ΕΧΕΤΕ ΣΚΕΦΘΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΑ ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΟΥΝ Ή ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΤΕΥΝΑΣΤΙΚΑ;

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Έχετε ποτέ σκεφθεί, ότι ίσως να ψεκάζουν καθημερινά την ατμόσφαιρα με ναρκωτικές ουσίες; Ίσως ακόμη ο κύριος Μπενίσης «σύντροφος στην ζωή» (όπως αυτοχαρακτηρίζονταν το ζεύγος της Αγίας Παρασκευής Δρίτσας-Χριστοδουλοπούλου) της κυρίας Δούρου, που του παραχωρήθηκε το τιμόνι της ΕΥΔΑΠ, ίσως λέμε ως ανταμοιβή για τον έρωτα που εμπνέει, να ρίχνει στο πόσιμο νερό, ελαφράς μορφής παραισθησιογόνες ουσίες.

Διαφορετικά δεν....

δικαιολογείται η παθητικότητα και η μαλθακότητα του Λαού, απέναντι στα πάσης φύσεως χαστούκια που δέχεται καθημερινά, από μια κυβέρνηση αθλίων και σαλτιμπάγκων.

Και δεν είναι ένα ή δυο ή τρία ή τέσσερα. Είναι όπως έλεγε και ο αείμνηστος Βασίλης Λογοθετίδης «σαράντα τέσσερα».

Κατ αρχάς όλες οι υποσχέσεις που έδωσε ο πρωθυπουργός της Χώρας εδώ και 14 μήνες έχουν αποδειχθεί ένα απέραντο ψεύδος. Ούτε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και τμηματική διαγραφή έγινε, ούτε ο ΕΝΦΙΑ καταργήθηκε, ούτε επανήλθαν «με ένα νόμο», οι μισθοί και οι συντάξεις στα επίπεδα του 2009, ούτε η δυσβάστακτη φορολογία καταργήθηκε, αντιθέτως έγινε ακόμη πιο αποτρόπαια, ούτε η πολυπόθητη ανάπτυξη και η ανάκαμψη αγοράς και οικονομίας πραγματοποιήθηκε. Όχι μόνο δεν καταγγέλθηκε η σύμβαση του επαχθούς χρέους, αλλά υπογράφθηκε και τρίτο μνημόνιο, όχι μόνο η φοροδιαφυγή και το πελατειακό κράτος δεν πατάχθηκαν, αλλά συνεχίζουν φανερά πλέον και άνευ αιδούς και μέσα στον γενικευμένο όλεθρο και την ατέρμονη αθλιότητα, ο Τσίπρας άνοιξε διάπλατα τα σύνορα σε χιλιάδες τριτοκοσμικών εισβολέων που προσπαθεί να τους στοιβάξει όπως όπως σε πόλεις και χωριά, σε δρόμους και πλατείες σε οποιοδήποτε δημόσιο κτήριο είναι διαθέσιμο. Ακόμη και την στιγμή που οι γείτονες Βαλκανικές χώρες σφραγίζουν τα σύνορά τους και η Τουρκία δεν τηρεί του όρους της διεθνούς συμφωνίας, για περιορισμό των προσφυγικών ροών, αυτός υποδέχεται καθημερινά εκατοντάδες λαθρομετανάστες φορτώνοντάς τους στις πλάτες μιας κοινωνίας ήδη εξουθενωμένης και ταλανισμένης, από την μακρόχρονη οικονομική κρίση, αδιαφορώντας για τον φυλετικό και πολιτισμικό κίνδυνο που εγείρεται. Και μέσα σε αυτό το γενικευμένο χάος, μέσα σε αυτόν το θανατηφόρο τέλμα του οδηγείται η ελληνική κοινωνία, μέσα στις εξαιρετικά επικίνδυνες παραμέτρους που έχει εισέλθει η καθημερινότητά μας, στελέχη της κυβέρνησης που κινούνται σε παράλληλους κόσμους, που βιώνουν μια διαφορετική σφαίρα συνείδησης, που θέτουν στη λαιμητόμο το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ενός Λαού, χάριν της νοσηρής ιδεοληψίας τους, προβαίνουν σε δηλώσεις για την επέκταση των λαθρομεταναστών και προς την νότια Ελλάδα, όχι μόνο στη Βόρεια. Τάδε έφη ο υπουργός εσωτερικών κύριος Κουρουμπλής, εκφράζοντας την ανάγκη της δημιουργίας «χώρων φιλοξενίας» στη Νότια Ελλάδα. Ήτοι στον εποικισμό από λαθρομετανάστες της Πελοποννήσου, της Κρήτης και των νησιών του Αιγαίου.

Αν δεχθούμε τη θεώρηση του Βουδισμού, για τη μετενσάρκωση, μήπως τελικά ο κύριος υπουργός αποτελεί ενσάρκωση του Αιγύπτιου Ιμπραήμ; Γιατί κάτι παρόμοιο σχεδίαζε και αυτός. Να πνίξει κατ αρχάς στο αίμα την Επανάσταση, όσους επιζούσαν από τη σφαγή να τους πωλούσε σκλάβους στα σκλαβοπάζαρα της Βορείου Αφρικής και να κατέκλυζε τον Ελλαδικό χώρο με χιλιάδες φελάχους για να ριζώσει νέα ράτσα.

Για τον κύριο Κουρουμπλή λοιπόν δεν είναι αρκετό το αίσχος της ΕΙδομένης που μας γελοιοποιεί διεθνώς, δεν είναι αρκετή η κυβερνητική μαλθακότητα και ανικανότητα, η παντελής έλλειψης σθένους από αυτόν που ονομάζεται πρωθυπουργός της Χώρας, ως προς το να χτυπήσει τη γροθιά του στο τραπέζι και να απαιτήσει από την Ευρώπη να σταματήσει το άθλιο γεωπολιτικό παιχνίδι του Ερντογάν, τερματίζοντας τις λαθρομεταναστευτικές ροές, αλλά επιδιώκει όλη η Ελλάδα να μετατραπεί σε Ειδομένη.

Και εμπρός σε αυτές τις δηλώσεις που σε άλλες εποχές θα έφερναν τον κόσμο ανάποδα και αυτόν που τις πρόβαλλε θα τον στιγμάτιζαν αιωνίως ως προδότη -αν δεν τον έφερναν ενώπιον του εκτελεστικού αποσπάσματος- κανείς δεν αντιδρά ,κανείς δεν διαμαρτύρεται, κανείς δεν δυσανασχετεί. 

Δικαίως λοιπόν αναρωτιόμαστε αν καθημερινά μας ψεκάζουν ή μας ποτίζουν με κατευναστικές ουσίες, κάτι σαν την φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται στα ψυχοθεραπευτήρια, για την καταστολή των ασθενών.