. Στο σημείο μηδέν και ενώ η αγωνία κορυφώνεται, οι σεναριογράφοι κάνουν την μεγάλη ανατροπή και ξενερώνουν τον προσηλωμένο αναγνώστη. Αντί το θηρίο να κάνει το καθήκον του ως εγκληματίας και να τα διαλύσει όλα, ανατρέπει κάθε προγνωστικό και... κάνει μηνύσεις. Διαβάστε το επίμαχο απόσπασμα για να αντιληφθείτε την αποτυχία του Φώσκολου και των συνεργατών του: «Περαιτέρω και προκειμένου να κριθεί η δικονομική μεταχείριση τούτου πρέπει να ληφθεί υπόψη η προσωπικότητα τούτου και η πολλάκις εκδηλωθείσα βίαιη συμπεριφορά του όπως ενδεικτικά: στις 19-2-2013 οπότε εφόρμησε εντός του Α.Τ. Αναβύσσου σαν άγριο θηρίο και οι φωνές του ακούγονταν σε όλο το κτίριο απειλώντας να υποβάλλει μηνύσεις σε βάρος των αστυνομικών». Τραγική αποτυχία. Την ώρα που κορυφώνεται η πλοκή και όλοι περιμένουν έξαρση της βίας το θηρίο κάνει μηνύσεις. Και όλα αυτά ενώ έχουν προϊδεάσει τον τηλεθεατή για τον βίαιο χαρακτήρα του και την ακραία συμπεριφορά του και όλοι περιμένουν καταστάσεις τύπου Τσακ Νόρις...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών