Συνάδελφοι - σες
Πέρασαν 22 χρόνια όταν συνάδελφοι με διαφορετικές διαδρομές στα κοινά, αηδιασμένοι αλλά και από αντίδραση στην κομματοκρατία που ήταν κυρίαρχη στον κλάδο μας, κατορθώσαμε να συνεννοηθούμε, να συντονιστούμε και να βρούμε τα σημεία ενότητας και αντίστασης.
Το εγχείρημα όλως παραδόξως, με τη στήριξη των συναδέλφων πέτυχε και πέτυχε γιατί μ’ όλες τις αδυναμίες μας μιλήσαμε με ειλικρίνεια και πράξαμε με εντιμότητα. Με εντιμότητα και ειλικρίνεια ερχόμαστε να περιγράψουμε και τη σημερινή κατάσταση, το πώς εμείς βλέπουμε τα πράγματα. παρόλο που η Μαύρη Κομπανία του Μνημονίου, έχει σχεδόν απαγορεύσει την όποια διαφωνία.
«…Ωστόσο εγώ θα επιμένω να λέω
την ελεφθερία ελεφθερία
το φόνο φόνο
την ενοχή ενοχή
μ' ένα πείσμα τρελού που σκαλίζει
στον τοίχο τ' όνομά του με τα νύχια»
την ελεφθερία ελεφθερία
το φόνο φόνο
την ενοχή ενοχή
μ' ένα πείσμα τρελού που σκαλίζει
στον τοίχο τ' όνομά του με τα νύχια»
«σχεδόν μηδίζοντες»
Αποκλειστικά υπεύθυν... λοιπόν για τη δημιουργία του δημοσίου χρέους, θεωρούμε το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο αυτής της χώρας.
Αυτό και κανείς άλλος είναι που ευθύνεται για τη δημιουργία των ελλειμμάτων και την παραγωγική αποδυνάμωση της χώρας. Αυτό είναι που έρχεται σήμερα, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την κρίση, να υποθηκεύσει το μέλλον της Ελλάδας, κατεδαφίζοντας το κοινωνικό κράτος, συντρίβοντας τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, κόβοντας μισθούς και συντάξεις, εξαλείφοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, διαλύοντας τις ζωές των πολιτών και τελικά καταδικάζοντας τη νεολαία στη μιζέρια και την έλλειψη προοπτικής, βυθίζοντας τον λαό στη φτώχεια και την απόγνωση.
Ο «μονόδρομος» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ως τραγική συνέχεια της άφρονας δεξιάς πολιτικής των κυβερνήσεων της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, μας οδηγεί επιπλέον στην υποθήκευση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και στην αναπόφευκτη παραχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Όλα αυτά γίνονται χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία ότι το κάνουν
«για το καλό μας», «για το καλό της πατρίδας»!.
«για το καλό μας», «για το καλό της πατρίδας»!.
Συνάδελφοι - σες
Δεν καλούμαστε να σώσουμε καμιά πατρίδα.
Καλούμαστε να σώσουμε ένα σύστημα διεφθαρμένο ένα σύστημα σάπιο μέχρι το κόκαλο. Ένα σύστημα υποτέλειας με στοιχεία δοσιλογισμού ένα σύστημα ανήθικο ανεπαρκές και αντιπαραγωγικό ένα σύστημα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Με κόμματα νταβαντζήδες με τραπεζίτες αδηφάγους με μαζικά μέσα ενημέρωσης εξαγορασμένα, με δικαιοσύνη τυφλή και κουφή. Με πατριδοκάπηλους αεριτζήδες που ενώ έχουν βγάλει τα δικά τους λεφτά στην Ελβετία καλούν σε θυσίες τους εργαζόμενους. Όλους αυτούς να διαπλέκονται μεταξύ τους και δημιουργούν νόμους, θεσμούς και καταστάσεις μόνο και μόνο για την δική τους αυτοσυντήρηση. Παράσιτα που θα τους δώσουμε το δικαίωμα να συνεχίσουν και να εδραιώσουν παραπέρα την κυριαρχία τους ΑΝ…….
