Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας «Εμπρός», Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη «Εγέρθητι»
Με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο κοινο-βούλιο, «οι μαύρες μπλούζες» έγιναν ένα μέσον εκφράσεως της αντίστασης στις πολιτικές, τους πολιτικούς και τα κόμματα που ευθύνονται για την υποδούλωση του ελληνικού κράτους στα ξένα συμφέροντα με την επιβολή του Μνημονίου. Έγιναν επίσης ντύσιμο του συρμού για όσους αναζητούσαν την επιβεβαίωση μιας εξωτερικής ταυτότητας η οποία κάποτε δεν βρισκόταν σε αντιστοιχία με την ιδεολογική και ψυχική τους συγκρότηση.
Εν τέλει, καθένας μπορούσε να....
φοράει μια μαύρη μπλούζα και να γίνεται «Χρυσαυγίτης», κατά την δική του ερμηνεία. Όπως και να ‘χει, οι μαύρες μπλούζες με τις διάφορες παραλλαγές τους έγιναν το σύμβολο μιας αυθόρμητης λαϊκής αντίστασης. Όταν τα κόμματα του μνημονιακού τόξου εξαπέλυσαν εναντίον της Χρυσής Αυγής την επίθεσή τους, πίστευαν ότι «τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες» θα πάνε σπίτι τους. Ότι ο κόσμος θα ξαναπροσκυνήσει τα πολιτικά τους γραφεία, και ότι ο εναγκαλισμός κράτους και παρακράτους θα πνίξει την λαϊκή αντίσταση.
Πριν λίγες μέρες, καλός φίλος μου επεσήμανε ότι μια φράση από παλαιότερο κείμενό μου κάνει τον γύρο ιστοσελίδων, χωρίς να αναφέρεται η πηγή. Προς στιγμήν σκέφτηκα, κακώς. Απάντησα όμως, καλώς. Γιατί έτσι είναι και οι λέξεις και οι ιδέες, αποκτούν οντότητα για να μοιράζονται, με την ελπίδα να γίνονται κτήμα κάποιων που θα τύχει να βρεθούν στην ίδια πνευματική και ψυχική συχνότητα. Αυτό έγινε και με τις μαύρες μπλούζες, αυτό έγινε και με το κύμα των φίλων και οπαδών του Λαϊκού Συνδέσμου.
Έτσι έγινε η Χρυσή Αυγή ιδέα, εναντίον όλων όσων εξευτελίζουν την Ελλάδα και τον Λαό μας. Αν λοιπόν οι μαύρες μπλούζες έγιναν σύμβολο, αν οι λέξεις έχουν μίαν απήχηση, η σημαία μας τι μπορεί άραγε να κάνει; Πριν λίγες μέρες ένας Έλληνας ξυλοκοπήθηκε από ανθέλληνες επειδή στην μπλούζα του έφερε την ελληνική σημαία. Γιατί μας ξενίζει; Τα «πρώτα χρόνια Δεξιά», με την αποχουντοποίηση του Καραμανλή και του Αβέρωφ, οι Ευέλπιδες δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν με τις στολές τους. Τόσο είχαν αποθρασσυνθεί οι επαναστάτες των Παρισίων.
Η αντιπάθειά τους στις μαύρες μπλούζες και τις ελληνικές σημαίες μας εκπλήσσει; Κι αν όλοι όσοι αγαπούμε την Ελλάδα, φορούσαμε πάνω μας την Ελληνική σημαία; Αν φορούσαμε όλοι την Ελληνική σημαία στο πέτο μας, στην μπλούζα μας, στα κλειδιά μας, πόση δύναμη θα νιώθαμε κάθε φορά που το πολιτικό σύστημα δείχνει το σάπιο του χαμόγελο; Πόση δύναμη θα έπαιρναν οι γύρω μας;
Θα καταργήσουν άραγε οι υπηρέτες της μπολσεβίκας Μέρκελ και την ελληνική σημαία; Θα το δούμε. Μέχρι τότε, μπορούμε να φοράμε την ελληνική σημαία με καμάρι, μαζικά, σε κάθε γειτονιά, τα παιδιά στο ποδόσφαιρο και οι μεγάλοι στις καλοκαιρινές μας βόλτες; Μπορεί η σημαία μας να γίνει ο εφιάλτης τους; Μπορούμε να γίνουμε οι ερινύες τους; Φόρεσε την ελληνική σημαία. Μπορείς;
Με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο κοινο-βούλιο, «οι μαύρες μπλούζες» έγιναν ένα μέσον εκφράσεως της αντίστασης στις πολιτικές, τους πολιτικούς και τα κόμματα που ευθύνονται για την υποδούλωση του ελληνικού κράτους στα ξένα συμφέροντα με την επιβολή του Μνημονίου. Έγιναν επίσης ντύσιμο του συρμού για όσους αναζητούσαν την επιβεβαίωση μιας εξωτερικής ταυτότητας η οποία κάποτε δεν βρισκόταν σε αντιστοιχία με την ιδεολογική και ψυχική τους συγκρότηση.