Αν εξακολουθούμε να εμπιστευόμαστε κοινούς αλμπάνηδες και πιστεύουμε τα χονδροειδή ψέματα τους ότι όπως πορεύονται θα μειώσουν το δημόσιο χρέος και ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει να χρεοκοπήσει.
Αν δεν απορρίψουμε τη λογική του μονόδρομου και τους επιτρέψουμε να μας ενσπείρουν, με την ανηλεή Γκαιμπελίστικη προπαγάνδα, το φόβο.
Αν δεν ανακαλύψουμε ξανά την αξία του σωματείου, την ενεργή συμμετοχή και την χαμένη αλληλεγγύη μας αν δεν ενεργοποιήσουμε όλα τα βέλη που έχουμε στη φαρέτρα μας, ακόμη και τις νομικές προσφυγές.
Αν δεν ξεφύγουμε από τον μικρόκοσμό μας και συντονίσουμε τα βήματα μας με άλλους εργαζόμενους και οργανώσεις.
Αν δεν στοχαστούμε και δεν αξιοποιήσουμε την εμπειρία του παγκόσμιου εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.
Αν δεν πεισθούμε ότι δεν είναι πανίσχυροι και ότι μπορούμε με νου και γνώση να τους ανατρέψουμε.
Έχουμε δημοκρατικό και πατριωτικό καθήκον να εργαστούμε για την πτώση μιας κυβέρνησης που στο κάτω-κάτω της γραφής δεν έχει καμία νομιμοποίηση.
Ούτε πολιτική ούτε δημοκρατική ούτε ηθική.
Δεν είμαστε βέβαια ούτε αφελείς ούτε αιθεροβάμονες.
Γνωρίζουμε τις δυσκολίες του εγχειρήματος.
Γνωρίζουμε ότι οι συνδικαλιστικοί και πολιτικοί συσχετισμοί δεν μας ευνοούν.
Γνωρίζουμε τη δυσκολία να συγκροτηθεί μια πειστική και ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση. Απαιτεί και χρόνο και κόπο.
Γνωρίζουμε και άλλα …και προπάντων ότι είμαστε πολύ θυμωμένοι.
Γνωρίζουμε όμως ότι σιγά-σιγά πρέπει συνερχόμαστε και να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε όρους αντίστασης για να είμαστε όσο μπορούμε έτοιμοι για τις εκρήξεις που θα έρθουν………γιατί θα έρθουν.
Γνωρίζουμε ότι απέναντι σ’ αυτό το νέο φασίζον καθεστώς που διαμορφώνουν κυβέρνηση ΔΝΤ και ΕΕ, δεν αρκούν πλέον αγώνες «χαρακωμάτων» για τη διατήρηση των όποιων εργασιακών, πολιτικών και κοινωνικών κεκτημένων. Τέτοιοι είναι οι «αντιμνημονιακοί αγώνες», που προτείνουν οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και από κοντά δίκην αθύρματος και η δική μας ΟΛΜΕ.
Τέλος είμαστε πεπεισμένοι πως αν δεν σηκώσουμε σήμερα το κεφάλι μας ψηλά, όχι μόνο δεν πρόκειται να υπάρξει κάποιο μέλλον για εμάς, αλλά θα έχουμε καταδικάσει τις επόμενες γενιές να ζουν χωρίς ελπίδα στις πιο σκοτεινές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της σύγχρονης ιστορίας.
Ευχή να αποτελέσει η Γενική μας Συνέλευση την ευκαιρία να αρχίσουμε να μαζευόμαστε σιγά σιγά, να αρχίσουμε να οργανώνουμε την αντίδρασή μας και να μην «τσιμπάμε» περιμένοντας τις «αυτοδιοικητικές» εκλογές να εκφράσουμε την αποδοκιμασία μας.
Οκτώβρης 2010
ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
http://tolimeri.blogspot.com/2010/10/blog-post_347.html#ixzz12FHNKRcc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι διαχειριστές του ιστολογίου δε φέρουν ευθύνη για σχόλια των αναγνωστών