Εν τέλει, καθένας μπορούσε να....
φοράει μια μαύρη μπλούζα και να γίνεται «Χρυσαυγίτης», κατά την δική του ερμηνεία. Όπως και να ‘χει, οι μαύρες μπλούζες με τις διάφορες παραλλαγές τους έγιναν το σύμβολο μιας αυθόρμητης λαϊκής αντίστασης. Όταν τα κόμματα του μνημονιακού τόξου εξαπέλυσαν εναντίον της Χρυσής Αυγής την επίθεσή τους, πίστευαν ότι «τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες» θα πάνε σπίτι τους. Ότι ο κόσμος θα ξαναπροσκυνήσει τα πολιτικά τους γραφεία, και ότι ο εναγκαλισμός κράτους και παρακράτους θα πνίξει την λαϊκή αντίσταση.
Πριν λίγες μέρες, καλός φίλος μου επεσήμανε ότι μια φράση από παλαιότερο κείμενό μου κάνει τον γύρο ιστοσελίδων, χωρίς να αναφέρεται η πηγή. Προς στιγμήν σκέφτηκα, κακώς. Απάντησα όμως, καλώς. Γιατί έτσι είναι και οι λέξεις και οι ιδέες, αποκτούν οντότητα για να μοιράζονται, με την ελπίδα να γίνονται κτήμα κάποιων που θα τύχει να βρεθούν στην ίδια πνευματική και ψυχική συχνότητα. Αυτό έγινε και με τις μαύρες μπλούζες, αυτό έγινε και με το κύμα των φίλων και οπαδών του Λαϊκού Συνδέσμου.
Έτσι έγινε η Χρυσή Αυγή ιδέα, εναντίον όλων όσων εξευτελίζουν την Ελλάδα και τον Λαό μας. Αν λοιπόν οι μαύρες μπλούζες έγιναν σύμβολο, αν οι λέξεις έχουν μίαν απήχηση, η σημαία μας τι μπορεί άραγε να κάνει; Πριν λίγες μέρες ένας Έλληνας ξυλοκοπήθηκε από ανθέλληνες επειδή στην μπλούζα του έφερε την ελληνική σημαία. Γιατί μας ξενίζει; Τα «πρώτα χρόνια Δεξιά», με την αποχουντοποίηση του Καραμανλή και του Αβέρωφ, οι Ευέλπιδες δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν με τις στολές τους. Τόσο είχαν αποθρασσυνθεί οι επαναστάτες των Παρισίων.
Η αντιπάθειά τους στις μαύρες μπλούζες και τις ελληνικές σημαίες μας εκπλήσσει; Κι αν όλοι όσοι αγαπούμε την Ελλάδα, φορούσαμε πάνω μας την Ελληνική σημαία; Αν φορούσαμε όλοι την Ελληνική σημαία στο πέτο μας, στην μπλούζα μας, στα κλειδιά μας, πόση δύναμη θα νιώθαμε κάθε φορά που το πολιτικό σύστημα δείχνει το σάπιο του χαμόγελο; Πόση δύναμη θα έπαιρναν οι γύρω μας;
Θα καταργήσουν άραγε οι υπηρέτες της μπολσεβίκας Μέρκελ και την ελληνική σημαία; Θα το δούμε. Μέχρι τότε, μπορούμε να φοράμε την ελληνική σημαία με καμάρι, μαζικά, σε κάθε γειτονιά, τα παιδιά στο ποδόσφαιρο και οι μεγάλοι στις καλοκαιρινές μας βόλτες; Μπορεί η σημαία μας να γίνει ο εφιάλτης τους; Μπορούμε να γίνουμε οι ερινύες τους; Φόρεσε την ελληνική σημαία. Μπορείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών